Astragalus Koud

Inhoudsopgave:

Video: Astragalus Koud

Video: Astragalus Koud
Video: astragalus 2024, April
Astragalus Koud
Astragalus Koud
Anonim
Image
Image

Astragalus koud (lat. Astragalus frigidus) - een kruidachtige vaste plant van het geslacht Astragalus (lat. Astragalus), gerangschikt onder de glorieuze familie van peulvruchten (lat. Fabaceae). Het is moeilijk voor deze onvolgroeide plant met bijna kale stengels om te overleven zonder hulp van buitenaf in de moderne wereld, en daarom kwam Astragalus-kou in de Rode Gegevensboeken van sommige regio's terecht. Deze soort van het geslacht Astragalus is te vinden in de natte uitgestrekte weiden, in bossen en langs de rivieroevers van een aantal Europese en Aziatische landen. Bloemennectar is een delicatesse voor insecten, die uit dankbaarheid de hermafrodiete (biseksuele) bloemen van de plant bestuiven. Net als andere leden van de vlinderbloemigenfamilie verrijkt Astragalus koude de bodem met stikstof.

Wat staat er op jouw naam?

Als de Latijnse naam van het geslacht "Astragalus" is gebaseerd op de vorm van plantenzaden, die de oude Grieken deden denken aan de vorm van een dobbelsteen gesneden uit de enkels van de ram, dan ging het specifieke epitheton "frigidus" ("koud") naar de plant voor zijn stengels en bladeren, verstoken van beharing, in tegenstelling tot de meeste soorten van het geslacht.

Aanvankelijk werd deze plant door Karl Linnaeus op een andere classificatie "plank" geplaatst met de naam "Phaca frigida", maar later door een Amerikaanse botanicus genaamd Asa Gray (1810 - 1888) werd hij overgebracht naar het aantal planten van het geslacht Astragalus.

Naast de synoniemnaam "Phaca frigida", zijn er andere "tweelingen" van planten, waaronder "Phaca ochreata", "Astragalus kolaensis", "Astragalus frigidus subsp. grigorjewii". Bovendien schrijven botanici over een ondersoort van deze soort, die het "Astragalus frigidus subsp. parviflorus".

Beschrijving

Astragalus cold is een laagblijvend kruid dat, afhankelijk van de externe levensomstandigheden, tot een hoogte van acht tot vijfendertig centimeter groeit. De vaste plant van de plant wordt ondersteund door het wortelstelsel, dat stengels op het aardoppervlak voortbrengt met een bijna kaal oppervlak, in tegenstelling tot de meeste soorten van het geslacht, waarvan de stengels beschermend behaard zijn.

In de regel is het oppervlak van de blaadjes kaal, waarvan de vorm van de bladplaat kan variëren van eng elliptisch tot nauw eivormig. De bladeren zijn heel, met een gelijkmatige rand en een duidelijk gedefinieerde centrale nerf, van waaruit dunnere, maar duidelijk zichtbare zijnerven zich uitstrekken tot aan de rand van de bladplaat. De kleur van de onderkant van het blad is donkergroen, terwijl de bovenkant lichter is, dichter bij grijsgroen. De bladeren vormen een complex geveerd blad.

Sterke steeltjes worden geboren uit de oksels van de bladeren, waarvan de top wordt bekroond met een trosvormige bloeiwijze gevormd door een dichte cluster van motachtige bloemen. Bloemblaadjes kunnen wit of geel zijn in verschillende tinten. De bloemkroon, beschermd door een behaarde kelk, buigt op de korte steel naar de grond. Het aantal bloemen in een bloeiwijze varieert van vijf tot twintig stuks.

De vrucht van Astragalus cold is een peulvrucht die traditioneel is voor planten van de peulvruchtenfamilie, waarvan het oppervlak wordt beschermd door een zwart harige hoes. De vorm van de smalle bonenpeul is als een ellipsoïde met puntige uiteinden.

Insectenvoeder

Astragalus cold is een kostwinner voor insecten, die, in ruil voor een nectartraktatie, zich bezighouden met bestuiving van bloemen.

Bodemarts

Zoals de meeste planten van de peulvruchtenfamilie, zorgt Astragalus cold ervoor dat bodemmicro-organismen zich op hun wortels kunnen nestelen en van de "huurders" voor hun diensten extra porties stikstof ontvangen, een chemisch element dat planten helpt zich veel efficiënter te ontwikkelen en te groeien. Stikstof is niet alleen genoeg voor Astragalus zelf, maar ook voor de planten die in de buurt wonen. Daarom, waar Astragalus koud groeit, zien zijn plantenburen er veel groener en gezonder uit.

Aanbevolen: