2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
De ui-lurker leeft overal. Bovenal houdt hij van uien, evenals uientestikels. Het is echter niet minder bereid om de gehoornde meerlagige boog, bieslook, batun-uien en sommige wilde soorten uien te beschadigen. En volwassenen kunnen, naast uien, ook knoflook beschadigen. De schade die door deze tuinvijanden wordt veroorzaakt, is in de vorm van kleine beten die in rijen vrij dicht bij elkaar worden geplaatst, en de beschadigde bladeren beginnen geleidelijk naar deze beten te buigen. Als u geen passende maatregelen neemt tegen uienparasieten, hoeft u geen goede uienoogst te verwachten
Maak kennis met de plaag
De ui-lurker is een schadelijke kever met een lengte van 2 - 2,5 mm, begiftigd met een ovaalvormig lichaam. Zijn lange en slanke rostrum is licht gebogen onder het lichaam. De dekschilden van deze plaag zijn monochroom en hebben een donkerbruine kleur, en de schubben die zich met tussenpozen bevinden, vouwen zich in intermitterende strepen van een lichtgele kleur.
De grootte van ronde, bleekwitte plaageieren is 0,3-0,5 mm. De geelachtige pootloze larven zijn licht gebogen en voorzien van goed zichtbare koppen. De lengte van dergelijke larven bereikt 6,5 mm. En de poppen, waarvan de grootte varieert van 3 tot 3,5 mm, zijn geschilderd in lichtgele tinten en brengen het grootste deel van hun tijd door in aarden wiegen.
De overwintering van onvolwassen volwassenen vindt plaats onder de overblijfselen van vegetatie, maar ook onder grondknobbels in bosgordels, groeven en op wegbermen. Volwassenen zijn behoorlijk actief. In het voorjaar voeden ze zich met de gekiemde bollen van vorig jaar en iets later verhuizen ze naar nieuwe scheuten.
De vrouwtjes van de ui-lurker leggen bijna altijd één voor één eieren en rangschikken ze op de binnenste delen van de buisvormige bladeren. Hun totale vruchtbaarheid is van vijftig tot zeventig eieren. De ontwikkeling van eieren duurt vijf tot zestien dagen, en larven - van vijftien tot twintig.
De schadelijke larven eten de pulp van de bladeren weg en skeletoniseren ze zonder de buitenste nagelriemen aan te raken. Op de beschadigde bladeren zie je kleine stippen en lengtestrepen van witachtige tinten. Met een aanzienlijke populatie uien in één blad, kun je tien tot twintig vraatzuchtige larven vinden. Tegelijkertijd drogen de vergeelde bladeren uit. Uienvijanden verpoppen zich op een diepte van drie tot zes centimeter in de grond, in fraaie aarden wiegen. Eind juni is er een opkomst van volwassenen die zich voeden met bloeiwijzen en bladweefsels. Kenmerkend voor de uienlurker is de eenjarige generatie.
Hoe te vechten?
Het is erg belangrijk om uiterst voorzichtig te zijn bij het oogsten van uien en om plantenresten snel te vernietigen. In het stadium van overgang van schadelijke larven naar de bodem, evenals in het stadium van hun verpopping, is losmaken en kweken van alle rijafstanden vereist. Het wordt aanbevolen om nieuwe uiengewassen te planten buiten de gewassen van vorig jaar - het observeren van ruimtelijke isolatie zal zeker goed werk doen.
Op commerciële uiengewassen, evenals op de testikels, is het toegestaan insecticiden te gebruiken als er vijf tot tien larven per plant zijn of van twee tot vier volwassenen voor elke vierkante meter gewassen. Het is het beste om het aantal plagen in de ochtend- of avonduren te identificeren - hierdoor krijgt u een betrouwbaarder beeld. Het is belangrijk om te weten dat het gebruik van insecticiden onaanvaardbaar is als uien op veren worden gekweekt.
Het is ook opmerkelijk dat in het voorjaar uienlokkers worden aangetrokken door gewassen van meerjarige batun-uien. In dit opzicht wordt het soms aanbevolen om uiengewassen te plaatsen in de buurt van de gebieden waar de ui groeit - een dergelijke maatregel zal de parasieten die zich op de gewassen van de batun concentreren snel vernietigen door een mechanische of chemische methode. Hier zijn echter ook valkuilen - als u het ongedierte niet tijdig verwijdert, kunnen de nabijgelegen gewassen van de trampoline in hoge mate bijdragen aan verhoogde schade aan de ui.
Tijdens het groeiseizoen worden planten besproeid met "Karbofos" - 60 g wordt ingenomen voor tien liter water en een liter van de resulterende oplossing wordt verbruikt voor elke tien vierkante meter. Over het algemeen kunt u bij het bestrijden van de uienvlieg de methoden gebruiken die worden gebruikt in de strijd tegen de uienvlieg.
Aanbevolen:
Weg Met Echte Meeldauw Op Planten
Echte meeldauw is een onaangename schimmelziekte die zich met een enorme snelheid verspreidt. Schimmels, die voedingsstoffen uit planten halen, zorgen ervoor dat ze er lelijk uitzien. Om ervoor te zorgen dat de vegetatie niet sterft, is het noodzakelijk om snel maatregelen te nemen om zo'n onaangename aandoening te genezen
Weg Met De Wortelvlieg
Wortelvliegen zijn schadelijk voor wortels en komen bijna overal voor. De meeste van hen leven op plaatsen met een hoge luchtvochtigheid, in het westen van bossen en in de bossteppe-zone. Om de worteloogst gelukkig te maken, moet je vechten met wortelvliegen
Weg Met De Zweedse Vlieg
De Zweedse vlieg wordt ook wel de gerst- of havervlieg genoemd. Meestal is het te vinden in de westelijke bossteppe, maar ook in bossen. De Zweedse vlieg tast een aanzienlijk aantal planten aan: maïs, tarwe, haver, gerst, rogge, grassen, inclusief wilde granen, evenals een aantal onkruiden. Als gevolg hiervan wordt de dichtheid van gewassen aanzienlijk verminderd, wat ook van invloed is op het volume van het geoogste gewas
Weg Met De Uienrammelaar
De uienrammelaar is naast uien ook behoorlijk schadelijk voor leliegewassen. Het behoort tot de talrijke familie van bladkevers, die graag bloemen, stengels en knoppen met bladeren eten. Dit ongedierte kreeg hun grappige naam vanwege het feit dat ze, met een dreigend gevaar, een vrij hoog geluid uit de buikholte afgeven. En uienrammelaars worden ook in de volksmond "brandweermannen" genoemd vanwege hun spectaculaire rode kleur. Vaak worden ze verward met lelierammelaars, de kat
Weg Met De Uienzweefvlieg
De uienzweefvlieg komt bijna overal voor. Planten die tot de lelie- en uienfamilies behoren, lijden het meest onder de aanvallen. De larven van schadelijke vliegen kunnen echter soms aardappelen met tomaten beschadigen, evenals de testikels van suikerbieten en wortelen. Het is erg belangrijk om het verschijnen van dit ongedierte op tijd op de site op te merken en het tijdig te bestrijden
