Syt Eetbaar, Of Chufa

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Syt eetbaar, of Chufa (lat. Cyperus esculentus) - een kruidachtige eetbare vaste plant, een vertegenwoordiger van het geslacht Syt (Latijn Cyperus) van de zeggefamilie (Latijn Cyperaceae). Het onderscheidt zich onder zijn verwanten door eetbare knobbeltjes met een aangename smaak, die worden gevormd op de wortels van de plant. Wetenschappers suggereren dat onze verre voorouders, die 2 miljoen jaar voor onze geboorte op de planeet leefden, uitsluitend Chufa-knollen aten, en slechts af en toe hun dieet diversifieerden met andere eetbare kruiden. Syt edible of Chufa was een populair voedsel in het oude Egypte, en tegenwoordig is de teelt ervan iets verder naar het noorden verplaatst, naar sommige mediterrane landen.

Wat staat er op jouw naam?

Op de Latijnse soortnaam "esculentus" gaf de online vertaler van Google de uitdrukking "erg lekker". Botanici hebben dit epitheton toegeschreven aan een van de soorten van het geslacht Syt (Latijns-Cyperus) vanwege zijn kleine knobbeltjes, die qua grootte, vorm en aangename smaak vergelijkbaar zijn met voedzame noten in plaats van ondergrondse knollen van groentegewassen.

Geen wonder dat de officiële botanische naam van de plant, in het Russisch vertaald als “

Si eetbaar", Er zijn veel populaire namen die aangenaam smakende knobbeltjes gelijkstellen aan noten:"

Gemalen amandelen », «

Tijgernoot »En de plant heeft ook een korte en sonore naam -

Chufa, waarvan de wortels zich hoogstwaarschijnlijk al sinds onheuglijke tijden uitstrekken.

Beschrijving

De basis van meerjarig eetbaar voedsel is een complex systeem van het ondergrondse deel van de plant, bestaande uit talrijke dunne wortelstokken, een vertakt systeem van wortels en kleine knobbeltjes die op deze wortels zijn gevormd. De knobbeltjes hebben een langwerpige vorm met een breedte van 0,5 tot 1 centimeter en een lengte tot 3 (drie) centimeter en zijn gekleurd van lichtbruin tot donkerbruin met een tint roze of geel. De knobbeltjes smaken aangenaam zoet, met een nootachtig aroma, knapperig als harde noten.

Van de knollen naar het aardoppervlak stijgen korte, rechte, dunne stengels, met een driehoekige dwarsdoorsnede die kenmerkend is voor planten van de zeggefamilie. Stijve bladeren met een lineaire vorm omringen de stengel in talrijke trossen, waarvan de hoogte varieert van 30 tot 90 centimeter.

Bloei die alleen in warme klimaten voorkomt, heeft geen decoratieve waarde. Biseksuele kleine bloemen vormen bloeiwijzen-paraplu's, die voor hun bestuiving hun toevlucht nemen tot de hulp van de wind. De afwezigheid van bloei in gebieden met een gematigd klimaat, waar temperaturen onder het vriespunt niet onder de thermometer van min 5 graden Celsius komen, interfereert niet met de vorming van knobbeltjes op de wortels van Chufa, waarvoor de plant wordt gekweekt.

Ondanks het feit dat aardamandelen geen hoge eisen stellen aan de grond, zijn losse vruchtbare gronden met een goede drainage veel beter geschikt voor het oogsten van een behoorlijke oogst, die de wortels beschermt tegen vernietigend vocht.

Chemische samenstelling van knobbeltjes

De eetbaarheid en zoet-nootachtige smaak van knobbeltjes worden geleverd door het gehalte aan bekende componenten als eiwit, zetmeel (een vijfde van de inhoud), vetten (die een kwart van de inhoud uitmaken), suiker (met de nadruk op de laatste letter "a", iets meer dan een kwart van de totale samenstelling).

Gebruik in menselijke voeding

Het gebruik van Chufa in het menselijke dieet is al sinds de oudheid bekend, zoals blijkt uit archeologische opgravingen en schriftelijke bewijzen van het oude Egypte.

Ze kunnen vers worden gegeten, of gebakken voor grotere cimus. Geplette knollen worden gebruikt om de smaak van zoetwaren te verbeteren, ze worden bijvoorbeeld toegevoegd bij de vervaardiging van halva, voor de vervaardiging van frisdranken, als vervanging voor koffiebonen.

Olie van Chufa-knobbeltjes is niet inferieur in kwaliteit aan olijfolie.