We Vechten Tegen De Bietensteelkever

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

De bietenkever komt overal voor en smult van suikerbieten, maar ook van tal van onkruiden uit de amarant- en hazefamilie. Als gevolg van de schadelijke activiteit van deze tuinliefhebbers drogen de bladeren van de gecultiveerde gewassen op en breken bloemstengels af, wat op zijn beurt leidt tot een merkbare verslechtering van de kwaliteit van zaden, evenals tot een aanzienlijke afname van de opbrengst. Ook worden het suikergehalte en het gewicht van zowel moeder- als fabrieksbieten aanzienlijk verminderd

Maak kennis met de plaag

De bietensteelkever is een vraatzuchtige kever variërend in grootte van 8 tot 12 mm, begiftigd met een smal langwerpig lichaam. Het gebogen rostrum van het ongedierte is korter dan het pronotum en uitgerust met een slanke carina, en hun pronotum is bedekt met vrij grove lekke banden. Antennes die zich voor de middens van het rostrum bevinden. Alle bietenkevers-stengeleters worden gekenmerkt door de aanwezigheid van korte poten en de boven- en onderkant van hun lichaam zijn dicht bedekt met grijsachtige haren.

De grootte van de geeloranje ovale eieren van deze onverzadigbare schurken bereikt 1 mm. En de kleine witte, schadelijke pootloze larven worden 11 - 13 mm. Ze zijn in de regel gebogen gebogen, gekleurd in lichtbruine tinten en voorzien van roodachtige plaques aan de zijkanten en aan de dorsale zijde. De grootte van de smalle langwerpige poppen is gemiddeld ongeveer 8-10 mm. En aan de uiteinden van hun buik zijn er tweelobbige aanhangsels met kleine stekels op het zesde en zevende segment.

Halfvolgroeide kevers overwinteren voornamelijk in plantenstrooisels op met onkruid begroeide velden, in bosgordels en op gewassen van meerjarige grassen. De beestjes beginnen in april te verschijnen, in het laatste decennium, zodra de thermometer stijgt tot tien tot vijftien graden. Hun vrijlating duurt ongeveer tot half mei. Hongerige insecten beginnen zich bovendien te voeden, eerst met het onkruid, en zodra de zaailingen van suikerbieten uitkomen, migreren de parasieten onmiddellijk naar hen.

Eind mei en begin juni paren de bietensteeletende snuitkevers en leggen ze eieren. Vrouwtjes knagen aan kleine depressies in bladstelen of in de bovenste delen van de stengels, waarin ze zes tot acht eieren leggen. Oviposities zijn van bovenaf bedekt met kleine stukjes weefsel. En enige tijd later, op die plaatsen waar de eieren werden gelegd, vormen zich karakteristieke influxen.

Acht tot tien dagen later herleven vraatzuchtige larven, knagen aan talrijke passages, eerst onder de huid en iets later - in het midden van de stengels of bladstelen dichter bij hun basis. De ontwikkeling van larven duurt 25 tot 40 dagen - deze periode is afhankelijk van de luchttemperatuur. Verpopping van larven vindt voornamelijk plaats in de bladstelen met stengels.

De insecten die in de eerste helft van augustus naar buiten kwamen, beginnen zich extra te voeden met bietenbladeren, evenals allerlei soorten onkruid uit de amarant- en haze-families. En zodra de kou komt, verhuizen ze meteen naar overwinteringsplaatsen. Er ontwikkelt zich slechts één generatie bietenkevers per jaar. Af en toe kunnen ze ook de tweede generatie geven - in dit geval overwinteren de larven in de stengels.

Hoe te vechten?

Voor preventieve doeleinden moeten alle noodzakelijke agrotechnische maatregelen tijdig worden uitgevoerd. Het vasthouden van sneeuw, het diep in de herfst ploegen van gebieden, een geschikte grondbewerking voor het zaaien, het toepassen van hoogwaardige meststoffen en onkruidbestrijding zorgen er in de meeste gevallen voor dat de aanvallen van vraatzuchtige bietenkevers worden vermeden.

In de jaren die worden gekenmerkt door de ontwikkeling van de tweede generatie parasieten, is het na de oogst absoluut noodzakelijk om alle plantenresten van de percelen te verwijderen.

Als het aantal schadelijke kevers bijzonder hoog is, worden bietenzaailingen behandeld met insecticiden. Kinfos en Imidor zullen vooral effectief zijn in de strijd tegen vijanden.

Onder de natuurlijke vijanden van bietenkevers, stengeletende snuitkevers, die hun aantal aanzienlijk verminderen, kan men een verscheidenheid aan roofdieren en parasieten, sommige vogels en allerlei schimmelziekten van de larven opmerken.