2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Viburnum is een van de meest voorkomende geneeskrachtige planten die in de volksgeneeskunde worden gebruikt. Bovendien worden vrijwel alle delen van de plant voor medicinale doeleinden gebruikt: vruchten, twijgen en schors van een struik. Verkoudheid, pijnlijke krampen, hypertensie, neurosen, bloedingen en vele andere aandoeningen - in een lange lijst van ziekten bij de behandeling waarvan viburnum zeer effectief is. Bovendien is het een uitstekende algemene tonic. Daarom, als deze natuurlijke genezer nog niet in uw tuin staat, is het tijd om na te denken over hoe u een plaats voor hem kunt toewijzen
Viburnum-voortplantingsmethoden door zaden
De viburnumveredeling kan zowel in de lente als in de herfst worden gestart. In september verzamelen ze zaad van rijp fruit. De bessen worden uit de borstels gehaald en uit het sap geperst. De resterende pulp wordt door een zeef gewreven, waarbij de viburnumzaden ervan worden gescheiden. Onmiddellijk, zonder ze de tijd te geven om uit te drogen, worden de zaden begraven in richels of thuis gelegd voor kunstmatige gelaagdheid, als het zaaien gepland is voor de lente.
Het voorzaaien van de bedden bestaat uit de introductie van organische meststoffen. Hiervoor is ongeveer 30 kg grondstoffen per vierkante meter nodig. Oppervlakte. Op het bemeste gebied worden ondiepe groeven gevormd, ongeveer 3 cm, waarin de zaden met tussenpozen van ongeveer 20 cm van elkaar worden gelegd. De grond boven de zaden wordt verdicht en vervolgens extra gemulleerd met een laag humus van ongeveer 2 cm hoog. Dergelijk werk in de herfst zal het zaad in staat stellen om in de winter natuurlijke gelaagdheid te ondergaan in natuurlijke omstandigheden. Na deze uitharding en behandeling van het vocht dat zich in de grond heeft opgehoopt, geven de zaden in het voorjaar van volgend jaar sterke gezonde scheuten.
Om thuis kunstmatige gelaagdheid uit te voeren, worden de zaden in een bak met grof rivierzand geplaatst. De inhoud van de doos wordt regelmatig bevochtigd. Na 2 maanden bewaren in kameromstandigheden, wordt de container in de koelkast of buiten geplaatst - onder een laag sneeuw. Dus het wordt bewaard tot de komst van de lente. Deze zaden worden geplant tot een diepte van niet meer dan 2 cm.
Zorg voor zaailingen omvat het losmaken van de grond, water geven, wieden. Wanneer tere scheuten 2 echte bladeren vormen, duiken ze op een grotere afstand van elkaar. Het proces van het kweken van viburnum uit zaad is vrij lang. Wanneer de planten sterker worden, is het aan te raden ze naar de kwekerij te verplaatsen totdat ze een volwaardige zaailing worden.
Viburnum zaailingen planten op een vaste plaats
Naast vermeerdering door zaden is het ook toegestaan om zaailingen in de herfst- en lentemaanden te planten. Een plantgat wordt voorbereid met een diepte van ongeveer 40 cm, met een diameter van ongeveer 50 cm. Als u van plan bent meerdere zaailingen op een vaste plaats te planten, worden de gaten niet dichter dan 1,5 m van elkaar gegraven. En als het gebied het toelaat - dan 2 m. De bovenste vruchtbare grondlaag wordt gemengd met 3-4 emmers organische mest (rotte mest, gerijpte compost) of turf.
Voeg ook toe aan het voedingssubstraat voor één pit:
• 50 g fosfor;
• 25 g kalium;
• 30 g stikstof.
Een deel van het resulterende grondmengsel wordt in een piramide in de plantkuil gegoten. De wortels van de zaailing worden erin ondergedompeld en vullen het gat rechtop met het resterende voedingssubstraat. De zaailing moet 3-5 cm dieper in het gat zitten dan voordat hij in de kwekerij groeide.
Wanneer het planten is voltooid, moet de grond rond de zaailing worden verdicht zodat er geen holtes in de put zijn. Geef vervolgens de vers geplante viburnum overvloedig water. Hiervoor moet je minimaal 2 emmers water per plant gebruiken. De stamcirkel moet worden gemulleerd. Als mulch wordt een laag turf van 10 centimeter aangebracht. Drie jaar later wordt deze meststof geschept en wordt er verse turf aan toegevoegd.
Aanbevolen:
Viburnum
© serezniy / Rusmediabank.ru Latijnse naam: Viburnum Familie: Adox Rubrieken: Fruit- en bessengewassen, Geneeskrachtige planten Viburnum (lat.Viburnum) - bessencultuur; meerjarige struik van de familie Adoksovye. Voorheen behoorde het geslacht tot de familie Honeysuckle.
Viburnum Gewoon
Viburnum gewoon is een van de planten van de familie die kamperfoelie wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Viburnum opulus L. Wat betreft de naam van de familie viburnum zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Onverzadigbare Viburnum-bladkever
De viburnumbladkever begint de viburnum dichter bij het einde van de lente aan te vallen, evenals aan het begin van de zomer. Deze vraatzuchtige plaag vreet vaak alle bladeren op en laat alleen kale aderen over, waardoor tuinders vaak hun favoriete fruitbomen moeten kappen. Om dergelijke verliezen te voorkomen, moet je de viburnum-bladkever beter leren kennen - zoals ze zeggen, je moet de vijand op zicht kennen. Immers, als het aantal plagen te hoog is, zullen de scheuten erg slecht rijpen, wat in
Viburnum Canadian
Viburnum Canadees (lat.Viburnum lentago) - een soort van het geslacht Kalina van de familie Adoksovye. Het komt van nature voor op rivieroevers, bosranden en rotsachtige hellingen in het oosten van Canada. Meestal groeit het samen met naald- en loofbomen.
Duindoorn: Kweekmethoden
Het kweken van duindoorn op uw tuinperceel is in alle opzichten gunstig. Allereerst is dit een hoogproductief gewas - kijk naar de takken van de bomen, hoe dicht ze bedekt zijn met heldere, alsof ze gevuld zijn met zonlicht, bessen! Daarnaast is het een vorstbestendige plant. Bovendien hebben de vruchten een grote voedingswaarde en helende eigenschappen. Daarom, als deze prachtige plant nog niet in je tuin staat, is het tijd om erover na te denken om hem te kopen
