2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Astragalus moutbladig (lat. Astragalus glycyphyllos) - of Astragalus zoetbladig, vertegenwoordigt op de planeet een kruidachtige vaste plant van het geslacht Astragalus (lat. Astragalus), door botanici gerangschikt als behorend tot de vlinderbloemigenfamilie (lat. Fabaceae). De groenten van de plant zijn geliefd bij herkauwers en de traditionele geneeskunde gebruikt de bladeren van de plant om menselijke kwalen te genezen.
Wat staat er op jouw naam?
De betekenis van de Latijnse naam van het geslacht "Astragalus", het eerste woord in de naam van alle plantensoorten van het geslacht, kan worden gevonden door het artikel in onze Encyclopedie genaamd "Astragalus" te lezen.
Het specifieke Latijnse epitheton "glycyphyllos" ("moutbladig") werd aan de plant toegekend vanwege de gelijkenis van zijn complexe bladeren met de oneven geveerde bladeren van planten van het geslacht Zoethout (lat. Glycyrrhiza), ook behorend tot de peulvruchtenfamilie (lat. Fabaceae).
Het brede assortiment Astragalus moutblad verklaart de geboorte van vele namen die synoniem zijn voor de officiële Latijnse naam. Ze worden praktisch in alle talen op Europese bodem gesproken. In ons land noemen mensen de plant liefkozend "Bogorodskaya Grass" of, enigszins dreigend, "Wolf Pea".
Beschrijving
De langetermijngarantie van Astragalus moutbladig zijn de vertakte wortels, waarvan dikke stengels met een roodbruin oppervlak en schaars behaard aan het aardoppervlak. Liggende stengels, vertakkend in het onderste deel, met een lengte van 1, 0-1, 5 meter, vormen een dicht ondersteunend netwerk voor complexe bladeren.
Elk blad heeft een paar verschillend gevormde groene of geelgroene steunblaadjes met scherpe punten. Op bladstelen tot 20 centimeter lang zijn er vier tot zeven paar ovaal-langwerpige blaadjes, waarvan de lengte varieert van 1,8 tot 4,0 centimeter. De bladeren zijn bedekt met uitgesproken nerven, waardoor ze decoratief zijn. Het bovenoppervlak van de bladbladen is kaal en de onderste is bedekt met korte verspreide beharing.
Uit de oksels van complexe bladeren worden dun behaarde steeltjes geboren, met clusters van meerbloemige bloeiwijzen. De borstels zijn samengesteld uit motachtige bloemen die typisch zijn voor planten van de vlinderbloemigenfamilie. Wit-filmachtige schutbladen met subulate tanden zijn bijna niet te onderscheiden van de licht groengele bloemkroon. In het midden van de bloem zit een fijnharige of kale eierstok op een kale korte kolom.
De peulen, die de vrucht zijn van Astragalus-mout, wijzen hun puntige neuzen in dichte trossen naar de hemel. De enigszins halvemaanvormige vorm van de peulen is inferieur aan de kromming van de kromming van de peulen van Astragalus falcatus (lat. Astragalus falcatus). Het binnenste podbed is bedekt met witachtig behaard, wat comfort voor de zaden creëert.
Genezende vermogens
De geneeskrachtige eigenschappen van Astragalus moutbladig zijn in trek bij zowel de volksgeneeskunde als de officiële geneeskunde.
Wetenschappers uit Novosibirsk hebben met behulp van de methode van röntgenfluorescentie-analyse vastgesteld dat de bladeren, stengels, bonen en wortels van Astragalus-moutblad 19 (negentien) chemische elementen van het periodiek systeem bevatten. Bovendien bepaalden ze niet alleen hun hoeveelheid per stuk, maar volgden ze ook de kwantitatieve accumulatie van elk chemisch element tijdens het hele groeiseizoen van de plant.
Dergelijke werken van wetenschappers maken het mogelijk om de bronnen van micro- en macro-elementen te identificeren die nodig zijn om de menselijke gezondheid te behouden bij de vertegenwoordigers van de plantenwereld.
Naast micro- en macro-elementen bevat Astragalus moutblad vele andere nuttige componenten in zijn delen, waaronder organische zuren, vetten, eiwitten, tannines, flavonoïden, vitamine "C".
Zo'n rijkdom aan traditionele geneeskunde wordt gebruikt om het zenuwstelsel, reuma, maagproblemen, nierproblemen, seksueel overdraagbare aandoeningen als slijmoplossend middel te behandelen.
Farmacologische preparaten uit het kruid van de plant worden gebruikt voor problemen van het cardiovasculaire systeem en zenuwaandoeningen.
Astragalus-kruid wordt soms gebruikt als theebrouwsel.
Aanbevolen:
Astragalus
Astragalus (lat.Astragalus) - een talrijk geslacht van verschillende planten van de vlinderbloemigenfamilie (lat. Fabaceae). Onder meer dan twee en een half duizend vertegenwoordigers van het geslacht zijn er kruidachtige planten, dwergstruiken en struiken.
Astragalus Koud
Astragalus koud (lat.Astragalus frigidus) - een kruidachtige vaste plant van het geslacht Astragalus (lat.Astragalus), gerangschikt onder de glorieuze familie van peulvruchten (lat.Fabaceae). Het is moeilijk voor deze onvolgroeide plant met bijna kale stengels om te overleven zonder hulp van buitenaf in de moderne wereld, en daarom kwam Astragalus-kou in de Rode Gegevensboeken van sommige regio's terecht.
Astragalus Kikkererwten
Astragalus kikkererwt (lat.Astragalus cicer) - een grote kruidachtige vaste plant van het geslacht Astragalus (lat.Astragalus), behorend tot de vlinderbloemigenfamilie (lat.Fabaceae). De eeuwigheid van de plant wordt ondersteund door een krachtig wortelstelsel, dat van jaar tot jaar horizontaal groeit.
Astragalus Pluizig
Astragalus pluizig (lat.Astragalus dasyanthus) - een kruidachtige behaarde vaste plant van het geslacht Astragalus (lat. Astragalus), die een vertegenwoordiger is van de glorieuze peulvruchtenfamilie (lat. Fabaceae). Naast de dichte witte beharing heeft de plant nog vele andere voordelen die door de mens zijn opgemerkt en door hem actief worden gebruikt ten behoeve van mensen.
Astragalus Sikkel
Astragalus sikkel (lat.Astragalus falcatus) - een kruidachtige vaste plant van het geslacht Astragalus (lat.Astragalus), behorend tot de vlinderbloemigenfamilie (lat.Fabaceae). Net als zijn verwanten in de familie heeft het een hoog eiwitgehalte en wordt daarom gebruikt voor het zaaien in weiden.
