2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Raak-me-niet kern is een van de planten van de familie die kool of kruisbloemige wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Cordamine impatiens L. Wat betreft de naam van de familie van de raak-me-niet-kern zelf, in het Latijn zal het zijn: Brassicaceae Burnett. (Cruciferae Juss.).
Beschrijving van de touch-me-not-kern
De kern van de touch-me-not is een eenjarig, tweejarig of meerjarig kruid, waarvan de hoogte zal schommelen tussen de vijftien en tachtig centimeter. De stengel van deze plant is kaal en de bladeren zullen op hun beurt dun of kaal zijn. De bladrozetten van de raak-me-niet-kern zijn twee-vier-paars, terwijl de bovenste bladeren begiftigd zijn met zittend lancetvormig blad. De bloemen van deze plant zullen erg klein zijn, vaak zijn ze niet eens begiftigd met een bloemkroon, en de lengte van de kelkblaadjes blijkt gelijk te zijn aan honderdvijfenzeventig millimeter. De lengte van de bloembladen van de impatiens-kern is gelijk aan twee en een halve millimeter, ze zijn geschilderd in witte tinten en zijn langwerpig-wigvormig.
Onder natuurlijke omstandigheden wordt deze plant gevonden op het grondgebied van Oekraïne, Centraal-Azië, de Kaukasus, het Europese deel van Rusland, Wit-Rusland, West- en Oost-Siberië. Voor groei geeft de raak-me-niet-kern de voorkeur aan schaduwrijke en vochtige bossen, de oevers van rivieren en beken, klei- en grindhellingen tot aan de middelgebergtegordel.
Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van de touch-me-not kern
De kern van de touch-me-not is begiftigd met zeer waardevolle geneeskrachtige eigenschappen, terwijl het voor medicinale doeleinden wordt aanbevolen om de bladeren, bloemen, gras en zaden van deze plant te gebruiken. De aanwezigheid van dergelijke waardevolle geneeskrachtige eigenschappen moet worden verklaard door het gehalte aan flavonoïden van de glycosiden quercetine en kaempferol, evenals sporen van alkaloïden, in het bovengrondse deel van de kern van de touch-me-not. Ascorbinezuur zal in de bladeren aanwezig zijn. De zaden van deze plant bevatten een vette olie, die op zijn beurt de volgende zuren bevat: arachidezuur, linolzuur, erucazuur, linoleenzuur, oliezuur, palmitinezuur, stearinezuur, beheenzuur, eicosadieenzuur en dihydroxyzuur.
De infusie, bereid op basis van de touch-me-not-kern, heeft een zeer effectief diuretisch en stimulerend effect.
In de Kaukasus, met convulsies bij kinderen, wordt het aanbevolen om een infusie te gebruiken op basis van de bloemen van deze plant. Wat de traditionele geneeskunde betreft, is hier de kern van het aanraken-me-niet vrij wijdverbreid. Een afkooksel bereid op basis van de zaden van deze plant kan mosterd met succes vervangen en wordt ook als diureticum gebruikt. Het is opmerkelijk dat de bladeren van de aanraakgevoelige kern kunnen worden gegeten, en ze kunnen ook worden gebruikt als zeer effectieve antiscorbutische middelen.
In het geval van stuiptrekkingen bij kinderen, wordt aanbevolen om het volgende geneeskrachtige middel op basis van deze plant te gebruiken: om zo'n geneesmiddel te bereiden, moet u een theelepel aanraakgevoelige kernbloemen per glas kokend water nemen. Het wordt aanbevolen om het resulterende medicinale mengsel eerst ongeveer dertig tot veertig minuten te laten trekken, waarna dit mengsel op basis van de touch-me-not-kern zeer zorgvuldig moet worden gefilterd. Het resulterende medicijn op basis van deze plant wordt een of twee keer per dag ingenomen, ongeacht de maaltijd, een eetlepel.
Als diureticum wordt het volgende middel gebruikt: neem voor de bereiding een theelepel aanraakgevoelige kernzaden in een glas water. Het resulterende medicinale mengsel moet eerst vijf minuten worden gekookt, een uur laten trekken en dan zeer grondig worden gezeefd. Neem zo'n middel drie keer per dag, een eetlepel.
Aanbevolen:
Kern
Kern verwijst naar planten van de kruisbloemige familie, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Cardamine. Wat betreft de naam van de kernfamilie, in het Latijn zal het zijn: Cruciferae. De kern is een overblijvend kruid dat bedoeld is voor teelt in waterlichamen en in kustgebieden.
Kern Wit
Kern wit is een van de planten van de familie die kool of kruisbloemige wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Cardamine leucantha (Tausch.) 0. E. Schulz. Wat betreft de naam van de witte kernfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Bittere Kern
Bittere kern is een van de planten van de familie die kool of kruisbloemige wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Cardamine amara L. Wat betreft de naam van de kernfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Weide Kern
Weide kern is een van de planten van de familie die kool of kruisbloemig wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Cardamine pratensis L. Wat betreft de naam van de weidekernfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
De Kern Is Een Helende Vaste Plant
De kern is vaak te zien in schaduwrijke bossen, in wetlands en langs de oevers van verschillende wateren. Het is vrij wijdverbreid op het noordelijk halfrond. De kern is perfect voor de kleurrijke versiering van de kustlijn in landschapstuinvijvers. Het gaat vooral goed samen met goudsbloem, zegge en varens. Daarnaast wordt de kern ook beschouwd als een uitstekend medicijn
