2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Mamonchillo (lat. Melococcus bijugatus) - een fruitgewas, dat de helderste vertegenwoordiger is van de talrijke Sapindov-familie en soms tweepaarse melicoccus of Spaanse limoen wordt genoemd.
Beschrijving
Mamonchillo is een boom met een gelijkmatige en rechte stam, van waaruit veel spreidende takken vertrekken. Hij kan tot twintig meter hoog worden. Volwassen bomen zijn bedekt met grijsachtige schors en de schors van jonge takken is geschilderd in aangename roodachtige tinten. Wat betreft de dikte van de stammen, deze kan soms 1,7 meter bereiken. De lengte van de puntige elliptische bladeren van de mammachillo is van vijf tot twaalf en een halve centimeter, en hun breedte varieert van 3,25 tot 6,25 cm.
De witte bloemen van deze plant, die dunne kwastjes vormen en een lengte van zes tot tien centimeter bereiken, zijn altijd erg geurig. In de regel bevinden vrouwelijke en mannelijke bloemen zich aan verschillende bomen, maar soms kun je exemplaren tegenkomen waarop beide bloemen groeien. Dergelijke bomen worden meestal toegeschreven aan een onafhankelijke ondersoort. Alle bloemen zijn zeer aantrekkelijk voor een grote verscheidenheid aan insecten (vooral bijen zijn er dol op) en worden beschouwd als uitstekende honingplanten - er wordt ongelooflijk geurige donkere honing uit gewonnen.
Ronde vruchten van mammonchillo worden gekenmerkt door een vrij indrukwekkend gewicht en een zeer hoge dichtheid. Onrijpe exemplaren zijn bedekt met een gladde groene schil en het oppervlak van rijp fruit heeft een stevige leerachtige textuur. Qua uiterlijk lijkt de mammonchillo erg op limoen - vanwege deze gelijkenis kreeg het de bijnaam Spaanse limoen. Het vruchtvlees van de vrucht is geelachtig of oranjeroze, sappig, transparant en enigszins geleiachtig van consistentie. Wat de smaak betreft, deze kan zoet of zoetzuur zijn. En in de vruchten kun je een of twee grote geelachtig witachtige zaden vinden.
Waar groeit
Colombia, Frans-Guyana, Suriname, Guyana en Venezuela zijn de geboorteplaatsen van Mammonchillo. Daarnaast wordt dit gewas geteeld in Ecuador, in verschillende Midden-Amerikaanse landen, maar ook in de Bahama's en Antillen. In 1914 werd de mammachillo ook naar Bermuda gebracht, maar daar groeiden de bomen slechts tot negen meter hoog en tegelijkertijd bloeide geen van hen.
Sollicitatie
Mammonchillo kan vers worden gegeten, en met de schil. Bovendien maakt het vruchtvlees van deze vruchten uitstekende jam, evenals gelei en jam. En in Colombia wordt van mammonchillo een prachtig sap uit blik gemaakt, dat vervolgens naar andere landen wordt geëxporteerd.
Je kunt ook gefrituurde mammonchillo-zaden eten - hun smaak doet erg denken aan de bekende frites. Deze zaden worden onmisbare helpers voor diarree. En om van een aantal darmaandoeningen af te komen, worden klysma's gemaakt met een afkooksel van de vruchten van mammonchillo.
Wat de bladeren betreft, ze zijn uitstekend in het afstoten van insecten - de inwoners van Panama plaatsen ze systematisch in de hoeken van hun huizen om vlooien af te schrikken.
Er is ook vraag naar Mammonchillo-hout. Het is zeer praktisch, fijnkorrelig en hard - deze eigenschappen maken het een uitstekende grondstof voor de vervaardiging van meubels en vele andere schrijnwerkerij.
Contra-indicaties
Mamonchillo is een nogal allergene vrucht, en hiermee moet rekening worden gehouden voor mensen die vatbaar zijn voor allergieën.
Groeien en verzorgen
Mamonchillo is een gewas dat goed is aangepast aan droge subtropische en tropische omstandigheden en kan bogen op een indrukwekkende droogtetolerantie. Deze plant is niet veeleisend voor bodems - ze draagt even goed vruchten op een grote verscheidenheid aan bodems. Maar mamonchillo is gewoon dol op kalksteen, en tegelijkertijd maakt het helemaal niet uit of deze bodems verrijkt zijn.
Dit gewas is bestand tegen lichte vorst, alleen hebben ze een nogal nadelig effect op de opbrengst. En de reproductie van mammachillo vindt niet alleen plaats door zaden, maar ook door vegetatieve middelen - het kan gemakkelijk worden geënt, zelfs op verwante bomen.
