Passiebloem

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Passiebloem, of Passiebloem (Latijnse Passiflora) - een geslacht van bloeiende kruidachtige planten of klimheesters van de familie Passionaceae. Het geslacht heeft 400 soorten, volgens andere bronnen - 500 soorten. In de natuur komen passiebloemen voor in de Middellandse Zee, Brazilië, Peru, Australië, het eiland Madagaskar en de landen van tropisch Azië. In Rusland wordt de cultuur voornamelijk gekweekt in regio's met een subtropisch klimaat, met name in de Transkaukasus en het Krasnodar-gebied.

Kenmerken van cultuur

Passiebloem is een sier klimheester of kruid met enkelvoudig, gelobd of heel blad. De bloemen zijn groot, felgekleurd, oksel, geurig, tot 10 cm in diameter, zittend op lange steeltjes. De kelk is vijfbladig, elk bloemblad is voorzien van een klein uitsteeksel op de hoofdnerf. Schutbladen zijn groot. Tussen de meeldraden en het bloemdek wordt tijdens het groeiproces een reeks schubben of filamenten met een rijke kleur gevormd, die een "kroon" vormen.

De bladeren en bladstelen van de plant zijn uitgerust met klieren gevuld met een speciale vloeistof die mieren aantrekt wanneer ze hun aroma vrijgeven, die de passiebloem beschermen tegen de negatieve effecten van de rupsen van Heliconia-vlinders. Voor elke soort is de locatie en vorm van de klieren uniek, sommige begonnen tijdens het evolutieproces eivormige uitwassen te vormen die vlinders afschrikken.

De subtiliteiten van teelt en reproductie

De belangrijkste eis voor de passiebloemteelt is voldoende verlichting. De optimale temperatuur voor groei en ontwikkeling is 18-24C, bij verhoogde temperaturen krijgen de bladeren van de plant een gelige kleur en drogen vervolgens uit en vallen af. Het aantal knopvorming wordt aanzienlijk verminderd, waardoor de plant zijn decoratieve uiterlijk verliest en sterft.

Passiebloem wordt voornamelijk vermeerderd door zaden. Zaden worden eind februari - begin maart in zaailingcontainers gezaaid. De eerste scheuten verschijnen in 2-2, 5 weken. Het is belangrijk om gewassen te voorzien van een optimale temperatuur en luchtvochtigheid. Om de kieming te versnellen, wordt scarification uitgevoerd, waardoor de zaadhuid zacht wordt en 24 uur in warm water wordt geweekt.

Het zaaien wordt uitgevoerd in afzonderlijke potten gevuld met grond bestaande uit turf, humus en bladaarde en zand, in gelijke verhoudingen genomen. Voor het zaaien wordt het grondmengsel gedesinfecteerd. Containers met gewassen worden afgedekt met folie en in een warme ruimte geplaatst. Gewassen worden systematisch gelucht en bewaterd. Met de opkomst van zaailingen worden de zaailingcontainers zonder tocht overgebracht naar vensterbanken of andere goed verlichte plaatsen.

Passiebloemvermeerdering door stekken is niet verboden. Deze procedure wordt in de zomer uitgevoerd. Stekken met twee knopen en bladeren worden gesneden uit leliescheuten. Ontkiem stekken in water. Stekken wortelen in ongeveer 1, 5-2 maanden. Het water in de container kan niet worden ververst, er wordt een klein stukje houtskool aan toegevoegd.

Zorg

Passiebloem is vochtminnend en heeft regelmatig en overvloedig water nodig. Wateroverlast mag niet worden toegestaan. Sproeien wordt ook aangemoedigd, vooral voor exemplaren binnenshuis die worden gekweekt in kamers met een lage luchtvochtigheid. Deze procedure wordt laat in de avond uitgevoerd, direct zonlicht mag niet op microdruppels vocht vallen, anders kunnen brandwonden en andere problemen niet worden vermeden.

Topdressing voor de cultuur is vereist. Tijdens het seizoen is het noodzakelijk om minimaal 4-5 bemesting uit te voeren met complexe minerale meststoffen. Struiksoorten hebben een speciale ondersteuning nodig waarop de sterkste scheuten worden bevestigd.

Snoeien is wenselijk. Secundaire scheuten worden jaarlijks met 1/3 ingekort. Snoeien wordt uitgevoerd vanaf het tweede levensjaar. Voor de winter worden tuinspecimens opgegraven, in containers getransplanteerd en in een kamer met een temperatuur van 13-16C gebracht. In de zuidelijke regio's van Rusland overwintert passiebloem direct in de grond, maar alleen onder dekking in de vorm van stro of gevallen bladeren.

Sollicitatie

Voor Russische tuinders is de stratoflower een echte exoot, die wordt geassocieerd met de ongewone structuur van bloemen. De cultuur wordt het meest gebruikt voor decoratieve doeleinden, sommige soorten zijn geschikt voor voedsel. Passiebloem wordt niet alleen gekweekt in persoonlijke achtertuinpercelen, maar ook als kamerplant. De teelt van de plant in Rusland is enigszins moeilijk, omdat het speciale eisen stelt aan de groeiomstandigheden, hoewel de teelt van sommige soorten, bijvoorbeeld Stinky Passionflower en Meat Red Passionflower, zelfs onervaren tuiniers nodig heeft.

De meeste kruidachtige soorten van het geslacht worden gebruikt in de volksgeneeskunde. Ze zijn nuttig voor oogziekten en problemen met het zenuwstelsel. Ook wordt de plant gebruikt als laxeermiddel. Struiksoorten worden veel gebruikt in siertuinieren, ze zien er geweldig uit onder de kronen van opengewerkte bomen, langs de stammen waarvan ze klimmen met hun klimscheuten.