Pijnboom

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Pijnboom (Latijns Pinus) - het geslacht van aromatische coniferen van de dennenfamilie (Latijnse Pinaceae) is het talrijkst in deze plantengemeenschap. Het kunnen struiken, machtige bomen of elfachtig zijn - een soort naaldboom die over het barre land van koude klimatologische gebieden kruipt. Dennen zijn unieke genezers van het luchtruim en de mens. Bepaalde soorten den geven de bewoners van de taiga en de mens een voedzaam product dat door mensen "noten" wordt genoemd, hoewel dit biologisch gezien geen noten zijn, maar gewoon zaden van de den.

Wat staat er op jouw naam?

Er is geen eenduidige betekenis van de wetenschappelijke naam van het geslacht van coniferen "Pinus" in de botanische literatuur. Er zijn twee, en mogelijk meer versies, die op twee verschillende talen zijn gebaseerd.

Volgens één versie is de Latijnse naam van het geslacht gebaseerd op het Keltische woord "pin", wat "rots" betekent. Omdat de pijnbomen tijdens het verblijf van de oude mensen op aarde op de rotsen groeiden, zouden de Kelten de machtige boom met hetzelfde woord hebben genoemd.

Volgens de tweede versie is de Latijnse naam van het geslacht gebaseerd op het Latijnse woord "pix", dat in het Russisch klinkt als "hars", waardoor de harsachtige essentie van de planten van het geslacht wordt benadrukt.

Beide versies benadrukken enkele specifieke aspecten die kenmerkend zijn voor planten van het geslacht, en daarom is het moeilijk om de voorkeur te geven aan een van hen.

Beschrijving

Pine is een van de oudste vertegenwoordigers van terrestrische vegetatie. In de sedimenten van rotsen, waarvan wetenschappers de ouderdom bepalen op 130 miljoen jaar, zijn de gefossiliseerde overblijfselen van een naaldboom bewaard gebleven. Dit is niet alleen de oudste bewoner van de planeet, maar ook een van de langlevers, waarvan de gemiddelde leeftijd wordt bepaald door honderden jaren. Als een boom niet onder de bijl van een houthakker valt of niet brandt in de vlammen van periodieke bosbranden, dan kan hij met succes 4000 jaar leven.

Door deze levensduur kan de Pine het hele jaar door uitgroeien tot een grote boom vol groene naalden. Als de levensomstandigheden de boom niet toelaten om al zijn capaciteiten te tonen, verandert de plant in een hoge ruige struik of beschermt hij zijn takken tegen bittere vorst, bedekt hij het aardoppervlak ermee en krijgt hij de naam "Pine elfin".

De kenmerkende bladeren van de den zijn van twee soorten. Op de verkorte scheuten zijn er groene naaldachtige bladeren die niet van eenzaamheid houden en daarom bundels van verschillende scherpe naalden vormen. Het aantal naalden in een bos varieert van 2 tot 5. Lange scheuten pronken met bruin geschubde bladeren.

De zogenaamde "kegels", onder hun houtachtige of leerachtige schubben, vergelijkbaar met dakpannen, verbergen de zaden van de plant totdat ze volledig rijp zijn. Zaden hebben in de regel miniatuurvleugels die hen helpen het ouderlijk huis uit te vliegen wanneer ze rijp zijn en klaar om leven te geven aan nieuwe dennen.

De zaden van sommige dennensoorten zijn eetbaar en worden gemakkelijk gegeten door vogels, eekhoorns, eekhoorns, beren … en ook door mensen. In Rusland zijn dergelijke voedzame zaden beroemde Siberische cederpijnboom, ceder-elfachtig. Pijnboompitten worden zeer gewaardeerd in de wereld, net als de olie die ervan wordt gemaakt.

Dennen groeien erg langzaam en hebben daarom aandacht en zorg nodig.

Sommige soorten dennen

* Pinus sibirica (Siberische cederpijnboom) - hoewel het niets met ceders te maken heeft, werd het epitheton "ceder" aan de den toegevoegd vanwege zijn kracht en kracht. En haar zaden zijn pijnboompitten, een echte helende voorraadkast.

* Pinus edulis (Eetbare den of Colorado den).

* Pinus clausa (Zandden) is een soort die inheems is in Noord-Amerika.

* Pinus arizonica (Arizona-den) - afkomstig uit Mexico.

* Pinus bhutanica (Bhutaanse den).

* Pinus thunbergii (Thunberg Pine) - siert het land van Japan.

* Pinus pumila (dwergden of dwergden).