2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Sagina (lat. Sagina) - een sierbladige winterharde plant van de familie Kruidnagel. De tweede naam is bryozoan.
Beschrijving
Sagina is een uitgestrekte eenjarige of vaste plant, begiftigd met miniatuur lineaire of naaldachtige bladeren en kleine witte bloemen. Deze plant kan zowel oppervlakkig als kruipend zijn. In de regel is de hoogte van de sagina niet groter dan vijftien tot twintig centimeter.
Smal-lineaire saginabladeren tot anderhalve millimeter breed zijn verstoken van steunblaadjes en groeien samen in de buurt van de basis in korte omhulsels.
De diameter van de kleine witte bloemen van de sagina varieert van drie tot tien millimeter. Ze zijn allemaal biseksueel en zitten op vrij lange steeltjes. Dergelijke bloemen kunnen afzonderlijk worden geplaatst en ze kunnen ook laagbloemige dichasia vormen. De bloembekers worden gevormd door vier tot vijf langwerpige of eivormige kelkblaadjes, meestal stomp en versmolten met de basis. Elke bloem heeft meestal vier tot vijf bloembladen, vier tot tien meeldraden en vier tot vijf meeldraden.
De vruchten van de sagina zien eruit als langwerpige eivormige capsules, die met vier tot vijf kleppen tot aan de basis opengaan. En de gladde niervormige zaden van deze plant zijn verstoken van aanhangsels.
In totaal heeft het geslacht sagina twintig tot vijfentwintig soorten.
Waar groeit
Sagina is vrij wijdverbreid op bijna alle huidige continenten.
Gebruik
Meestal wordt sagina gebruikt als een duurzame bodembedekker. Trouwens, in Rusland werd het lange tijd niet erkend als een decoratieve cultuur, maar toen begonnen ze het actief te gebruiken bij de aanleg van Japanse tuinen. En ooit werd sagina zeer succesvol veredeld als voederplant.
Groeien en verzorgen
Sagina kan het beste worden geplant in zonnige gebieden met leem- of zandige leembodems, idealiter met tuinbodems. Als de grond op de site te zwaar is, moet je eerst een beetje zand toevoegen om te graven.
Het bevochtigen van deze plant vereist een matige - zelfs in het geval van een zeer langdurige droogte, moet u de sagina niet vaker dan twee tot drie keer per week water geven. Sproeibewatering is vooral geschikt om deze te bevochtigen. En als de sagina in open gebieden groeit, is het aan te raden om deze uitsluitend 's avonds water te geven - als u deze functie negeert, kunnen de brandende zonnestralen de delicate greens gemakkelijk verbranden.
Om de sagina goed te laten groeien en zich volledig te ontwikkelen, heeft deze ook periodieke voeding nodig. In het eerste levensjaar heeft deze plant vooral bemesting nodig met ammoniumsulfaat, dat twee keer tijdens het seizoen wordt aangebracht: eerst - in het vroege voorjaar en dan ook helemaal aan het begin van de zomer. Ook moet de plant drie keer per jaar (ook in het vroege voorjaar en dan in de zomer en herfst) worden bemest met superfosfaat.
Ondanks dat de sagina een zeer winterharde plant is, kan het in sneeuwloze winters nog wel eens bevriezen. Het is dus beter om deze schoonheid bij het intreden van de winter van een goede beschutting te voorzien.
Sagina wordt vermeerderd door kleine bosjes graszoden - in de regel worden ze ofwel in de vroege herfst of met het begin van de lente geplant. Deze prachtige plant vermeerdert zich net zo goed door zaden die voor de winter zijn gezaaid. En de sagina's die door zaailingen worden gekweekt, worden pas in mei naar de open grond verplaatst, wanneer de grond goed opwarmt en stabiel goed weer tot stand komt. In dit geval is het noodzakelijk om een afstand van vijf tot tien centimeter tussen planten aan te houden. En natuurlijk is het belangrijk om niet te vergeten om het gebied na het planten grondig water te geven.
