2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Otran's bel (lat. Campanula autraniana) - een zeldzame soort vaste planten van het geslacht Bell (lat. Campanula), behorend tot de familie met dezelfde naam Bellflower (lat. Campanulaceae). Het onderscheidt zich door semi-leerachtige groene bladeren, paarse klokvormige bloemen van gemiddelde grootte en de afwezigheid van beharing op alle bovengrondse delen van de plant. Een laagblijvende plant die de voorkeur geeft aan licht alkalische grond, geschikt voor rotstuinen. De plant is winterhard, maar heeft in zeer koude winters extra beschutting nodig.
Wat staat er op jouw naam?
In de Latijnse soortnaam van de plantennaam "autraniana" is de naam van de Oostenrijkse botanicus Eugene Autran (1855-1912), die in Genève en later in Argentinië werkte, vereeuwigd.
De eerste botanicus die deze soort van het geslacht Kolokolchik beschreef, was een Russische botanicus en reiziger, Nikolai Mikhailovich Albov (1866 - 1897), die verschillende keren in de Kaukasus reisde om de flora van deze regio te bestuderen. Het is interessant dat hij voor zijn wetenschappelijke reizen in de Kaukasus geen financiële steun ontving van Russische organisaties, maar van de gemeenschap van botanici die in Genève werken, waaronder Eugene Otrand. Omdat Nikolai Albov in Rusland geen werk op het gebied van botanie had, werd hij gedwongen te vertrekken om in Argentinië te gaan werken, wat hoogstwaarschijnlijk werd gefaciliteerd door Otrand. Dus, door dit epitheton aan de bel toe te kennen, sprak Albov daarbij zijn dankbaarheid uit aan Otrand voor zijn belangeloze steun.
Beschrijving
De vertakte dunne wortelstok van de Otran Bell staat garant voor de levensduur van de plant. Het verspreidt zich horizontaal en creëert groene losse bosjes basale bladeren.
Van de wortelstok tot het aardoppervlak worden kronkelende dunne stengels geboren, vaak liggend, en daarom bereikt de hoogte van de plant maximaal twintig centimeter.
Basale lang gesteelde bladeren zijn kaal, eivormig-hartvormig. Het oppervlak van de bladplaat is halfleer en de rand is versierd met een getande rand, wat de bladeren een decoratieve uitstraling geeft. De bladeren, die zich op de stengel bevinden, hebben kortere bladstelen en hoger langs de stengel worden ze volledig zittend. De vorm van de stengelbladeren is langwerpig-lancetvormig.
In de vroege zomer is het gordijn bedekt met een overvloedige bloei. Helderpaarse enkele bloemen op lange slanke steeltjes steken vurig uit boven de groene bladeren van het gordijn. Ze hebben een traditionele klokvorm en zijn middelgroot. De puntige uiteinden van de bloembladen zijn lichtpaars en de belkaken zijn blauwer met een witte vlek in het midden. De klokken vervagen en hangen naar de oppervlakte van de aarde. De basis van de delicate bloemkroon wordt beschermd door een beker gemaakt van lineair getande kelkbladen.
De vrucht van de plant is een droge zaaddoos met kleine bruine zaden. Zaden, eenmaal in de grond, hebben geen haast om te ontkiemen, daarom worden ze bij het kweken van Otran's Bellflower in bloembedden gedurende drie tot vier maanden onderworpen aan koude stratificatie.
Lid van het Rode Boek van Rusland
De bel van Otran is een zeer zeldzame gebeurtenis op onze planeet. Tot op heden wordt het in het wild alleen door mensen ontmoet op de kalkstenen rotsen van de westelijke Kaukasus. Daarom helpen bloementelers die erin slagen een over het algemeen zeer pretentieloze en vorstbestendige plant in hun bloembedden te "temmen", een mooie plant om niet van de aardbodem te verdwijnen.
Groeiomstandigheden
Een plant die op rotsen groeit is meer geschikt voor een licht alkalische grond met een goede afwatering, die niet bijdraagt aan stagnatie van water en een zonnige standplaats.
De koudebestendigheid van de plant doet niets af aan de extra beschutting voor de winter van de plaats van groei met stro, mulch of naaldsparren takken, vooral in koude winters met weinig sneeuw.
Aanbevolen:
Bel Bolognese
Bel bolognese is een van de planten van de familie die klokjesbloem wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Campanula bolonensis L. Wat betreft de naam van de familie van de Bolognese klokjesbloem zelf, in het Latijn zal het zijn:
Rondbladige Bel
Rondbladige bel is een van de planten van de familie die klokjesbloem wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Campanula rotundifolia L. Wat betreft de naam van de familie van de klokjesbloem zelf, in het Latijn zal het zijn:
Bel Steenbreek
Klokjesbloem saxifraga (lat.Campanula saxifraga) - een meerjarige wortelstokplant van het geslacht Bell (lat.Campanula), behorend tot de familie met dezelfde naam Bellflower (lat.Campanulaceae). Een dunne, vertakte wortelstok kan voedsel voor de plant vinden op stenige berghellingen en tegelijkertijd de talus versterken tegen uitglijden.
Bel Perzik
Bel perzik is een van de planten van de familie die klokjesbloem wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Campanula persicifolia L. Wat betreft de naam van de perzikbladige klokjesfamilie zelf, in het Latijn zal het zijn:
Rapunzel Bel
Rapunzel bel is een van de planten van de familie die klokjesbloem wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Campanula rapunculoides L. Wat betreft de naam van de rapunzelfamilie zelf, in het Latijn zal het zijn:
