2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
"Elecampane, elecampane, ik vroeg je 's morgens of je nodig hebt of niet, als mijn stem verkouden is?" En hij antwoordde elecampane: "Er zijn negen krachten in mijn voorraadkast. En aangezien je vandaag verkouden bent, is mijn wortel natuurlijk nodig. Je brouwt het zo snel mogelijk en drinkt een afkooksel gedurende twee of drie dagen. Er is geen bruikbaar kruid meer in de natuur, ik behandel veel ziekten." Zo'n dappere elecampane nodigde ons uit om hem te bezoeken
Geel
"Geel" is een andere naam voor elecampane. De bloemen, kleine zonnen, lijken op de bloei van een moeder-en-stiefmoeder en een paardebloem die nog niet grijs is geworden. Natuurlijk komen ze allemaal uit dezelfde Astrov-familie. En veel van de geneeskrachtige eigenschappen van hun bloemen, bladeren en wortels zijn ook vergelijkbaar.
Elecampane in samenstelling van biologisch actieve stoffen is vergelijkbaar met de artisjok van Jeruzalem. Beide bevatten de stof "inuline", waarvan de eigenschappen gedeeltelijk worden beschreven in het artikel "Artisjok van Jeruzalem - Knolachtige zonnebloem" (https://www.asienda.ru/ovoshhi/topinambur-podsolnechnik-klubnenosnyj/). Bovendien waren het de wortels van elecampane die hebben bijgedragen aan de ontdekking van de chemische stof "inuline". Deze stof werd voor het eerst van hen verkregen. De ontdekking vond plaats aan het begin van de 19e eeuw. Sindsdien wordt inuline actief gebruikt in de geneeskunde. Voor mensen met diabetes vervangt het suiker en zetmeel. In de industrie wordt fructose verkregen uit inuline.
Elecampane residentie
Elecampane woont het liefst in de bossen en bossteppen van het Europese deel van Rusland en West-Siberië. Als liefhebber van vocht kiest hij plaatsen waar grondwater zich dicht bij het aardoppervlak bevindt, evenals de oevers van waterlichamen. Als hij je zomerhuisje binnenwandelt, geef hem dan een bescheiden vochtige hoek voor twee of drie struiken en er is altijd een waardevolle remedie voor negen kwalen bij de hand.
Wortels oogsten
Voor medische doeleinden worden de wortelstok en wortels van de plant gebruikt. Het wordt aanbevolen om de wortels van het tweede levensjaar op te graven. De verzameling wordt uitgevoerd in het vroege voorjaar wanneer de eerste bladeren verschijnen, of in augustus-september. Wortels die op een ander tijdstip zijn geoogst, leveren geen hoogwaardige grondstoffen op.
De procedure voor het uit de grond halen van wortels is verdeeld in twee fasen. Eerst wordt het wortelstelsel ingegraven tot een diepte van 30 centimeter binnen een straal van 20 centimeter vanaf de stengel. Dan herinneren ze zich hoe de grootvader de raap trok, de stengel met zijn handen vastpakte en de waardevolle wortels eruit trok. Ze worden afgeschud, gewassen met water en dunne, beschadigde en zwartgeblakerde delen worden verwijderd.
De wortels worden, voor een betere droging, in de lengte doorgesneden tot een dikte van niet meer dan twee centimeter. Eerst worden ze drie dagen in de open lucht gedroogd, bijvoorbeeld onder een geventileerde overkapping, en vervolgens naar speciale drogers gestuurd. Als deze niet op de boerderij aanwezig zijn, kunt u deze in de zon drogen. Het belangrijkste is dat de temperatuur tijdens het drogen niet hoger is dan 50 graden, omdat de wortels in dit geval niet uitdrogen, maar uitdampen en donkerder worden.
Correct gedroogde wortels zijn bruingrijs van kleur. Als je een incisie maakt bij de wortel, zie je in het geelwitte gebied glanzende bruinachtige stippen etherische olie. Het is het dat de wortels een eigenaardig aroma en een pittige, bittere smaak geeft.
Negen plantkrachten
1. Ontstekingsremmend (bronchitis, longontsteking).
2. Slijmoplossend (verkoudheid, bronchiale astma, longtuberculose).
3. Verbetering van de eetlust (stress, depressie).
4. Vermindering van de peristaltiek (golfachtige samentrekking van de wanden) van de darm.
5. Vermindering van de afscheiding van maagsap (maagzweer).
6. Diureticum (nierziekte).
7. Antihelminthicum.
8. Genezende wonden op de huid (eczeem, allergieën, dermatosen).
9. Verlaging van de bloeddruk en zuiverend bloed.
Doseringsvormen
Elecampane wordt gebruikt in de vorm van afkooksels, tincturen, sap, poeder en zalf.
Wortelsap gecombineerd met honing in een verhouding van 1: 1 helpt hoesten en aanvallen van bronchiale astma te verlichten.
De wortelinfusie wordt gemaakt in water of halfzoete rode wijn. Deze laatste herstelt goed na een lange ziekte.
Afkooksels worden gebruikt om huidziekten te behandelen.
Toepassing bij het koken en in hun zomerhuisje
Elecampane-wortels kunnen als specerij worden gebruikt in plaats van gember. Ze koken er zelfs havermout mee, waardoor het van een smakeloze massa verandert in een pittig en dubbel gezond voedsel.
Met de infusie van elecampane redden ze de tuin van de coloradokever, het besprenkelen van aardappelbladeren, een tomaat en waar deze vraatzuchtige Amerikaan nog meer van houdt.
Contra-indicaties
Het wordt niet aanbevolen om elecampane te gebruiken voor zwangere vrouwen met ernstige nier- en hart- en vaatziekten.
