2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Japanse abrikoos (Latijnse Prunus mume) - fruitgewas; een vertegenwoordiger van het geslacht Plum van de Pink-familie. Andere namen zijn Mume of Japanse pruim. In de natuur groeit het op berghellingen en rotsachtige gebieden in Noord- en Centraal-China. Tegenwoordig wordt het op grote schaal gekweekt in Japan en Korea.
Kenmerken van cultuur
Japanse abrikoos is een middelgrote bladverliezende struik of boom tot 7 m hoog met een gladde grijsgroene bast en dicht op elkaar staande boekettakken. De bladeren zijn groen, hard, ovaal, met een lancetvormige top, getand langs de rand, behaard aan de onderkant. De bloemen zijn talrijk, wit of roze, enkelvoudig of dubbel, zittend, hebben een aangenaam aroma.
De vruchten zijn middelgroot, groenachtig of geel, met een bruine pit die niet van het vruchtvlees kan worden gescheiden. Japanse abrikoos wordt gerangschikt onder snelgroeiende gewassen, de eerste oogst van fruit kan al 2-3 jaar na het planten worden verkregen. Tot op heden zijn er verschillende variëteiten gefokt, die verschillen in grote vruchten met een dessertsmaak. Japanse abrikoos is een thermofiele plant en is bestand tegen aantasting door bladwesp, haai en zelfs mot.
Rassen
In Rusland worden voornamelijk variëteiten van Japanse abrikoos geteeld. Waaronder:
* Rapid - is een hybride van Russische oorsprong. Het wordt vertegenwoordigd door krachtige bomen met een afgeronde spreidende kroon. Het ras is winterhard en heeft een hoge opbrengst. De vruchten zijn rond, geurig, hebben een zoetzure smaak.
* Souvenir van het Oosten - is een hybride van Chinees-Amerikaanse oorsprong. Het wordt vertegenwoordigd door middelgrote bomen met een spreidende kroon. Het ras heeft een hoge opbrengst, winterhardheid en weerstand tegen verschillende soorten rot. De vruchten zijn vrij groot, wegen tot 40 g, hebben een geeloranje sappig vruchtvlees met een zoet-kruidige smaak.
* Kahinta - de variëteit wordt vertegenwoordigd door middelgrote bomen die in het derde jaar na het planten vruchten beginnen af te werpen. De vruchten zijn eivormig, met een taaie schil. Het ras is matig opbrengend, winterhard, moet jaarlijks worden gesnoeid.
* Alyonushka - de variëteit wordt vertegenwoordigd door krachtige bomen. De vruchten zijn groot, voorzien van korte stelen. Het ras heeft een hoge opbrengst, maar is onstabiel om te rotten. Vruchten zijn eivormig, met pulp van dessertsmaak.
Zorg
Japanse abrikoos is een nogal veeleisende cultuur. De productiviteit hangt grotendeels af van de juiste verzorging van de bomen, al vanaf jonge leeftijd. Een van de belangrijkste procedures is formatieve snoei. De eerste snoei wordt uitgevoerd onmiddellijk na het planten van de zaailing, de procedure omvat het inkorten van niet alleen de skeletachtige takken, maar ook de stam.
Het meest optimale type kroon voor Japanse abrikoos is dun gelaagd. Hiervoor worden zes sterke skeletachtige takken op jonge bomen geselecteerd en onder een grote hoek ten opzichte van de stam gelegd. Snoeien in de toekomst bestaat uit het inkorten van de vruchtdragende takken en wordt jaarlijks in het voorjaar uitgevoerd.
Om de Japanse abrikoos van de nodige voedingsstoffen te voorzien, is bemesting met minerale en organische meststoffen vereist. Tijdige voeding is de sleutel tot de actieve groei van bomen en de vorming van een goede oogst van fruit. De grond in de stamstreek moet onkruidvrij worden gehouden. Vooral in de eerste 2-3 jaar na aanplant is het zeer onwenselijk om glyfosaathoudende herbiciden voor deze doeleinden te gebruiken.
Watergift moet regelmatig zijn, watervolumes en frequentie worden verhoogd tijdens droogte. Sommige soorten Japanse abrikoos worden aangetast door plagen en ziekten en hebben frequente preventieve behandelingen nodig. Als er insecten op bomen worden gevonden, worden ze besproeid met insecticiden of organische infusies.
Sollicitatie
Japans abrikozenfruit wordt veel gebruikt bij het koken en in alcoholische dranken. Ze worden gebruikt om jam, conserven, aardappelpuree, marmelade, compotes, augurken, marinades, evenals likeuren en maneschijn te bereiden. Cultuurbomen worden vaak als onderstam gebruikt. In Japan is Japanse abrikoos een symbool van veerkracht; een festival wordt getimed om samen te vallen met de bloei in dit land.
Aanbevolen:
Abrikoos
© Alena Bashtovenko Latijnse naam: Prunus Familie: Roze Rubrieken: Fruit- en bessengewassen Abrikoos (Latijnse Prunus) is een populair fruitgewas dat behoort tot het geslacht van loofbomen van de Rosaceae-familie. Tegenwoordig worden veel soorten abrikozen actief geteeld in warme landen (Armenië, Azerbeidzjan, enkele Europese landen), en worden ze ook geteeld in het zuiden van de Russische Federatie.
Manchurian Abrikoos
Manchurian abrikoos (Latijnse Prunus mandschurica) - fruitgewas; een vertegenwoordiger van het geslacht Plum van de Pink-familie. Het wordt zelden in de natuur gevonden, voornamelijk in Korea, China, Mongolië en in het Primorsky-gebied van Rusland.
Gewone Abrikoos
Gewone abrikoos (Latijnse Prunus armeniaca) - fruitgewas; een vertegenwoordiger van het geslacht Plum van de Pink-familie. Het is de meest voorkomende soort. Het wordt op grote schaal gekweekt in China, Japan, Rusland, de Kaukasus (Armenië en Azerbeidzjan), in veel landen van Europa en Azië.
Siberische Abrikoos
Siberische abrikoos (Latijnse Prunus sibirica) - fruit- en siergewassen; een vertegenwoordiger van het geslacht Plum van de Pink-familie. Het komt van nature voor in Mongolië, Noord-China, Primorsky Krai en Oost-Siberië. Het groeit voornamelijk op droge gebieden, taluds, zandige en stenige hellingen, vaak in combinatie met Siberische appel of rododendrons.
Bloeiende Abrikoos
De gekweekte abrikoos, genaamd "Gewone abrikoos", is een bijzondere plant. Tuinders waarderen het zeer om zijn verbazingwekkend mooie lentebloei. En zijn feloranje, sappige vruchten zullen elke persoon die onverschillig is voor fruit gemakkelijk veranderen in een dankbare bewonderaar. Het verdriet ligt in mijn hart dat het in onze barre Siberische landen praktisch onmogelijk is om een abrikoos in je tuin te laten groeien
