Buddleya Witbloemig

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Witbloemige buddleya (lat. Buddleja albiflora) - bloeiende struik; een vertegenwoordiger van het geslacht Buddleya van de familie Norichnikov. Vaderland is China. Zowel in de natuur als in de cultuur is het uiterst zeldzaam, ondanks het feit dat het hoge decoratieve eigenschappen heeft en ideaal is voor siertuinieren. Het wordt in kleine hoeveelheden gekweekt in de centrale, zuidelijke en centrale zwarte aarde-delen van Rusland.

Kenmerken van cultuur

Witbloemige buddleya is een bladverliezende struik tot 6 m hoog met een rechtopstaande dichte kroon en rechte, licht geribbelde cilindrische scheuten. Jonge scheuten zijn over het gehele oppervlak behaard en worden later glad. Bladeren breed lancetvormig, puntig aan de uiteinden, met een wigvormige basis, getand langs de rand, tot 30 cm lang, tegenover gelegen. Aan de buitenkant zijn de bladeren donkergroen, glad; aan de achterkant - zilverachtig (vanwege de vilten beharing).

De bloemen zijn klein, geurig, verzameld in smalle losse cilindrische of brede kegelvormige pluimen tot 45 cm lang. De bloemkroon is lila, licht lila of wit, oranje in de keel, uitgerust met een buis tot 0,8 cm lang. Witbloemige buddleya bloeit in juli. Overvloedige bloei, langdurig. Gemiddelde vorstbestendigheid, planten kunnen vorst tot -23C verdragen. De soort is lichtminnend, droogtebestendig, pretentieloos voor groeiomstandigheden. Het wordt niet alleen gebruikt voor decoratieve doeleinden, maar ook in de volksgeneeskunde, zoals zijn naaste verwant, David's buddley.

De subtiliteiten van reproductie, planten en verzorgen

Witbloemige buddleya wordt door zaden en vegetatief vermeerderd. De eerste methode is de meest gebruikelijke omdat deze geen problemen veroorzaakt. Bovendien bloeien planten die met deze methode worden vermeerderd 3-4 jaar. De zaden van Belotsvetkovaya buddleya zijn erg klein, voor het zaaien moeten ze worden gemengd met droog zand. Er zijn geen extra zaadvoorbereidingsstappen nodig. Zaden worden gezaaid in ondiepe containers, op de bodem waarvan drainage is aangebracht. Trouwens, aan de onderkant van de container moeten er gaten zijn die zijn ontworpen om overtollige vloeistof af te voeren. Losse en voedzame grond wordt over de drainagelaag gegoten.

De zaden worden gelijkmatig over het grondoppervlak verdeeld en besprenkeld met een laagje aarde, waarna ze worden bevochtigd met een spuitfles. Na het zaaien worden de containers afgedekt met polyethyleen of glas en op een warme plaats geplaatst waar de temperatuur varieert van 20 tot 25C. Periodiek worden de gewassen gelucht en bewaterd. Zaailingen verschijnen in der minne, meestal binnen 2-2, 5 weken. Zaailingen hebben goede verlichting nodig, dus de containers moeten op de vensterbanken worden herschikt en bescherming bieden tegen direct zonlicht, wat een nadelig effect kan hebben op jonge en nog onvolgroeide planten.

Zodra 2-3 paar bladeren op de zaailingen verschijnen, worden ze in verschillende containers gedoken. Het volgende voorjaar worden de gekweekte planten in scholen geplant, waar ze 2 jaar worden gekweekt. Vervolgens wordt het materiaal getransplanteerd naar een vaste plaats. Het is belangrijk om de planten regelmatig te verzorgen, water te geven en onkruid te bestrijden. Voor de winter zijn 2-3-jarige buddleys bedekt met droge gevallen bladeren, wat bevriezing voorkomt. In de toekomst is onderdak natuurlijk niet nodig als we het over de zuidelijke regio's hebben. Het is erg belangrijk om het asiel in de loop van de tijd te verwijderen, anders zullen de planten gaan rotten, wat niet mag.

Het wordt aanbevolen om zaailingen van buddleya belotsvetkovaya te planten in goed verlichte, door de wind beschermde gebieden. Halfschaduw met diffuus licht is niet verboden. Op zwaar beschaduwde gebieden voelt de cultuur slecht aan, wat gepaard gaat met een gebrek aan bloei en de neiging om te worden beschadigd door plagen en ziekten. Voor een betere bloei moet de bodem los, lucht- en waterdoorlatend, voedzaam, vochtig, licht zuur of neutraal zijn. Moerasachtige, zeer zure, zware en kleiachtige bodems zijn niet geschikt voor het verbouwen van gewassen.

De verzorging van de witbloemige buddleya bestaat uit zeldzaam water geven (bij langdurige droogte), voorjaarsvoeding en snoeien. Elk voorjaar worden de struiken gevoed met rotte humus of gefermenteerde koeienmest. De introductie van minerale meststoffen is vereist. Ze zullen de kleur van de bloeiwijzen en de overvloed aan bloei versterken. Elke twee jaar wordt de bovengrond aan de voet van de struiken ververst naar vers. De cultuur wordt uiterst zelden aangetast door ziekten en plagen. Overmatige zon, hitte of overmatige regenval kunnen planten verzwakken. Hierdoor worden planten aangevallen door witte vlieg en spint. Wanneer ongedierte wordt gevonden, wordt de buddleya behandeld met chemicaliën, bijvoorbeeld Ettisso.