Laat Getand

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

laat getand is een van de planten van de familie genaamd norichnikovye, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Odontites serotina (Lam.) Dum. Wat betreft de naam van de late getande familie zelf, dan zal het in het Latijn zijn: Scrophulariaceae Juss.

Beschrijving van de late

Late cog is een eenjarige kruidachtige semi-parasitaire plant, waarvan de hoogte ongeveer vijftien tot dertig centimeter zal zijn. De stengel van deze plant is rechtopstaand, van onderaf is hij sterk vertakt en minder vaak is hij ook eenvoudig. De takken van de late getande zijn gebogen en ver uit elkaar; de stengel en takken van deze plant zijn bedekt met dichte, neerwaartse haren. De late getande bladeren zijn zittend, ze zijn lancetvormig of lineair-lancetvormig, hun lengte is anderhalve tot vijf centimeter en de breedte is niet groter dan één centimeter. Aan de bovenkant zijn dergelijke bladeren puntig, langs de rand zijn ze begiftigd met ondiepe en nauwelijks merkbare stompe tandjes aan elke kant, ongeveer twee tot zeven stukken. Dergelijke tandjes zijn ook begiftigd met een hoofdader die van bovenaf is ingedrukt en van onderen uitsteekt, en aan beide zijden en langs de randen zullen ze behaard zijn. De bloemen van deze plant zijn vrij klein en hebben twee lippen, ze worden verzameld in acht tot vijftig stukken in dichte, aarvormige en eenkleurige bloeiwijzen, waarvan de lengte gelijk is aan drie tot achttien centimeter.

De kelk van de late getande is ongeveer vier tot zeven millimeter lang, de kelk is buisvormig-klokvormig en heeft driehoekige tanden. De kelk zal dicht behaard zijn met eenvoudige aangedrukte haren, en de bloemkroon is gekleurd in roodpaarse tinten, terwijl de bloemkroon anderhalf tot twee keer langer is dan de kelk. De lengte van de kolom is zes tot acht millimeter, zo'n kolom zal harig zijn en het stigma is capitatum, de meeldraden zijn kortharig en ook begiftigd met bundels haren die zich aan de dorsale zijde bevinden. De vrucht van deze plant is een langwerpige doos, waarvan de lengte zeven tot acht millimeter is, en in het bovenste deel zal de doos harig zijn. De zaden van deze plant zijn klein in aantal, ze zijn eivormig langwerpig van vorm en hun lengte kan anderhalve millimeter bereiken, terwijl de breedte niet eens één millimeter bereikt. De zaden zullen transversaal gerimpeld zijn, ze zijn begiftigd met longitudinale ribben. In totaal kunnen op één plant ongeveer vijftienduizend zaden worden gevormd.

Laat getande bloei vindt plaats in de periode van juli tot half september. Opgemerkt moet worden dat deze plant ook een waardevolle honingplant is. Onder natuurlijke omstandigheden wordt de plant gevonden op het grondgebied van het Europese deel van Rusland, maar ook in de Kaukasus en Oekraïne, in de zuidelijke regio's van het Verre Oosten en Siberië, in Wit-Rusland, Centraal-Azië en in Kazachstan. Voor groei geeft de plant de voorkeur aan plaatsen in de buurt van wegen en weilanden, evenals weilanden en velden.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van het late vistuig

Het late tandwiel is begiftigd met waardevolle helende eigenschappen, terwijl het wordt aanbevolen om het kruid van deze plant voor medicinale doeleinden te gebruiken. Gras omvat de bladeren, wortels en stengels van deze plant.

Opgemerkt moet worden dat preparaten op basis van deze plant de bloeddruk aanzienlijk kunnen verlagen, inclusief experimentele nierhypertensie. Wat het effect op het centrale zenuwstelsel betreft, is het effect van dergelijke medicijnen vergelijkbaar met kleine kalmerende middelen.

Het kruid van deze plant bevat glycosiden, alkaloïden, fenolcarbonzuren, iridoïden, saponinen, harsachtige tannines, ascorbinezuur, ijzer, koper, chroom, molybdeen, etherische olie en nikkel. De remedies op basis van deze plant zijn vooral effectief bij de behandeling van verschillende hartaandoeningen.