Delosperma

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Delosperma (lat. Delosperma) - een vrij groot geslacht van vetplanten die behoren tot de Aizovy-familie. In de natuur zijn vertegenwoordigers van het geslacht te vinden in Afrika, voornamelijk in het zuiden en oosten van het vasteland. Het geslacht heeft meer dan 175 soorten, die verschillen in een verscheidenheid aan kleuren en vormen. Alle soorten zijn zeer decoratief en worden gebruikt om bloembedden, borders en rotstuinen te versieren. Zien er geweldig uit op het balkon, terrassen, veranda van het huis in brede potten en bloempotten.

Kenmerken van cultuur

Delosperm wordt vertegenwoordigd door vaste en eenjarige planten met een vlezige en sterk vertakte wortelstok, waarvan de individuele wortels over lange afstanden diep in de grond doordringen. Zo proberen de wortels het ontbrekende vocht en voedingsstoffen te krijgen die nodig zijn voor actieve groei. Een kenmerk van de wortels is ook de aanwezigheid van langwerpige knobbeltjes. Het bovengrondse deel van planten kan daarentegen niet bogen op een hoge groei. Meestal is het delosperm niet hoger dan 30 cm. Er zijn ook dwergsoorten, waarvan de hoogte maximaal 10 cm is.

De stengels van de vertegenwoordigers van het geslacht zijn sterk vertakt, tegen de grond gedrukt, ze zijn bekroond met vlezig, lancetvormig, gebogen blad met een donkergroene kleur, soms met een blauwe tint. In cultuur zijn er soorten met behaard en glad blad. De bloemen zijn middelgroot, meestal tot 8 cm in diameter, altijd helder, begiftigd met langwerpige bloembladen. Kleur, afhankelijk van de soort, kan wit, lila, paars, oranje, scharlaken, roze, enz. Zijn. Ook zijn er tegenwoordig variëteiten met bloembladkleur, een gradiënt genaamd, gefokt (dat wil zeggen, de ene kleur verandert soepel in de andere). Opgemerkt moet worden dat bloemen sluiten bij bewolkt weer.

De vruchten van het delosperm zijn afgeronde capsules, begiftigd met een groot aantal nesten. Wanneer het op de dauwkast komt, gaat het open en worden de zaden zelf gezaaid op een afstand van 100-150 cm. Het is belangrijk op te merken dat sommige soorten en variëteiten ongeschikt zijn om in de volle grond te groeien, omdat ze niet kunnen opscheppen over winter- winterharde eigenschappen, maar ze voelen zich geweldig in binnenomstandigheden.

Gewone types

Van de meest voorkomende typen moet worden opgemerkt:

rijkbloeiend delosperm (lat.delosperma floribundum) … In de regel wordt deze soort als eenjarige gekweekt. Het wordt gekenmerkt door bloemen met een diameter van niet meer dan 3 cm, de kleur is wit en verandert geleidelijk in roze of paars. Een andere soort die interessant is voor tuinders en bloemisten is

Delosperm Cooper … Dit is een dwergsoort, niet meer dan 15 cm hoog en heeft bloemen met een diameter van 5 cm, een geel-crème kleur. Delosperma Cooper heeft winterharde eigenschappen.

Opgemerkt moet worden

Delosperma tradescantioides (Latijn Delosperma Tradescantioides) … Deze soort wordt gekenmerkt door bungelende struiken en lichtgroen blad. De bloemen zijn op hun beurt sneeuwwit, met een diameter van 5 cm. Precies het tegenovergestelde is

gedraaid delosperm (Latijn Delosperma Congestum) … Deze soort staat bekend om zijn felgele bloemen, die tegen de herfst bordeauxrood worden. Het is een van de vroegst bloeiende soorten. Onder gunstige klimatologische omstandigheden en goede verzorging bloeit hij half mei.

Van de soorten die actief worden gebruikt bij het fokken, is het het vermelden waard

parel delosperma (lat. Delosperma Jewel) … Tot op heden zijn variëteiten gefokt met bloemen van roze-witte kleur, die veranderen in een bordeauxrode tint, lila en roodviolette kleur. Opmerkelijk voor binnenkweek -

Delosperma Dyeri … De soort wordt gekenmerkt door perzikkleurige bloemen. Ondanks het feit dat Dyer's delosperma meestal in een appartement wordt gekweekt, zijn ze geschikt voor open grond, omdat ze winterhard zijn.

Groeiende functies

Delosperma is een warm en zonminnend gewas. Het wordt aanbevolen om het in goed verlichte gebieden te planten. Bodems zijn wenselijk licht, los, lucht- en waterdoorlatend, matig voedzaam, de optimale pH is 6-6,5. Bij het voorbereiden van de grond voor het planten van delosperm, wordt aanbevolen om perliet en houtskool aan de grond toe te voegen. Delosperma tolereert geen gemenebest met zware kleiachtige en drassige bodems. Op dergelijke gronden zal de cultuur vaak ziek worden en als gevolg daarvan afsterven; actieve bloei is uit den boze.