Passiebloem Blauw

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Passiebloemblauw (Latijnse Passiflora caerulea) - een bekende vertegenwoordiger van het geslacht Passiebloem (of Passiebloem) van de Passiebloemfamilie. Andere namen - Passiebloem blauw, Cavalerie ster. Het thuisland van de soort wordt beschouwd als Zuid-Amerika. In de natuur wordt een vertegenwoordiger van het geslacht in grotere mate gevonden in Argentinië, Uruguay en Brazilië. Behoort tot de categorie wijnstokken.

Kenmerken van cultuur

Passiebloemblauw wordt vertegenwoordigd door groenblijvende houtachtige lianen, die tijdens het groeiproces 9 m bereiken. Ze worden gekenmerkt door zeer dunne, maar matig sterke scheuten begiftigd met bladsteel, regelmatig, afgerond, met de vinger ontleed, zevenlobbig blad met een donkergroene kleur en langwerpige internodiën, waarvan tijdens de groei spiraalvormige antennes worden gevormd. Deze laatste klampen zich stevig vast aan de steun en laten de plant het verticale oppervlak "kruipen".

De bloemen van passiebloemblauw zijn vrij groot en bereiken soms ongelooflijke afmetingen - zo groot als een vuist of een open handpalm. Uiterlijk lijken ze erg op de volgorde, daarom werd de plant de Cavalry Star genoemd. De bloembladen van de bloemen zijn sierlijk, gerangschikt in lagen. Aan de rand zijn er grote bloembladen met een spitse punt, dichter bij het midden - kleine. Passiebloemblauw bloeit in het voorjaar en duurt ongeveer 4 maanden. De lange bloei is te danken aan het grote aantal constant openende knoppen.

De vruchten van de betreffende cultuur zijn zacht, rond en eetbaar. Toegegeven, in tegenstelling tot andere vertegenwoordigers van het geslacht, hebben ze in passiebloemblauw geen uitgesproken zoete smaak. Het is om deze reden dat ze zelden worden gebruikt bij het koken. Soms worden de vruchten gecombineerd met fruit of bessen en bereiden ze taarten, muffins en andere zoete desserts voor. Wetenschappers adviseren echter niet om fruit te vermijden, omdat ze een unieke samenstelling hebben. Ze bevatten veel vitamines en mineralen.

Groeiende functies

Passiebloemblauw behoort tot de categorie warme en zonminnende planten. Het wordt aanbevolen om het alleen in warme en goed verlichte gebieden te planten. Het is niet verboden om gewassen in kameromstandigheden te telen, maar in dit geval is het noodzakelijk om haar van goede omstandigheden te voorzien. Als je in de zomer rond kunt komen met een zonnige vensterbank, dan moet je in de winter extra verlichting installeren, die meer dan 12 uur per dag van licht voorziet.

Ondanks dat in de natuur blauwe passiebloem groeit in gebieden waar droogte heerst, heeft de gekweekte soort regelmatig en matig water nodig, vooral als het gaat om het moment van knopvorming en bloei. Na de bloei wordt het watervolume verminderd, maar het water geven stopt niet. Sluit de spuitprocedure niet uit. Het wordt aanbevolen om het 's avonds uit te voeren, wanneer er geen felle zon is.

Passiflora blauw systematische voeding is vereist. Wanneer het binnen wordt gekweekt, wordt het uitgevoerd in de lente en de zomer. Hiervoor zijn complexe minerale meststoffen voor exotische planten geschikt. Ze kunnen op hun beurt bij elk tuincentrum worden gekocht. Vergeet niet dat de cultuur lentesnoei nodig heeft. Als het niet wordt geïmplementeerd, zullen de planten hoogstwaarschijnlijk niet tevreden zijn met een overvloedige bloei, omdat de krachten en voedingsstoffen naar de ontwikkeling van een krachtige groene massa gaan.

Passiebloemblauw verplant rustig. Deze manipulatie wordt uitgevoerd wanneer de capaciteit klein wordt. Het is raadzaam om in het voorjaar te transplanteren, in een poging het wortelstelsel van de planten niet te beschadigen. Eerst wordt de grond met water gemorst, vervolgens graven ze met behulp van een spatel de plant in, trekken deze samen met een aarden kluit eruit en planten deze in een nieuwe grotere pot, waarbij ze voedzame grond toevoegen.