Thunbergia Gevleugeld

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Gevleugelde thunbergia (lat. Thunbergia alata) - een vertegenwoordiger van het geslacht Tunbergia van de familie Akantov. Bij de mensen wordt de plant vaak de driebladige hibiscus met zwarte ogen genoemd, minder vaak - de Black-eyed Suzanne. Het thuisland van de plant wordt beschouwd als het hete zuiden van Afrika. Tegenwoordig is de betreffende cultuur erg populair bij tuinders en bloemisten. Dit aspect is te danken aan de veelzijdigheid van planten. Ze zijn zowel geschikt voor tuindecoratie als als ampelachtige exemplaren op het balkon.

Kenmerken van cultuur

Gevleugelde tunbergia wordt vertegenwoordigd door kruidachtige klimplanten, die tijdens de groei tot 2-2,5 m groeien. Ze worden gekenmerkt door driehoekig, eivormig, groen blad met een gekartelde rand en een hartvormige basis. Een ander kenmerk van de bladeren is zacht behaard over het hele oppervlak. De bloemen van de betreffende soort zijn klein, meestal niet groter dan 3-4 cm in diameter, de kleur is geel met een bruine vlek in het midden. Bloei is lang, onder alle omstandigheden en een gunstig klimaat, overvloedig, afhankelijk van de regio en de teeltwijze, vindt plaats in juli - augustus.

Vanwege zijn hoge decoratieve eigenschappen wordt door fokkers rekening gehouden met gevleugelde tunbergia. In de schappen van de winkel vind je tegenwoordig veel aantrekkelijke en vooral grootbloemige vormen en variëteiten. Onder hen won de witbloemige variëteit Susi Weib mit Auge de liefde van tuinders en vrachtwagenboeren. De variëteit Blushing Susie, waarvan de bloemen delicate perziktonen hebben, heeft niet minder interesse gekregen bij liefhebbers van schoonheid. De laatste variëteit is ook bestand tegen ongunstige omstandigheden. Zelfs in de Oeral slagen planten erin om een overvloedige groene massa te krijgen en de charme van een groot aantal bloemen te tonen.

Groeiende functies

Winged Tunbergia is, net als zijn naaste "broers", erg veeleisend op de locatie. Ze voelt zich gebrekkig in de schaduw en halfschaduw, maar reageert goed op plekken die zich in de open zon bevinden. Dit aspect is helemaal niet verwonderlijk, want het hete continent is de geboorteplaats van cultuur. De wind is een belemmering voor dunne stengels van planten, daarom is het beter om een "sissy" te planten op plaatsen die beschermd zijn tegen koude noordenwinden. Je moet niet eens proberen een cultuur te laten groeien in laaglanden met stilstaande koude lucht, hoogstwaarschijnlijk zal het ziek worden en snel sterven, zonder zijn ware schoonheid te tonen.

Het is belangrijk om niet minder aandacht te besteden aan de samenstelling van de bodem. Het is raadzaam om de plant te planten in gebieden met losse, matig vochtige, mineraalrijke grond. De aanwezigheid van kalk daarin wordt aangemoedigd. Trouwens, veel bloementelers kweken gevleugelde tunbergia niet alleen in de tuin, maar ook thuis, waar het zich niet slechter ontwikkelt dan in de open lucht. Het belangrijkste is de staat van de pot in grootte, drainage en natuurlijk een voedzaam substraat.

Het zaaien van gevleugelde tunbergia wordt uitgevoerd in het vroege voorjaar - meestal in het tweede decennium van maart in zaailingdozen gevuld met een mengsel dat is gemaakt van de tuingrond van riviergewassen zand en turf. Tegelijkertijd worden de zaden niet ver in de diepte ingebed, maar alleen gelijkmatig over de grond verspreid, besprenkeld en vervolgens bewaterd en noodzakelijkerwijs bedekt met een film om gunstige omstandigheden te creëren. De film wordt natuurlijk periodiek verwijderd voor luchten en water geven.

Als alle omstandigheden passen bij de delicate schoonheid, ontkiemt ze in 7-10 dagen. Later (met het verschijnen van twee bladeren op de zaailingen), wordt een pluk uitgevoerd in afzonderlijke containers, bijvoorbeeld turfpotten. Wanneer de planten een hoogte van 15 cm bereiken, wordt er geknepen. Deze manipulatie zorgt voor een goede uitgroei, wat een overvloedige bloei betekent. Zaailingen worden in juni in de grond geplant, met een afstand van 40-50 cm tussen de planten.

Verdere verzorging van het gewas bestaat uit eenvoudige procedures, namelijk water geven, wieden en bemesten. De kousenbandprocedure is ook belangrijk, omdat gevleugelde tunbergia tot de categorie klimplanten behoort. Voor deze doeleinden is gewone draad gespannen over palen, rooster of gaas voldoende. Naarmate de tunbergia groeit, wordt de steun snel strakker en wordt de tuin uniek.