2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
De hoornkop is testiculair is een van de planten van de familie die boterbloemen wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Ceratocephala testiculata (Crantz.) Bess. Wat betreft de naam van de familie van de testiculaire hoornkop zelf, in het Latijn zal het als volgt zijn: Ranunculaceae Juss.
Beschrijving van de testiculaire hoornkop
De testiculaire hoornkop is een eenjarig kruid dat in hoogte schommelt tussen de drie en tien centimeter. Zo'n plant kan bijna tomentose behaard of dicht wit behaard zijn. De bladeren van de testiculaire hoornkop zijn op hun beurt palm-tripartiet in twee-drie-lobbige of hele lobben. De steeltjes van deze plant kunnen de bladeren iets overschrijden of even lang zijn. Dergelijke steeltjes zijn eindstandig en lateraal, en ze zullen uit de oksels van de bladeren komen. De houder van de testiculaire hoornkop is lang-cilindrisch, de vruchtjes zullen harig zijn, ze zijn begiftigd met een bijna rechte neus, die aan het einde zal worden vastgehaakt.
De bloei van de testiculaire hoornkop valt in de periode van maart tot mei. Onder natuurlijke omstandigheden wordt deze plant gevonden op het grondgebied van Centraal-Azië, de Krim, de Kaukasus, de Beneden-Wolga-regio van het Europese deel van Rusland. Voor groei geeft deze plant de voorkeur aan talus, kiezelstenen, weiden, gewassen, droge hellingen, vuilnisplaatsen, steppen, klei of zandwoestijnen. Het is opmerkelijk dat de testiculaire hoornkop in groepen kan groeien en om deze reden soms struikgewas vormt.
Daarnaast kan deze plant groeien langs velden en wegen, op droge weiden en stenig-grindhellingen. Het is opmerkelijk dat voornamelijk de testiculaire hoornkop zal groeien op het grondgebied van de steppe- en bossteppe-zones. Opgemerkt moet worden dat dieren deze planten niet zullen eten, maar op weiden kunnen dieren worden vergiftigd omdat niet-kleine dieren de testiculaire hoornkop niet kunnen onderscheiden van andere nuttige planten. Opgemerkt moet worden dat deze plant niet alleen giftig is, maar ook onkruid, daarom is het belangrijk om voorzichtig te zijn bij het hanteren van de testiculaire hoornkop.
Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van de testiculaire hoornkop
De testiculaire hoornkop is begiftigd met zeer waardevolle helende eigenschappen, terwijl het wordt aanbevolen om het sap en het kruid van deze plant voor medicinale doeleinden te gebruiken. Gras omvat stengels, bloemen en bladeren.
De aanwezigheid van dergelijke waardevolle geneeskrachtige eigenschappen wordt aanbevolen te verklaren door het gehalte aan carotenen, uranzuren, flavonoïden, cardenoliden, harsen en gamma-anemonine in deze plant. Opgemerkt moet worden dat de testiculaire hoornkop een zeer giftige plant is, om deze reden moet strikte zorg worden betracht bij het hanteren van deze plant. Het sap of gemalen kruid van deze plant wordt aanbevolen om te gebruiken bij eczeem en verschillende huidziekten, maar ook als afleiding.
De kop van de testiculaire hoorn zal zeer effectieve bacteriedodende eigenschappen hebben. Preparaten bereid op basis van de geplette droge massa van deze plant of pure anemoon, inclusief een olie-oplossing en zalf, zijn geïndiceerd voor gebruik in de praktijk van zowel chirurgische als huidvenerische klinieken. Opgemerkt moet worden dat de effectiviteit van het gebruik van dergelijke remedies in deze hoedanigheid experimenteel is bewezen.
Het is ook belangrijk om te onthouden dat de verse bovengrondse massa van de testiculaire hoornkop, die wordt aangebracht op open delen van het lichaam, tot dermatitis kan leiden.
