Aardappel Rhizoctonia

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Rhizoctonia-aardappel heeft een andere naam - zwarte korst. Dit is misschien wel een van de meest onaangename aandoeningen. De mate van schadelijkheid wordt grotendeels bepaald door een aantal omgevingsfactoren, de dichtheid van het planten van knobbeltjes, evenals het niveau van de voorraad van het infectieuze agens op het voorbereide zaadmateriaal en in de grond. Vooral gunstig voor de ontwikkeling van rhizoctonia is een luchtvochtigheid in het bereik van 60 - 70% en een bodemtemperatuur van ongeveer zeventien graden. Uitstekende omstandigheden voor de ontwikkeling van de ziekteverwekker worden ook gecreëerd op leembodems

Een paar woorden over de ziekte

Rhizoctoniose die onverwachts is ontstaan, veroorzaakt de grootste schade in het stadium van aardappelontkieming. Aardappelzaailingen rotten, samen met de ogen, vrij snel en sterven soms zelfs voordat ze op het grondoppervlak verschijnen. Jonge scheuten zien er extreem ongelijk uit, terwijl hun aanvallen vaak twintig procent bereiken. Bij aardappelen worden de uitlopers, wortels en wortelhalzen van de stengels het vaakst aangetast door de ziekte. Infectie met rhizoctonia leidt tot een afname van de opbrengst met 15 - 20%, en in sommige jaren kan dit cijfer oplopen tot 30 - 40%. Het uiterlijk van de knobbeltjes die door het ongeluk worden aangevallen, verslechtert aanzienlijk.

Op aardappelknollen kan rhizoctoniae zich op verschillende manieren manifesteren. Meestal verschijnen er zwarte schimmel sclerotia op, dat wil zeggen dat er zich korst ontwikkelt. Ook worden aangetaste knollen gekenmerkt door ontpitte en enigszins verdiepte vlekken, die voornamelijk voorkomen in drassige grond en bij lage luchttemperaturen. En in sommige gevallen kan netto necrose op de knobbeltjes verschijnen - in de regel wordt de vorming ervan opgemerkt in het stadium van massale knobbelvorming wanneer warm en droog weer wordt vastgesteld.

In de ondergrondse delen van de stengels, evenals op hun zaailingen, wordt droogrot gevormd, dat eruitziet als verrot hout (bruinachtige zweren van verschillende groottes). En de bovengrondse delen van de aardappel worden gekenmerkt door een kleine gestalte. Ze verdorren vaak overdag, vooral als het wortelstelsel is aangetast. De bovenste bladeren langs de centrale aderen zijn gedraaid in "boten", en groene luchtige knollen worden gevormd in de oksels van de scheuten.

Zwarte korst wordt veroorzaakt door een pathogene schimmel genaamd Rhizoctonia solani. Het heeft het vermogen om aardappelen in elk ontwikkelingsstadium aan te vallen - van ontkieming tot oogst. Het meest kwetsbaar voor rhizoctonia aan het begin van het groeiseizoen zijn echter witte zaailingen die zich in de grond bevinden.

Hoe te vechten?

Aardappelen kunnen het beste worden geplant in gebieden waar voorheen rogge met maïs, vlas en haver, winterkoolzaad en allerlei soorten meerjarige granen groeiden. Dit zijn de beste voorgangerculturen. Maar na tomaten en allerlei soorten pompoengewassen, evenals na kool met suikerbieten en klaver, is het beter om geen aardappelen te planten - deze gewassen bevorderen de accumulatie van infectie en de vroege ontwikkeling van de ziekte. Het is belangrijk om alleen gezonde zaadknollen te kiezen.

Een van de belangrijkste agrotechnische maatregelen om de gehate zwarte korst te bestrijden, naast het observeren van vruchtwisseling, kan men de naleving van de optimale timing benadrukken, evenals de dichtheid en diepte van het planten van knollen, de uitgebalanceerde toepassing van verschillende minerale meststoffen en oogsten in een korte tijd, samen met uitdroging van de toppen. Deze maatregelen zijn echter niet in staat om aardappelen volledig te beschermen tegen een schadelijke ziekte.

Helaas zijn aardappelrassen die volledig resistent zijn tegen rhizoctoniose ook nog niet gekweekt, er zijn slechts een aantal rassen met verhoogde resistentie: Bryansk novinka, Aspia, Yantarny, Skoroplodny, Udacha, Krasnaya rosa, Volzhanin, Vesna, Alena, Reserve, Nevsky en een aantal anderen. De toepassing van organische en minerale meststoffen in verhoogde doses kan ook helpen om de manifestatie van tegenspoed te verminderen.

De meest effectieve methode om met korst om te gaan, wordt als chemisch beschouwd. Adequaat voorplanten van knollen geeft meestal ook een goed effect. Voor het planten wordt aanbevolen om knobbeltjes op uitlopers te behandelen met Celest Top of Maxim, en een fungicide genaamd Quadris wordt in de grond gebracht. Sommige bacteriepreparaten, zoals Planriz en Baktofit, evenals Agat en Integral, worden ook beschouwd als uitstekende knolontsmettingsmiddelen.