Saraha

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Saraha (lat. Saracha) - een geslacht van kruidachtige planten van de familie Solanaceae. Het thuisland van de plant is Zuid-Amerika. Qua uiterlijk lijkt de schuur op de zwarte nachtschade die als een onkruid in de velden met aardappelen groeit. In Rusland wordt saraha alleen op persoonlijke percelen gekweekt.

Kenmerken van cultuur

Saraha is een meerjarige plant, een zich uitbreidende, half liggende struik met een sterk vertakte stengel, vertakkend in twee scheuten in elke internode. Op de plaatsen van vorken vormen de planten een soort enkele gele bloemen met een diameter van 0,5-1 cm. Het zijn de bloemen die het mogelijk maken om de schuur van de nachtschade te onderscheiden.

De vrucht is een bes, onrijpe bessen zijn groen, rijpe bessen zijn zwart met een wasachtige bloei van blauwachtige kleur. Bessen zijn eetbaar, maar onrijpe bessen mogen niet worden gegeten. De smaak van rijpe bessen hangt uitsluitend af van de groeiomstandigheden, bij onvoldoende verlichting en frequente neerslag worden de vruchten smakeloos of smakeloos, onder gunstige omstandigheden hebben ze de smaak van bosbessen met een nootachtige tint. Als ze rijp zijn, vallen de bessen bijna onmiddellijk af.

Groeiomstandigheden

Saraha ontwikkelt zich volledig op lichte, vruchtbare, matig vochtige, goed doorlatende grond. Leem- en zandige leembodems met een neutrale pH-reactie zijn optimaal. De cultuur heeft een negatieve houding ten opzichte van drassige bodems, en dit ondanks het feit dat planten van vocht houden. De standplaats is bij voorkeur zonnig, lichte halfschaduw is echter niet verboden.

Groeien

Je kunt een gewas zowel in het open veld als in een kas telen. In een koele regenachtige zomer verdient het de voorkeur om een schuur onder een filmschuilplaats te laten groeien, in dit geval zullen de bessen zoeter en aromatischer zijn. In centraal Rusland wordt het aanbevolen om sarakh door zaailingen te laten groeien, aangezien het groeiseizoen vrij lang is en 100-120 dagen duurt. Zaden worden gezaaid in het tweede of derde decennium van maart in zaailingdozen. De grond wordt hetzelfde gebruikt als voor tomaten.

Met het verschijnen van twee echte bladeren op de zaailingen, wordt de temperatuur in de kamer verlaagd tot 15-16C. 's Avonds worden de zaailingen verlicht. In dezelfde periode kunnen zaailingen in afzonderlijke containers worden gedoken, vooral omdat de zaailingen gemakkelijk transplantatie verdragen. Zaailingen met een aarden kluit duiken door de overslagmethode. Zaailingen worden op een vaste plaats geplant nadat de dreiging van vorst voorbij is. verdiep de zaailingen tot het onderste blad.

Zorg

Een schuur onderhouden is eenvoudig. De cultuur heeft regelmatig wieden, losmaken en water geven nodig. Sarakha reageert positief op voeding, het is belangrijk om het niet te overdrijven met stikstofmeststoffen, anders zullen de planten actief een krachtige vegetatieve massa gaan opbouwen, wat een slecht effect zal hebben op de vruchtvorming.

Voor een goede opbrengst worden de zijscheuten van de struiken verwijderd. Daarna kunnen ze worden afgedekt met een glazen deksel, waaronder ze gemakkelijk kunnen wortelen, en in de grond worden geplant. In het eerste decennium van augustus, knijppunten van groei, zal deze procedure het rijpingsproces van bessen versnellen. De cultuur is resistent tegen ziekten en plagen, wordt zelden aangetast door Phytophthora, vaker sterft het door vorst.