2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Narcissus brandewijn (lat. Narciss bulbocodium) (de tweede naam is Corbularia bulbocodium) behoort tot de Amaryllis-familie, het geslacht Narcissus. Deze bloemencultuur is te vinden op de hellingen van rotsen in veel delen van het grootste continent ter wereld - Eurazië. Deze plant komt vooral veel voor in Frankrijk, Portugal, Spanje, Algerije en China.
Kenmerken van cultuur
Narcis wordt gekenmerkt door kleine bloeiwijzen met een lange buisvormige, versmald aan de basis, een kroon van gele of beige kleur met helmknoppen die zich daarbuiten uitstrekken. Kleine segmenten van het bloemdek in de hoeveelheid van zes stukken van een geelgroene tint, strak gewikkeld rond de basis van de kroon. 2-4 smalle, groene, lange, basale bladeren zijn gerangschikt rond een lichtgroene steel. De stengel van deze plantensoort bereikt een maximum van 15 centimeter. De bollen zijn klein, bruin van kleur en lijken qua vorm op een miniatuurpeer.
De subtiliteiten van groeien
Brandy narcis behoort tot zonminnende planten en heeft daarom intense verlichting nodig voor een goede groei. Het gebied waar dit type planten wordt geplant, moet zonnig zijn, goed beschermd tegen de wind, met een hoge bodemvochtigheid. De grond voor het planten van deze bloemencultuur moet in de vroege zomer worden voorbereid, of minstens een maand voordat de knollen worden geplant.
Narcissen zijn niet wispelturig, ze kunnen groeien op grond van verschillende kwaliteiten, maar voor een overvloedige bloei en een goede ontwikkeling is het beter om de planten in lichte en vruchtbare grond te planten. Het geselecteerde stuk grond kan vooraf worden verzadigd met nuttige stoffen door er compost of humus aan toe te voegen. Bij het veredelen van de site voor het planten van bloemen, moet eraan worden herinnerd dat narcissen geen mest kunnen verdragen, dus het is beter om deze meststof niet te gebruiken bij het voorbereiden van de grond.
Kweekkenmerken
Brandy narcissen planten zich vegetatief of door zaden voort. Zaadvoortplanting duurt erg lang, daarom is in de tuinbouwcultuur de meest relevante vegetatieve methode, dat wil zeggen met behulp van bollen. Voor de reproductie van dit type plant is het noodzakelijk om de baby's geleidelijk van de moederbol te scheiden. Met elk seizoen groeien er pieken op de bloemknol en tijdens het groeiseizoen scheiden ze zich. Na twee tot drie jaar sterven de schubben van de bol die de toppen verbindt af, waarna het mogelijk wordt om het nest van de moederbol te verdelen en de dochtertjes eruit te halen.
Landen
De meest comfortabele tijd voor het planten van Narcissus branusiformis knollen is in het tweede decennium van augustus en tot eind september. Voordat de bollen worden geplant, moeten ze zorgvuldig worden onderzocht, als er schade of vlekken zijn, moeten ze worden verwijderd en moeten de secties worden gedesinfecteerd. Nadat u de bollen heeft onderzocht en verwerkt, kunt u beginnen met planten. Knollen van het beschouwde type narcissen worden geplant tot een diepte van niet meer dan 4-5 centimeter. Om de bloei er mooi en spectaculair uit te laten zien, moeten meerdere bollen in één gat worden geplant, omdat de plant klein is en bij een zeldzame aanplant nauwelijks opvalt. Deze bloemencultuur wordt als redelijk vorstbestendig beschouwd, maar als preventieve maatregel is het bij strenge vorst beter om de knollen zorgvuldig te bedekken om hun dood te voorkomen.
Zorg
De branus narcis is een vochtminnende plant, daarom moet de plant tijdens de bloei en enkele weken daarna goed worden bewaterd. Het is noodzakelijk om het vochtgehalte van de grond zorgvuldig te controleren, als het te moerassig wordt, kunnen de knollen gaan rotten. Nadat de plant is volgroeid, kan de belangrijkste zorg worden teruggebracht tot periodiek wieden en verwijderen van ongezonde en verwelkte bloeiwijzen. Om de bollen gezond te houden en als profylaxe voor verschillende ziekten, moeten alle verwelkte bloeiwijzen worden verwijderd voordat de zaden worden gevormd, omdat de meeste voedingsstoffen door de plant worden verbruikt om de zaden te laten rijpen.
