Vecht Voor Kool. Deel 2

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

In het eerste deel hebben we de meest voorkomende problemen bij het telen van witte kool uitgezocht. Laten we eens kijken wie of wat andere soorten vitaminekool bedreigt, die ons lichaam nodig heeft

rode kool

Winterharde rode kool is beter bestand tegen ziekten en plagen. Dit betekent helemaal niet dat kool geen aandacht voor zichzelf nodig heeft.

Een week na het planten van zaailingen van twee maanden in de volle grond, is het noodzakelijk om de bodemkorst te vernietigen door los te maken. Het losmaken wordt zorgvuldig uitgevoerd om de apicale knoppen van de plant niet te besprenkelen. Regelmatig losmaken met tussenpozen van twee weken zal de kool versterken en de sleutel worden tot een goede oogst.

Onder ongunstige omstandigheden kan men problemen tegenkomen die bij witte kool zijn overwogen.

savooiekool

De malse blaadjes van savooikool vormen een lossere kool en hebben door hun bubbelstructuur een groter oppervlak voor vochtverdamping. Daarin treedt dan ook intensiever vochtverdamping op dan bijvoorbeeld bij witte kool. Hieruit concluderen we dat savooikool vaker water nodig heeft, vooral in de eerste helft van het groeiseizoen, evenals bij het planten van geharde zaailingen in de volle grond.

Voor elke kool, dus ook voor savooiekool, is het belangrijk om niet te laat te zijn met de oogst. De geschiktheid voor consumptie wordt bepaald door het gewicht van de gevormde koolkoppen, die visueel wordt bepaald. Kluiten kool met een gewicht van 0,5 tot 2 kg zijn geschikt om te oogsten.

Als je te laat bent met oogsten, zul je genoegen moeten nemen met gebarsten koolkoppen.

Gezien de malsheid van savooiekoolbladeren, wordt het vervoerd in een container waar het in één rij kan worden gerangschikt om de presentatie te behouden.

Kool van late variëteiten wordt samen met de wortels geoogst, ze in containers in gesloten kamers laten vallen en in deze vorm tot december bewaard.

spruitjes

Energiek voedende spruitjes hebben vruchtbare, bemeste leem nodig en een voedingsoppervlakte van minimaal 60 x 60 cm per plant. Anders zullen de koolkoppen klein en los zijn. Een komkommerrug is perfect voor haar, waarlangs twee maanden oude zaailingen kunnen worden geplaatst.

Bloemkool

Temperatuurregime

De zetting en vorming van bloemkoolkoppen wordt sterk beïnvloed door de luchttemperatuur, de scherpe dalingen en scherpe dalingen van het bodemvocht.

Als tijdens de periode van groei en ontwikkeling van een plant een temperatuur van 15 tot 20 graden nodig is, dan is een lagere temperatuur nodig voor de vorming van bloemhoofdjes, die voor verschillende variëteiten verschillend is en varieert van 5 tot 12 graden.

Daarom is de koudegolf die optreedt tijdens de bloei van vogelkers in handen van bloemkool, als deze periode samenvalt met het moment waarop de koolkoppen zich beginnen te vormen. Als de "conceptie" van de koppen samenvalt met de hitte, zullen ze ofwel helemaal niet binden, of hun kwaliteit past niet bij de groenteteler.

Water geven

Bloemkool houdt van frequent water geven.

Hoofdkleur

Om de koppen wit of licht crème van kleur te maken en niet groen te worden onder de zonnestralen, moeten ze in de schaduw staan. Hiervoor zijn geen extra materialen nodig. Je moet een paar koolbladeren breken en de koppen bedekken met nuttige stoffen ermee. Of knoop de toppen van de bladeren vast zodat je een miniatuurtent krijgt die de vrucht beschermt tegen de zon.

Naaktslakken vechten

Slakken zijn alleseters. Maar tegen augustus, wanneer er een massale vorming van bloemkoolkoppen is, haasten ze zich naar de schaduw van de dekens die boven de hoofden zijn aangebracht om ze tegen de zon te beschermen om zich tegoed te doen aan malse kool.

Daarom moet de tuinman de slakken van tevoren slaan en ze in juni vangen. Methoden om ze te vangen vindt u in speciale artikelen over slakkenbestrijding op onze website. Dan, in augustus, zal de positie van de slakken niet zo intimiderend zijn voor de kool.