Anigosantos Mangels

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Anigozanthos mangels (lat. Anigozanthos manglesii) - een vertegenwoordiger van het geslacht Anigosantos, behorend tot de familie Hemodorov. Het is een symbool, of liever een botanisch embleem van de grootste Australische staat van West-Australië, die een derde van het continent beslaat. Helaas neemt in de natuurlijke omgeving het aantal soorten snel af, maar anno 2020 behoort de plant niet tot de categorie van bedreigde diersoorten. De staatswet heeft echter besloten om de soort te beschermen.

Kenmerken van cultuur

Anigosanthos Mangles wordt vertegenwoordigd door meerjarige kruidachtige planten, niet meer dan 120 cm hoog. Ze zijn begiftigd met xiphoid, verticaal, grijsgroen blad tot 60 cm lang. Het blad wordt verzameld in een rozet, van waaruit een redelijk vertakte stengel wordt gevormd, bedekt met rode villi en met een kleine hoeveelheid stengelgebladerte.

De stengel eindigt met een bloeiwijze van roodgroene bloemen, vaak met een gelige tint. In lengte zijn de bloemen niet groter dan 10 cm, wat direct afhankelijk is van de groeiomstandigheden, verzorging en variëteit. De bloeiwijzen zelf zijn trosvormig, meestal met 7 bloemen. De lengte van de borstel bereikt 10-14 cm. De bloemen zijn, net als de stelen, bedekt met rode en citroenvlokken, het is vaak mogelijk om bloemen te vangen met perzik en gele villi.

De vruchten worden vertegenwoordigd door loculicide capsules, die kleine zwarte zaden dragen. Bloei is lang, afhankelijk van de klimaatzone zijn de bloeidata verschillend. In Europa vindt de bloei bijvoorbeeld plaats in het eerste of tweede decennium van augustus en eindigt deze begin tot half december, en bij warm weer gaat deze door tot eind november.

Groeiende functies

Anigosantos Mangles is een zeer aantrekkelijke soort en tegelijkertijd erg humeurig qua teelt. De teelt ervan is niet onderworpen aan beginners, maar alleen aan mensen die de fijne kneepjes van de bloementeelt kennen. Allereerst moet worden opgemerkt dat de plant een negatieve houding heeft ten opzichte van frequente transplantaties, het wordt aanbevolen om ze uit te voeren in geval van dringende noodzaak (bijvoorbeeld bij het verwisselen van de pot). Verdraagt geen Anigosantos Mangels en frequent water geven, omdat het vatbaar is voor schimmelziekten.

Je moet heel voorzichtig zijn met voeren. Complexe minerale meststoffen mogen alleen in het voorjaar worden toegepast. In de winter is voeren niet nodig. Om de bloei van de plant zo lang mogelijk te laten duren, is het noodzakelijk om regelmatig de vervaagde bloeiwijzen te verwijderen. Het wordt ook aanbevolen om geel verwelkt blad te verwijderen. Je kunt niet alleen in een pot in een kameromgeving kweken. In de zomer is het niet verboden om anigosantos Mangels in de volle grond te planten.

Trouwens, een vertegenwoordiger van het geslacht is resistent tegen ongedierte. Onder de gehate gasten die de plant kunnen vernietigen, moeten de wolluis (in de volksmond harige luizen genoemd) en de spint worden opgemerkt. De eersten vestigen zich op het bovengrondse deel van de plant, vertragen de groei en ontwikkeling. Als een wolluis op een plant wordt gevonden, is het noodzakelijk om het gebladerte af te vegen met een wattenstaafje gedrenkt in een sopje en het vervolgens een week te behandelen met tabaksinfusie of calendula-tinctuur. In het geval van een sterke nederlaag, zullen Fitoverm, Biotlin redden.

Bijzondere aandacht moet worden besteed aan de locatie. Anigosantos Mangles is een lichtminnende cultuur. Het wordt aanbevolen om het in goed verlichte gebieden te planten, en in het geval van binnenteelt, op lichte vensterbanken, maar bescherm het tegen direct zonlicht. De oost- en westramen zijn optimaal voor de plant. Droogte en zomerhitte zijn niet erg voor planten, maar in de winter is het het beste om de cultuur in een ruimte te houden met een luchttemperatuur van niet meer dan 15C.