Buxus - Eeuwig Groene Lange Lever

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Er zijn veel prachtige buxuslabyrints in de wereld, die hele hectaren beslaan, tot een kilometer of zelfs meer. Het meest in het oog springend is het labyrint in het Andrássy-kasteel aan de Hongaars-Slowaakse grens van de 19e eeuw, het labyrint in de Villa Pisani van de 18e eeuw, waarin Napoleon zelf naar verluidt de weg kwijt zou zijn, evenals de moderne 2000 Vredeslabyrint. Maar niet alleen labyrinten, hagen, maar ook levende tuinsculpturen, dit alles is wintergroen, bestand tegen alle weersomstandigheden buxus

Buxus (Latijnse Buxus) - een groenblijvende struik of boom van de familie Buxus. Onder natuurlijke omstandigheden groeit buxus in de Middellandse Zee, Oost-India en Zuidoost-Azië. Momenteel zijn er ongeveer 30 soorten. Laten we het hebben over de meest vorstbestendige soort: Buxus wintergroene Buxus sempervirens.

Enkele encyclopedische gegevens

Natuurlijke habitat: Europa, de Krim en de Kaukasus. Voornamelijk als ondergroei van loofbossen, in matig droge gebieden. Deze groenblijvende struik wordt ongeveer 3 m en 2 m breed, soms in de vorm van een boom met een korte en sterk gebogen stam. Tegelijkertijd kunnen goed verzorgde struiken in de tuin 8 m hoog worden. De bladeren zijn eivormig, tegenoverstaand, zeer dicht, 1,5-3 cm lang. De kleur van de bladeren is donkergroen, maar aan de onderkant zijn de bladeren veel lichter. Het breed vertakte schachtwortelsysteem zorgt voor een goede windweerstand op alle hoogtes. Buxuszaden zijn een doos tot 1 cm groot Rijpe dozen openen zich in 3 delen, waardoor de zaden vrijkomen. Buxus is rijk aan alkaloïden en wordt als giftig beschouwd. Ondanks het hoge honinggehalte wordt het afgeraden om honing van buxushout te gebruiken. Meer dan 20 alkaloïden in bladeren en hout beschermen de plant tegen de meeste plagen, waardoor buxus een pretentieloze lange lever is. In Europese kastelen zijn buxusstruiken de 500-jarige grens gepasseerd en blijven ze groeien.

Kweekmethoden voor buxus

De meest effectieve manier is enten.

Voor stekken worden jonge scheuten tot 10 cm genomen, de stam aan de basis moet een beetje verhouten, vaker gebeurt dit in de periode van eind juni tot begin juli. Stekken worden geplant in een mengsel van veen met tuinaarde op een rooster van 10 * 10 cm Gemiddeld 75% van de scheuten schieten wortel en het duurt anderhalve maand. Als de stekken zich in een kas bevinden, overwinteren ze daar, en die in het open veld zijn bedekt met vuren takken of andere natuurlijke isolatie voor de winter. In het voorjaar worden de stekken op hun vaste plek geplant.

Zaadvermeerdering is een lastige zaak. Buxuszaden verliezen zeer snel hun kiemkracht en ervaren geen gelaagdheid. Bovendien rotten verse zaden vaak in een schoon substraat. Moderne scheikunde helpt daarbij: groeistimulerende middelen en een mengsel van zand met een substraat 1: 1, geeft een min of meer goede kieming. Nadat de buxus voldoende is ontkiemd (4-5 weken), wordt er gedoken.

Buxusverzorging

Er is geen speciale zorg nodig voor het buxus. Maar er zijn bepaalde omstandigheden waarmee rekening moet worden gehouden bij het van boord gaan op uw site. Als u besluit een sculptuur van buxushout te maken, is het raadzaam om deze aan de zuidkant van de site te planten. Als een cirkelvormige haag is gepland, worden eerst alle kanten geplant, behalve de zuidelijke, zuidoostelijke. En na een jaar of twee (hoe kouder het klimaat, hoe langer het interval) wordt het vanaf de zuidkant geplant. Een jaar later zijn de struiken vergelijkbaar in groei.

De voorbereiding voor overwintering is eenvoudig. Als vroege vorst kenmerkend is in de klimaatzone, dan verliest de grond aan de wortel in augustus en wordt gedurende 3 weken actief bewaterd. Als het klimaat warmer is en de vorst in november komt, wordt actieve watergift verplaatst naar de tweede helft van september, begin oktober. In de winter overwinteren de struiken en als de temperatuur onder de -30 daalt, is het raadzaam om de stamcirkel te bedekken met gemalen naaldschors, mulch. In warme klimaten wordt mulchen met bladeren niet aanbevolen omdat: bladverval kan bijdragen aan de ontwikkeling van schimmelziekten in buxus, waardoor het blad valt.

Het meest voorkomende probleem dat eigenaren van buxus verbijstert, is het volgende punt: in het voorjaar kunnen de bladeren geel worden en uitdrogen. Alles bloeit, groeit en de groenblijvende struik verdroogt, een paradox!

Maar dit probleem wordt juist veroorzaakt door een onjuiste voorbereiding op overwintering. Als er in de winter strenge vorst was en de stamcirkel niet bedekt was, verwarmt de eerste lentezon het gebladerte en stimuleert actieve vegetatie, terwijl de wortels in diepe rusttoestand zijn en niet in staat zijn om voldoende voeding te bieden. De plant kan gedeeltelijk afsterven. Als dit een tijdelijk probleem is voor de struiken, het groeit en wordt groen, dan kan dit het beeld jarenlang verpesten.

Kunstmest

Bemest bij voorkeur in het voor- en najaar. Tegelijkertijd mag de herfstmeststof geen stikstof bevatten en in het voorjaar is elke complexe meststof voldoende.

Zoals eerder vermeld, zijn enkele van de parasieten buxus in de tanden. Er leven echter een aantal parasieten in deze plant, de symptomen zijn bruin, rood, knoestige zwellingen op het gebladerte, gaten, gedraaide verlichte bladeren, een nauwelijks waarneembaar spinnenweb en witte korsten op de stam. Afhankelijk van het type ziekte worden ze behandeld met fungiciden en insecticiden, evenals snoeien, waarbij de aangetaste gebieden worden verwijderd. Tegelijkertijd is snoeien, verjongen, zelfs zonder ziekten, buitengewoon nuttig voor de struik.

Een beetje zorg en aandacht en uw tuin, tuin zal worden getransformeerd! Geen kale struiken en doorns, buxusstruiken, het hele jaar door groen en elke gewenste vorm, zal jarenlang een versiering van de tuin zijn.