Vlierbes Zwart

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Zwarte vlierbes (Latijnse Sambucus nigra) - geneeskrachtige, sier- en bessenstruik; een vertegenwoordiger van het oudere geslacht van de familie Adoksovye. Voorheen werd het geslacht gerangschikt als een lid van de Honeysuckle-familie. In de natuur is deze cultuur te vinden aan bosranden, braakliggende terreinen, open plekken, bermen, maar ook in het kreupelhout van loof- en gemengde bossen van Transkaukasië, Europa, Noord-Amerika, Noord-Afrika en de Azoren. In Rusland groeit het in de zuidelijke regio's, waar het actief wordt verbouwd om fruit en geneeskrachtig materiaal te verkrijgen.

Kenmerken van cultuur

Zwarte vlierbes is een bladverliezende struik of kleine boom tot 10 m hoog (in cultuur niet meer dan 6 m) met vertakte stengels bedekt met een dunne houtachtige schil en een ronde kroon. Jonge takken zijn aan het begin van de groei groen, krijgen later een bruingrijze kleur en zijn bedekt met talrijke geelachtige lenticellen.

De schors van de stammen is bruin-as, gebroken, diep gegroefd met de leeftijd. De bladeren zijn samengesteld, groen, geveerd, tegenoverstaand, hebben een sterke en niet erg aangename geur, bestaan uit 6-7 gekartelde, langwerpige eivormige en puntige toppen van de bladeren, zittend op korte bladstelen.

De bloemen zijn klein, niet meer dan 7 mm in diameter, hebben een wielvormige bloemkroon met versmolten crèmewitte of geelwitte bloemblaadjes en een vijftandige kelk. De bloemen zijn zeer geurig, verzameld in meerbloemige corymbose bloeiwijzen met een diameter tot 25 cm.

Vruchten - sappige bessen - bolvormige steenvruchten, zwart, vaak met een paarse tint, bevatten 2-4 bruine gerimpelde botten. Zwarte vlierbes bloeit eind mei - begin juni, vruchten rijpen eind augustus - begin september.

Sollicitatie

Zwarte vlierbes is een van de meest voorkomende en populaire vertegenwoordigers van de oudere familie onder tuinders. Het wordt veel gebruikt in landschapsontwerp, de alcohol- en voedingsmiddelenindustrie, de chemische industrie, wetenschappelijke en volksgeneeskunde, en ook als een insecticide dat met zijn geur ongedierte van naburige planten kan verjagen.

Ook is de zwarte vlierbes een uitstekende honingplant. Voorheen werd hout van dit type actief gebruikt voor de vervaardiging van muziekinstrumenten, speelgoed en handwerk. Het is belangrijk op te merken dat de bladeren en stengels van vlierbessen giftig zijn, maar de bessen zijn vrij eetbaar en worden vaak gebruikt om jam, jam, compote en andere bereidingen te maken. Vogels eten gemakkelijk vlierbessen.

Vlierbessen worden vooral actief gebruikt in de alcoholindustrie; ze worden vaak verwerkt in bessenwijnen, likeuren en likeuren. In de regel worden vlierbessen gecombineerd met andere ingrediënten, bijvoorbeeld met anijs. Vaak wordt sap gemaakt van vlierbessen, dat wordt gebruikt om alcohol te kleuren, omdat het een rijke kastanjebruine kleur heeft. Trouwens, zwarte vlierbessen zijn rijk aan suikers en essentiële oliën, dus ze dienen als natuurlijke zoet- en smaakstoffen voor mousserende wijnen en cognacs.

Naast suikers en essentiële oliën bevatten bloemen tannines, sambunigrin glycoside, choline, altrine glycoside, appelzuur, valeriaan, cafeïne en andere organische zuren. Dat is de reden waarom ze worden gebruikt voor de vervaardiging van geneesmiddelen met ontstekingsremmende, diuretische, zweetdrijvende en desinfecterende eigenschappen. Tincturen en afkooksels van zwarte vlierbessen zijn effectief bij ziekten van de mondholte, luchtwegen, verkoudheid en gynaecologische problemen.

Zwarte vlierbessen zijn niet minder nuttig. Ze bevatten harsen, ascorbinezuur, hun eigen suikers, aminozuren, vrije zuren, tyrosine en sambucine. De vruchten zijn zowel gedroogd als vers nuttig voor de mens. Gedroogde bessen worden maximaal 6 maanden op een droge plaats bewaard. Verse bessen worden geadviseerd om te gebruiken voor hepatitis, maagzweer, neuralgie. Artsen zeggen dat de vrucht een uitstekend profylactisch middel is tegen maag- en huidkanker.

Opgemerkt moet worden dat zwarte vlierbes aantrekkelijk is in landschapsontwerp. Feit is dat de beschouwde soort zich onderscheidt door zijn snelle groei en een neutrale houding ten opzichte van vormend snoeien. Daarom is het ideaal voor het maken van levende, ruige hagen. Heesters zien er goed uit in enkele aanplant en in gezelschap met andere sierheesters. Bovendien zijn er tegenwoordig op de tuinmarkt verschillende soorten zwarte vlierbessen, die zich onderscheiden door een speciaal decoratief effect. De variëteit Aurea wordt bijvoorbeeld vertegenwoordigd door struiken met geelgouden blad en de variëteit Madonna wordt vertegenwoordigd door struiken met groen blad met een geelachtige rand.