Sferische Buddleya

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Bolvormige buddleya (lat. Buddleja globosa) - bloeiende struik; een vertegenwoordiger van het geslacht Buddleya van de familie Norichnikov. Het komt van nature voor in droge en vochtige bossen van West-Argentinië en Chili. Voorheen was de soort erg populair in Europese landen, hij werd gebruikt als siergewas voor de volle grond. Tegenwoordig is de belangstelling voor de bolvormige knop afgenomen, deze werd vervangen door David's buddley, die een enorm aantal variëteiten heeft die in verschillende kleuren verschillen. De struik (de soort in kwestie) bezaaid met oranje en felgele bolvormige bloeiwijzen wordt praktisch vergeten en wordt zelden gebruikt in landschapsontwerp. De soort werd in 1782 ontdekt door de beroemde Schotse botanicus en arts John Hope.

Kenmerken van cultuur

Bolvormige buddleya is een semi-groenblijvende of groenblijvende struik met een spreidende kroon, die een hoogte bereikt van 5-6 m. Jonge scheuten zijn behaard, geribbeld. De bladeren zijn elliptisch of lancetvormig, zittend, tot 15 cm lang, glad of knolvormig aan de buitenkant, behaard aan de rug. De bloemen zijn klein, fel geel of oranje, verzameld in bolvormige bloeiwijzen die zich vormen aan de uiteinden van de scheuten. De bloeiwijzen verspreiden een aangenaam, zoet honingaroma dat zich over het gebied verspreidt en de aandacht trekt van bijen, vlinders en andere insecten.

Veel tuinders vergelijken bolvormige bloeiwijzen van buddlea met gigantische mimosa, en natuurlijk zijn er overeenkomsten. Bolvormige buddleya bloeit in mei - juni. De vruchten rijpen in september. Momenteel worden er verschillende soorten bolvormige buddley (voornamelijk Engelse selectie) op de tuinmarkt gepresenteerd, de meest voorkomende zijn: Los Lagos (Los Lagos), Lemon Ball (Lemon Ball), Cally Orange (Callie Orange), Cannington Gold (Kennington Gold) en HCM98017.

De variëteit Cally Orange kan bogen op een bijzondere aantrekkelijkheid, die zich van andere onderscheidt door zijn zeer grote feloranje bloeiwijzen. Dankzij de buddley ball en buddlea van David werd een hybride verkregen, de buddleja*weyeriana genoemd. Bovendien was de hybride van de eerste generatie onopvallend, maar met de daaropvolgende kruising werden zeer ongebruikelijke variëteiten van Golden Glow, Moonlight (Moonlight) en Sungold (Sun Gold) verkregen. De laatste is relatief recent gefokt.

De subtiliteiten van groeien

De bolvormige buddleya tolereert, net als andere vertegenwoordigers van het geslacht, geen schaduwrijke gebieden, het heeft intense verlichting nodig of, in extreme gevallen, een lichte schaduw met diffuus licht. In een dichte schaduw bloeien planten praktisch niet en worden ze vaak aangetast door verschillende ziekten en plagen. Ook kan een dergelijke regeling tot de dood leiden. Cultuur verwijst negatief naar koude wind en tocht. Buddleya bolvormig en veeleisend voor bodemgesteldheid. Planten gedijen en bloeien overvloediger in voedzame, vochtige en losse grond. Leem- of zandige leembodems met een neutrale of alkalische pH zijn optimaal. Zure, sterk zure, moerassige, zware en kleiachtige bodems zijn niet geschikt, evenals laagland met stilstaande koude lucht en water.

De buddleya bolvormig is bestand tegen droogte, maar heeft in droge perioden veel water nodig. Het is ook goed van toepassing op periodiek avondspuiten. Om een uitbundige bloei te garanderen, worden struiken gevoed met minerale en organische meststoffen. Trouwens, ze activeren niet alleen de groei, maar beïnvloeden ook de verzadiging van de kleur van bloemen en zorgen voor een optimale overwintering. Bij het kweken van buddleya in centraal Rusland is onderdak nodig voor de winter. Met het begin van de vorst worden veel soorten van het geslacht bijna tot op de grond gesneden en vervolgens bedekt met een houten kist, waarvan de holtes zijn gevuld met gevallen bladeren. De doos zelf is verpakt met polyethyleen, dat als extra bescherming dient. In de zuidelijke regio's is zo'n snoeien niet nodig, maar de voet van de struiken is bedekt met turf of dezelfde gevallen bladeren.

Als de planten niet van een normale overwintering worden voorzien, kan vorst het gehele bovengrondse deel (tot aan de wortelhals) beschadigen. Ondanks het feit dat buddlea-scheuten snel herstellen, vertraagt bevriezing langs de wortelhals de ontwikkeling van planten en beïnvloedt het de overvloed aan bloei. Jonge scheuten van buddleia bolvormig zijn bestand tegen een korte temperatuurdaling tot -8C. De cultuur is resistent tegen ziekten en plagen. Onder de gevaarlijke plagen moet de spint worden opgemerkt, onder de ziekten - grijze rot. Bij het constateren van de eerste tekenen van schade is het belangrijk om direct met de behandeling te starten; er kunnen biologische of chemische insecticiden ingezet worden.