2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Het Californische schildluis beschadigt niet alleen alle bessen- en fruitgewassen, maar ook veel decoratieve en bossoorten. En het leeft bijna overal en vormt vaak talloze kolonies, die de bast van takken en stammen vanaf de onderkant volledig bedekken. Ondanks het feit dat er maar één generatie van deze parasieten het hele jaar door ontstaat, is dit voldoende om afscheid te nemen van een aanzienlijk deel van de langverwachte oogst. Als gevolg van het aanzuigen van sappen zijn de takken van bomen sterk gebogen, wordt de groei van weefsels merkbaar verstoord, wordt een algemene verzwakking van fruitgewassen waargenomen en nemen ook het volume van de oogst en de kwaliteit ervan af
Maak kennis met de plaag
Het kortovale lichaam van vrouwtjes van de pseudo-Californische schede bereikt een lengte van anderhalve millimeter en is gekleurd in geelgroene tinten. Bovendien varieert de grootte van hun grijsachtig bruinachtige afgeronde schubben van 2 tot 2,3 mm. En de schilden van de nimfen van mannen, ook geschilderd in grijsachtig bruinachtige tinten, onderscheiden zich door een korte ovale vorm en bereiken een lengte van slechts 1 mm. Mannetjes van het Californische schildluis zijn geeloranje en gevleugeld.
Larven van het tweede stadium, en iets minder vaak vrouwtjes, overwinteren op de bast van takken en stammen onder de schilden. De ontwikkeling van schadelijke larven gaat door in april en al begin mei vervellen ze en veranderen ze in mannetjes. De ontwikkeling van vrouwtjes duurt meestal dertig tot vijfenveertig dagen. Tijdens deze periode worden ze groter en met het begin van juni en begin juli beginnen ze eieren te leggen. Gedurende vijftien tot vijfentwintig dagen slaagt elk vrouwtje erin om vijfentwintig tot tachtig eieren te leggen.
De duur van de embryonale periode bij pseudo-Californische schaalinsecten is relatief kort en varieert van enkele minuten of uren tot een dag. De nieuw leven ingeblazen schadelijke larven kruipen onmiddellijk over de bomen, plakken aan hun bast en beginnen vrijwel onmiddellijk schilden te vormen. Tegen het einde van juni of in juli vallen ze af, bereiken de tweede eeuw van hun ontwikkeling en vallen tot de lente van het volgende jaar in diapauze.
Hoe te vechten?
Bij het planten van fruitgewassen moeten zaailingen worden gebruikt die vrij zijn van pseudo-Californische schaalinsecten, omdat de verspreiding van dit ongedierte meestal plaatsvindt met ent- en plantmateriaal.
Skeletachtige takken en boomstammen moeten worden ontdaan van dode bast en drogende takken moeten onmiddellijk worden verwijderd. Als individuele bomen al geruime tijd worden bewoond door pseudo-Californische schaalinsecten, worden ze ontworteld, uit de tuinen gehaald en verbrand.
Als er voor elke vierkante meter takken meer dan tweehonderd larven van het Californische schaalinsect zijn, worden bomen in de vroege lente besproeid met oviciden op slapende knoppen. En in het stadium van larvale migratie zal behandeling met insecticiden ook nuttig zijn. In dit geval moeten alleen die gebieden waar deze polyfage parasieten werden gevonden, worden behandeld met insecticiden, omdat ze worden gekenmerkt door de focale aard van de nederzetting. Preparaten op basis van minerale oliën hebben zich behoorlijk goed bewezen in de strijd tegen ongedierte. Behandelingen met alle bovengenoemde middelen moeten worden uitgevoerd tegen hogere kosten, tot het wassen van de stammen en skeletachtige takken, omdat ze vaak bedekt zijn met schilden van vraatzuchtige parasieten.
Indien nodig worden herhaalde behandelingen met insecticiden uitgevoerd. Gewoonlijk vallen dergelijke behandelingen samen met het tijdstip van verspreiding van de larven. Verwerkingsgegevens kunnen overigens worden gecombineerd met behandelingen tegen diverse ziekten en eventuele andere plagen.
Het Californische schildluis heeft nogal wat natuurlijke vijanden. Het wordt vaak geïnfecteerd door ruiters die behoren tot de chalcidenfamilie, en de larven worden gretig opgegeten door spinnen, teken en vele andere roofinsecten.
Aanbevolen:
Pseudo-Siberische Geranium
Pseudo-Siberische geranium is een van de planten van de familie genaamd geraniums, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Geranium pseudosibiricum J. Mayer. Wat betreft de Latijnse naam van de pseudo-Siberische geraniumfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Pseudo-grondkruid
Pseudo-grondkruid is een van de planten van de familie genaamd Asteraceae of Compositae, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Senecio pseudoarnica Less. Wat betreft de naam van de pseudomonas-familie zelf, in het Latijn zal het als volgt zijn:
Pseudo-slak
Pseudotsuga (lat.Pseudotsuga) - een lichtminnende houtachtige naaldplant uit de dennenfamilie. Andere namen zijn Douglas-spar, valse kever of Douglas-spar. Beschrijving De pseudo-naaktslak is een vrij hoge en grote groenblijvende naaldboom, waarvan de hoogte vaak varieert van vijfentwintig tot vijftig meter.
Pseudo-kroonluchter Paraplu
Pseudo-kroonluchter paraplu is een van de planten van de familie genaamd Asteraceae of Compositae, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Pseudohandelia umbellifera (Boiss.) Tzvel. Wat betreft de naam van de familie van de paraplu-pseudo-kroonluchter zelf, in het Latijn zal het als volgt zijn:
Tuinschep - Polyfaag Ongedierte
De tuinschep is een gevaarlijke polyfaag die bijna alle tuingewassen beschadigt. Polyfage rupsen worden als bijzonder schadelijk beschouwd (het belangrijkste voedsel van vlinders is stuifmeel van bloeiende planten). Trouwens, planten uit de families van Haze en Asteraceae zijn het beste voedsel voor schadelijke rupsen: daarop ontwikkelen vraatzuchtige parasieten zich veel sneller, en vrouwtjes die zich onder dergelijke omstandigheden ontwikkelen, blijken het meest productief te zijn
