2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Bittere kern is een van de planten van de familie die kool of kruisbloemige wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Cardamine amara L. Wat betreft de naam van de kernfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: Brassicaceae Burnett. (Cruciferae Juss.).
Beschrijving van de bittere kern
Bitterkern is bekend onder veel populaire namen: mokruha, waterkers, buimina, rezhuha, waterkers, waterkersweide, bittergras, waterkers, mokruha en bittere radijs. De bittere kern is een overblijvend kruid waarvan de hoogte zal schommelen tussen de tien en dertig centimeter. De stengel van zo'n plant is oplopend of rechtopstaand, hij zal worden gegroefd en begiftigd met een kern aan de binnenkant. De bladeren van de bittere kern zullen gevederd zijn, ze zijn begiftigd met vijf tot zeven ronde bladeren. De bloemen van deze plant zijn geschilderd in witte of lichtroze tinten, terwijl ze in een vrij kleine hoeveelheid met een penseel worden verzameld. De kelk van de bittere kern bestaat uit twee paar vallende bladeren, de bloemkroon is vierlobbig en de bloembladen zijn drie keer langer dan de kelkblaadjes en zijn kruiselings gerangschikt. Er zijn slechts zes meeldraden van deze plant, ze zullen dezelfde lengte hebben als de bloembladen en de helmknoppen zijn geverfd in paarse tinten. De vrucht van de bittere kern zijn peulen op poten die rechtop staan, voorzien van platte kleppen en een dunne priemvormige kolom, terwijl de lengte van een dergelijke kolom groter zal zijn dan de breedte van de peul zelf.
De bloei van de bittere kern valt in de periode van april tot juni. Onder natuurlijke omstandigheden wordt deze plant gevonden op het grondgebied van Wit-Rusland, Oekraïne en het Europese deel van Rusland. Wat de algemene distributie betreft, is de bittere kern in heel Europa te vinden. Voor groei geeft deze plant de voorkeur aan moerassen, rivieroevers en natte weiden.
Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van de bittere kern
De bittere kern is begiftigd met zeer waardevolle helende eigenschappen, terwijl het voor medicinale doeleinden wordt aanbevolen om sap, poeder van gedroogde bloemen, de toppen van de stengels met de bloemen van deze plant te gebruiken. De aanwezigheid van dergelijke waardevolle helende eigenschappen moet worden verklaard door het gehalte aan ascorbinezuur, bittere stoffen, essentiële olie en mosterdglycoside-cochlearine in de bladeren van deze plant.
De bittere kern is begiftigd met zeer waardevolle antiscorbutische, diuretische en anticonvulsieve eigenschappen. Bovendien is zo'n plant behoorlijk wijdverspreid geworden voor verschillende verkoudheden. Het wordt aanbevolen om het sap van deze plant meerdere keren per dag te drinken, een eetlepel voor volwassenen samen met het serum.
Bij een verscheidenheid aan verkoudheden en huidziekten is het raadzaam om 's morgens en' s avonds een poeder te nemen dat is bereid op basis van de bloemen van de bittere kern, ongeveer één gram per keer.
Voor krampen wordt aanbevolen om het volgende zeer effectieve geneesmiddel op basis van deze plant te gebruiken: om zo'n medicijn te bereiden, moet je een eetlepel bittere kern nemen voor ongeveer een vol glas kokend water. Het resulterende medicijnmengsel moet worden toegediend, waarna dit product volledig klaar is voor gebruik. Zo'n waterige infusie van het kruid met de bittere kern is effectief wanneer het door kinderen wordt ingenomen door stuiptrekkingen. Het is belangrijk om te onthouden dat, mits goed voorbereid en toegepast, zo'n geneeskrachtig middel op basis van een bittere kern zeer effectief zal zijn, terwijl een positief resultaat vrij snel merkbaar zal zijn.
Aanbevolen:
Bittere Gentiaan
Bittere gentiaan is een van de planten van de familie die gentiaan wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Gentianella amarella (L.). Wat betreft de naam van de gentiaanbitterfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Kern
Kern verwijst naar planten van de kruisbloemige familie, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Cardamine. Wat betreft de naam van de kernfamilie, in het Latijn zal het zijn: Cruciferae. De kern is een overblijvend kruid dat bedoeld is voor teelt in waterlichamen en in kustgebieden.
Ze Zaaiden Paprika's, Maar Verzamelden Bittere
Zeker, elke zomerbewoner zal op het eerste gezicht zoete groentepaprika's onderscheiden, die worden gevuld, gebruikt voor salades, in borsjt en soepen, van bitter pittig, dat dient als een pittige smaakmaker voor verschillende gerechten. Stel je de verrassing voor van onervaren tuiniers wanneer het na het planten van zaden en het oogsten van paprika, bitter dan bitter smaakt! Hoe is zo'n wonder gebeurd?
In Plaats Van Een Bloem Op Het Raam, Gaan We Bittere Peper Kweken
Historisch gezien houden mensen van matig pittige gerechten, dezelfde ketchup, adjika, mierikswortel. Daarnaast houden veel mensen gewoon van hete pepers, vooral de bite met vers gekookte borsjt
Driebladige Bittere Horloge
Aan de oevers van moerassige meren en rivieren, op veenrijke bodems, groeit een prachtig driebladig horloge. Je komt deze fabriek tegen in Siberië, het Verre Oosten, maar ook in een aantal GOS-landen. Voor het ontwerp van ondiepe waterreservoirs is een prachtige vaste plant echt een geweldige oplossing. En de oorsprong van deze schoonheid aan de waterkust wordt geassocieerd met een zeer ontroerende legende over de zeekoningin en haar kleine stiefdochter, wiens tranen de verschijning van een verbazingwekkende bloem veroorzaakten
