2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Arctotis (lat. Arctotis) - bloeiende decoratieve cultuur; een geslacht van eenjarigen, tweejarigen en vaste planten van de Asteraceae-familie. Het thuisland wordt beschouwd als de zuidelijke regio's van Afrika. Het geslacht omvat meer dan 30 soorten, die van nature niet alleen in Afrika voorkomen, maar ook in Zuid-Amerika en zelfs Aziatische landen. De cultuur dankt zijn naam aan twee Griekse woorden: "arktos", wat "beer" betekent in het Russisch, en "otos", wat "oor" betekent, in combinatie "beeroor". De cultuur heeft deze naam waarschijnlijk gekregen vanwege zijn ongebruikelijke uiterlijke kenmerken, namelijk vlezige stengels en bladeren, dicht behaard over het hele oppervlak.
Kenmerken van cultuur
Arctotis wordt vertegenwoordigd door eenjarige, tweejarige en meerjarige kruidachtige planten of dwergstruiken die zijn uitgerust met zilverachtige witachtige behaarde stengels met getande, tegenoverliggende of afwisselende bladeren. Net als andere vertegenwoordigers van de Astro-familie, of Compositae, zijn arctotis beroemd om hun vrij grote schotelvormige bloeiwijzen-manden.
Uiterlijk lijken de bloemen op gerberabloemen. Bloeiwijzen-manden zijn solitair, gelegen op lange behaarde steeltjes, bestaan uit paarse, paarse, zilverviolette of donkerbruine (soms zwartbruine) buisvormige bloemen, en geel, roze, fel oranje, paars, parelwit of sneeuwwit ligulate (marginaal) bloemen. Een onderscheidend kenmerk van arctotis-bloemen is de aanwezigheid van een mand met meerdere rijen, bestaande uit een groot aantal schubben.
Vruchten zijn dopvruchten, uitgerust met een plukje en met een grijsbruine kleur. De zaden zijn klein, ze blijven slechts twee jaar houdbaar. Arctotis bloeien lang en overvloedig, meestal van het tweede decennium van juni tot oktober (in de zuidelijke regio's van Rusland - tot november). Arctotis bloeiwijzen sluiten met het begin van de diepe avond. De meeste soorten worden gekenmerkt door droogte- en koudebestendige eigenschappen.
Gewone types
De meest voorkomende soort onder tuinders wordt beschouwd als hybride arctotis (lat. Arctotis x hybridus). Het omvat vele variëteiten en hybriden, die verschillen in de vorm van de struik, de grootte en kleur van de bloeiwijzen. De soort omvat zowel vaste planten als eenjarige planten. Ze hebben allemaal vrij grote bloeiwijzen, met een diameter van 10 cm en soms zelfs 12 cm. De kleur van rietbloemen kan heel divers zijn - lila, wit, rood, oranje en geel. De middelste, dat wil zeggen de buisvormige bloemen, zijn meestal paars of paars met een bruinachtige tint. Onder de variëteiten en hybriden zijn er semi-dubbele variëteiten.
Een andere even veel voorkomende soort die vooral populair is in Rusland, wordt stamloze arctotis (lat. Arctotis acaulis) genoemd. De soort wordt vertegenwoordigd door meerjarige kruidachtige planten (in de Oeral en Siberië is teelt alleen als eenjarige mogelijk), uitgerust met prachtige gevederde bladeren, groen aan de buitenkant en zilverwit aan de achterkant. Tijdens het groeiproces vormen ze middelgrote bloeiwijzen-manden, ze hebben een diameter van niet meer dan 6 cm De bloeiwijzen bestaan uit zwartachtig roodachtige buisvormige bloemen en gele rietbloemen met een paarse tint. Lange, overvloedige bloei vindt plaats begin juli.
De derde soort die tot de categorie van de gewone behoort, wordt beschouwd als arctotis stoechadifolia (lat. Arctotis stoechadifolia). De soort wordt vertegenwoordigd door vaste planten die als eenjarige worden gekweekt. Ze hebben rechtopstaande, vertakte stengels, van 50 tot 100 cm hoog, bedekt met zilverwit ovaal-lancetvormig blad met golvende tanden, waartegen bloeiwijzen-manden pronken, met een diameter van 6-9 cm, en bestaande uit kleine paarse buisvormige bloemen met een grijze tint en roomwitte of geelachtige rietbloemen.
De subtiliteiten van cultivatie
Arctotis is nogal kieskeurig over de groeiomstandigheden. Hij geeft de voorkeur aan gedraineerde, matig vochtige, lichte, losse en kalkrijke bodems. Hij accepteert geen gemeenschap met drassige, zeer zure, dichte, zware kleigronden, evenals bodems gevuld met verse organische stof. Locatie speelt een even belangrijke rol voor arctotis. Zonnige en warme gebieden beschermd tegen koude wind hebben de voorkeur.
Het is niet verboden om planten in rotstuinen te planten, omdat ze in de natuur tussen stenen groeien. Ook zullen planten geschikt zijn in bloembedden, mixborders, stoepranden en richels. Ook geschikt als containercultuur. Arctotis is pretentieloos om te verzorgen, het is voldoende om regelmatig water te geven (vooral bij droogte), te knijpen voor het uitlopen, wieden, losmaken en verwijderen van vervaagde bloeiwijzen.
Aanbevolen:
Arctotis Stekhasolistny
Arctotis stoechadifolia (lat.Arctotis stoechadifolia) - een vertegenwoordiger van het geslacht Arktotis van de familie Compositae, of Astrovye. Het is een inwoner van Zuid-Afrika, waar het ook in natuurlijke omstandigheden groeit. De soort staat bekend om zijn hoge decoratieve eigenschappen, waarvoor hij verliefd werd op tuinders en bloementelers in Rusland en Europa.
Arctotis Hybride
Arctotis-hybride (lat. Arctotis hybridus) - bloeiende cultuur; een vertegenwoordiger van het geslacht Arktotis van de familie Asteraceae. Komt niet voor in de natuur. Verkregen door selectie en hybridisatie van veel voorkomende soorten. Een vrij populair type, het wordt actief gebruikt door tuinders en bloementelers om tuin- en zomerhuisjes te versieren.
