Vecht Tegen De Bleekvoetige Kruisbessenbladwesp

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

De lichtvoetige kruisbesbladwesp, die bijna overal leeft, naast de kruisbes, beschadigt vaak gouden, rode en witte aalbessen. De schade aan de bessenoogst door zijn destructieve activiteit kan zeer aanzienlijk zijn, daarom is het uiterst belangrijk om het uiterlijk van deze tuinvijand op de site tijdig te identificeren en te bestrijden

Maak kennis met de plaag

De lengte van de volwassen vrouwtjes is ongeveer 5 - 6 mm. Ze zijn zwart geverfd; de antennes uitgerust met negen segmenten zijn ook zwart, maar de poten, vleugels van de deksels en de bovenlippen van het ongedierte hebben een geelwitte kleur.

De grootte van lichtgele eieren van lichtvoetige kruisbessenbladwespen bereikt 1 - 1, 2 mm en de lengte van neprupsen is ongeveer 12 mm. In de regel zijn dergelijke rupsen begiftigd met geelbruine koppen en zijn ze geverfd in geelachtig groenachtige tinten. Cocons van zomerse individuen bereiken een lengte van 7 - 8 mm en hun kleur is witachtig of geelachtig groen. Wat betreft de kleur van de cocons van overwinterende parasieten, deze is meestal donkerbruin.

Kruisbessenvijanden overwinteren in glanzende donkerbruine cocons op een diepte van twee tot drie centimeter in de grond. Meestal gebeurt dit aan de basis van de struiken tussen dikke wortels. En de verpopping van parasieten vindt plaats in april.

Verder, zodra de vorming van bladeren begint op rode aalbessen en kruisbessen met het begin van mei en het ontluikende proces begint, begint het ongedierte te vliegen. Na de vlucht beginnen de vrouwtjes eieren te leggen en leggen ze in de "zakken" - sneden langs de randen van de jonge bladeren. Hun totale vruchtbaarheid bereikt vijftig tot zestig eieren. Met betrekking tot mannetjes moet worden opgemerkt dat ze vrij zeldzaam zijn - als gevolg daarvan ontwikkelen vrouwtjes zich ook uit onbevruchte eieren. Al 6 - 9 dagen later herleven vraatzuchtige larven, die met grote snelheid kleine gaatjes in de bladeren knagen. En door de larven van middelste en oudere stadia worden de bladeren bijna volledig opgegeten - alleen de centrale nerven blijven ervan over. Op jonge scheuten beschadigen tuinparasieten vaak groeipunten. Overdag concentreren schadelijke larven zich vooral op de onderkant van de bladeren.

De larven van de eerste en tweede eeuw brengen geleidelijk de achterste helften van de lichamen omhoog, en de oudere larven vallen op de grond, opgerold in ringen. Het ontwikkelingsstadium van larven beslaat vijf stadia en in het algemeen duurt het ontwikkelingsproces twintig tot vijfentwintig dagen.

De larven van zomergeneraties vormen kleine groengele en witachtige cocons tussen de bladeren (en iets minder vaak in de grond). En de larven van de oudere generaties die de grond verlaten, vormen cocons op een diepte van twee tot drie centimeter en blijven daarin tot de lente. Het hele jaar door kunnen 3-4 generaties lichtvoetige kruisbessenbladwespen zich ontwikkelen op het grondgebied van Rusland.

Hoe te vechten?

Lichtvoetige kruisbessenbladwespen hebben veel vijanden. Een groot aantal roofinsecten voeden zich met hun larven en leggen met plezier eieren. Sommige insectenetende vogels zullen dergelijk voedsel ook niet weigeren - deze parasieten zijn vooral geliefd bij blauwe, maar ook bij koolmezen. En valse rupsen worden vaak besmet door tahinivliegen en talrijke ruiters uit de families van pteromaliden en de beruchte sluipwespen en braconiden.

Opgemerkt moet worden dat de lichtvoetige kruisbessenbladwespen zeer hygrofiele insecten zijn, en als de relatieve vochtigheid van de lucht onder de grens van 60% daalt, sterven ze massaal.

Onder de struiken van aalbessen en kruisbessen moet je de grond systematisch losmaken en opgraven, en regelmatig gevallen bladeren opharken en verwijderen. Periodiek worden bessenstruiken besproeid met infusies en afkooksels van tabak, knoflook en alsem. En om volwassenen van de lichtbenige kruisbesbladwesp af te schrikken, kun je tomaten in de gangpaden planten.

Wat insecticiden betreft, zullen de meeste middelen die worden gebruikt tegen bladluizen, galmuggen en motten effectief zijn tegen lichtvoetige kruisbessenbladwespen. Tegen de eerste generatie plagen wordt sproeien uitgevoerd vanaf het begin van de knopopening tot het stadium van knopscheiding. En direct na de bloei worden de struiken besproeid tegen de tweede generatie parasieten. Extra sproeien is toegestaan als na de oogst nieuwe larven van lichtvoetige kruisbessenbladwespen worden gevonden.

Soms worden de rupsen van kruisbessenvijanden met de hand verzameld en van de takken geschud tot een omgekeerde open paraplu.