2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Dubrovnik gewoon is een van de planten van de familie die labiaten wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Teucrium chamaedrys. Wat betreft de naam van de gewone familie Dubrovnik, in het Latijn zal het zo zijn: Lamiaceae Lindl.
Beschrijving van gewoon Dubrovnik
Dubrovnik vulgaris is een overblijvend kruid waarvan de hoogte schommelt tussen de tien en vijfenveertig centimeter. Dubrovnik vulgaris is behaard met uitstekende haren. De stengel van deze plant zal aan de basis houtachtig zijn, hij is begiftigd met gebogen of kronkelende, oplopende scheuten, die zowel in roodachtige als lichtgroene tinten kunnen worden geverfd. De bladeren worden ongeveer één tot vier centimeter lang en zijn eivormig, langwerpig of ovaal van vorm. De bladeren van de gewone Dubrovnik zijn begiftigd met een wigvormige basis en zijn groot gekroond. De schutbladen van deze plant zijn meestal groen gekleurd, maar soms kunnen ze paars zijn. De bloemen zijn vrij klein van formaat, ze zijn tweelippig en paars van kleur. Dergelijke bloemen van het gewone Dubrovnik worden verzameld in trosvormige bloeiwijzen. De tanden van de kelk zijn bijna identiek; ze zitten helemaal aan de rand met dikke en korte haren, die een mengsel van lange trilhaartjes bevatten. De lengte van de paarse bloemkroon varieert van tien tot dertien millimeter.
Gemeenschappelijke Dubrovnik bloeit in de zomer. Onder natuurlijke omstandigheden is deze plant te vinden op het grondgebied van het Europese deel van Rusland in de regio's Wolga-Don en Prichernomorsky, evenals in de Karpaten en in de Dnjepr-regio van Oekraïne, in de Kaukasus en in Moldavië. Voor groei geeft Dubrovnik de voorkeur aan bossen, steppen, rotsen, rotsachtige hellingen en talus in de lagere berggordel. Opgemerkt moet worden dat deze plant niet alleen decoratief is, maar ook een vrij waardevolle honingplant vertegenwoordigt.
Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van het gewone Dubrovnik
Het gewone Dubrovnik heeft behoorlijk waardevolle geneeskrachtige eigenschappen, terwijl het wordt aanbevolen om bloemen, bladeren en stengels van deze plant voor medicinale doeleinden te gebruiken. De aanwezigheid van dergelijke waardevolle helende eigenschappen wordt verklaard door het gehalte in de plant van etherische olie, stachyose, iridoïden, stigmasterol, alkaloïden, dieterpenoïden, choline, vitamine C, flavonoïden, tannines, beta-sitosterol, evenals fenolcarbonzuren en hun derivaten. Het is opmerkelijk dat er een vette olie in de zaden van de gewone eik zit.
Infusies, evenals afkooksels van het kruid van deze plant, zijn begiftigd met koortswerende, samentrekkende en hemostatische effecten. Wat de traditionele geneeskunde betreft, hier wordt een infusie van Dubrovnik-kruid gebruikt voor hyposecretie van de maag, voor gastralgie, dysenterie, diarree, jicht, bloedspuwing en reuma, evenals een diureticum en een eetlustverhogend middel. Een afkooksel van het kruid van deze plant wordt gebruikt voor winderigheid, bloedarmoede en chronische aandoeningen van de luchtwegen, evenals een zweetdrijvend en mild laxeermiddel. Een infusie en afkooksel van het kruid wordt aanbevolen om te gebruiken als een tonisch en aromatisch middel, evenals als een middel dat de spijsvertering kan verbeteren in geval van maagkoliek. Dubrovnik-kruidenpoeder wordt gebruikt voor hypertrofie van de milt, en uitwendig wordt een dergelijk middel gebruikt voor oogziekten, reuma, etterende wonden, leukorroe, aambeien en furunculose. Het alcoholische extract van het kruid van deze plant is begiftigd met een lactogeen effect en kan antibacteriële activiteit vertonen.
Aanbevolen:
Anijs Gewoon
Anijs wordt soms ook ganiz, en ganus, en sira, en anisuli, en anison genoemd. Anijs is een eenjarige kruidenplant die behoort tot de selderijfamilie, of zoals het vroeger werd genoemd - paraplu. Anijs heeft een centraal wortelstelsel, dat zich op een diepte van ongeveer 20-30 centimeter bevindt, terwijl de hoogte van de stengel ongeveer 50-70 centimeter zal zijn.
Mordovnik Gewoon
Mordovnik gewoon (lat.Echinops ritro) - een kruidachtige vaste plant van het geslacht Mordovnik (lat. Echinops), door botanici verwezen naar de familie Astrovye (lat. Asteraceae). Zijn grappige ruffy bloeiwijzen worden gebruikt in de decoratieve bloementeelt.
Viburnum Gewoon
Viburnum gewoon is een van de planten van de familie die kamperfoelie wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Viburnum opulus L. Wat betreft de naam van de familie viburnum zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Oxalis Gewoon
Gewone oxalis (Latijnse Oxalis acetosella) - een kruidachtige wortelstok vaste plant van het geslacht Kislitsa (Latijnse Oxalis), behorend tot de familie met dezelfde naam Kislichnye (Latijnse Oxalidaceae). Op elk continent waar schaduwrijke en vochtige bossen zijn, is er zeker een gewone Kislitsa, die de aarde bedekt met een doorlopend tapijt van bladeren.
Lakfiol Gewoon
Lakfiol gewoon is een van de planten van de familie die kool of kruisbloemig wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Cheirantuus L. Wat betreft de naam van de familie lacfioli zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
