Knoflook Bacteriose

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Bacteriose valt knoflook het vaakst aan, zelfs tijdens de groei - in de meeste gevallen blijft de infectie in de grond op de restanten van het laatste seizoen na de oogst. En de massale ontwikkeling van het ongelukkige ongeluk kan al in de opslagfase worden waargenomen. Kortom, de ontwikkeling ervan wordt vergemakkelijkt door de opslag van slecht gedroogde en onrijpe knoflookkoppen, evenals door niet-naleving van het vereiste opslagregime. Goed gerijpte en goed gevormde knoflookkoppen en teentjes zijn beter bestand tegen bacteriose

Een paar woorden over de ziekte

In de regel zijn tijdens het oogsten van knoflook niet altijd tekenen van bacteriose onder de bedekkende schubben te zien. Toegegeven, soms verschillen individuele koppen van de onderkant in enige geelheid. De actieve ontwikkeling van knoflookbacteriose vindt altijd plaats in de opslagfase.

Op knoflookteentjes die zijn aangevallen door een schadelijke ziekte, begint de vorming van diepbruine strepen en zweren. De weefsels van de geïnfecteerde tandjes worden parelmoer geel en de tandjes worden enigszins transparant en zien eruit als bevroren. Geïnfecteerde knoflook begint een uiterst onaangename bedorven geur af te geven. Vaak vestigen schadelijke schimmels, die het geslacht Penicillium vertegenwoordigen, zich op plaatsen van laesies.

In de meeste gevallen tast bacteriose vers gerijpte, maar niet goed gedroogde knoflook aan, vooral als er mechanische schade aan de koppen is opgelopen tijdens het oogsten of transport. En als u de knoflookoogst opslaat in vochtige en vrij warme omstandigheden, neemt de ontwikkeling van de ziekte aanzienlijk toe en veroorzaakt vaak herinfectie van naburige knoflookkoppen.

Bacteriose wordt veroorzaakt door schadelijke bacteriën genaamd Pseudomonas xanthochlora (Schuster) Stapp en Erwinia carotovora (Jones) Holland. Het is opmerkelijk dat bacteriose zich in zijn pure vorm vrij zelden manifesteert - meestal manifesteert het zich in combinatie met fusarium, baarmoederhalsrot, groene schimmel en enkele andere aandoeningen. Op één bol knoflook is het vaak mogelijk om symptomen van drie of vier ziekten tegelijk te vinden.

Hoe te vechten?

Wintervariëteiten van knoflook worden sterk afgeraden om in het voorjaar te planten. En in een vruchtwisseling kan knoflook niet na een uienteelt of na knoflook worden geplaatst.

Neem voor het planten geen kruidnagel van die koppen waarin er ten minste één glasachtig transparant of vergeeld teentje knoflook is. De tanden met zweren worden ook weggegooid. Als u deze aanbeveling negeert en dergelijke plakjes plant, zal de knoflook slecht wortel schieten en vrij slecht overwinteren. Dit zal vervolgens leiden tot een merkbare uitdunning van de knoflookzaailingen in het voorjaar en vroege vergeling van de bladeren op de resterende planten. En dit zal op zijn beurt niet alleen een afname van het volume van het gewas veroorzaken, maar ook de verslechtering ervan tijdens de opslagperiode. Het is dus beter om geen risico's te nemen en teentjes uitsluitend van gezonde knoflookkoppen te planten.

Het is raadzaam om de knoflookteentjes te pekelen voor het planten. Dit gebeurt eerst een of twee minuten in een oplossing van tafelzout (hiervoor worden drie eetlepels keukenzout verdund in vijf liter water), waarna de kruidnagel onmiddellijk wordt overgebracht in een oplossing van kopersulfaat (gedurende tien liter). water, neem dan slechts één theelepel). Na deze behandeling worden de knoflookteentjes geplant zonder te spoelen.

Alleen goed rijpe knoflook mag worden verwijderd, maar de integumentaire schubben moeten intact zijn. Het wordt niet aanbevolen om de knoflookkoppen uit de grond te trekken zonder hulpgraven. Het is niet de moeite waard om de knoflook te trimmen, omdat per ongeluk beschadigde koppen snel genoeg beginnen te rotten. Na de oogst moet de knoflook zo snel mogelijk worden gedroogd en dit zo grondig mogelijk. En de knoflook die voor opslag wordt verzonden, moet systematisch worden gesorteerd, waarbij zieke exemplaren worden verwijderd.