Lila: Onderhoudsvriendelijk

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Al in mei zijn zomerbewoners tevreden met de bloei van seringen. De geur is geurig door de hele tuin en felpaarse of witte bloesems trekken de aandacht van anderen. In de tuin is de teelt van seringen al lang gemeengoed. Het is zeldzaam dat een site kan worden gevonden zonder de aanwezigheid van deze prachtige struik

Ervaren tuiniers werken echter voortdurend aan nieuwe en nieuwe aanbevelingen die het gemakkelijker maken om seringen te verzorgen en te kweken. Met de juiste en volledige zorg zal de struik de zomerbewoner elk jaar verrassen met een weelderige, overvloedige bloei.

De sering behoort tot de olijffamilie. Ongeveer drie dozijn verschillende soorten zijn te vinden in dit geslacht. De meeste zijn speciaal voor tuinieren door fokkers gefokt. Daarom kunnen dergelijke planten in het wild niet worden gevonden. Wat betreft de variëteiten van lila, er zijn er op dit moment meer dan tweeduizend.

Tuinders en zomerbewoners houden in de eerste plaats van seringen vanwege hun luxueuze uitstraling. Maar daarnaast heeft de plant een aangenaam aroma. Lila bloeiwijzen worden gepresenteerd in de vorm van borstels of pluimen. De bloeiperiode voor dit gewas begint heel snel - mei en juni. Over de bloeiduur is moeilijk iets exact te zeggen. Omdat de variëteit van de bloemencultuur hier van groot belang is.

Lila is een plant die bestand is tegen vorst en temperatuurdalingen. Bovendien kan zijn populariteit worden vergeleken met een mock-oranje. Lila wordt gekenmerkt door een dichte bladverliezende kroon. Bladbloei vindt plaats in het vroege voorjaar. In de herfst kunnen seringen tot de eerste nachtvorst duren. In gematigde klimaten worden gewone seringen het vaakst gekweekt. Ze kan de vorm van de bladeren zien in de vorm van harten. Maar in andere variëteiten lijken de bladeren op een geometrische vorm van een ellips.

De lila bloem heeft een bloemkroon in zijn structuur, die de vorm heeft van een buisvormige trechter met vier bloembladen. Dergelijke bloeiwijzen worden verzameld in weelderige paniculaire elementen die tot twintig centimeter lang zijn. Het is interessant dat de bloemen van deze plant niet heel lang vallen. Daarom blijft een aangenaam en expressief aroma in de tuin behouden.

Lila verzorging

Kies voor het planten van lila struiken alleen zeer zorgvuldig verlichte plaatsen. In principe zullen seringen groeien in schaduwrijke gebieden, maar in dit geval zullen de struiken langwerpig zijn en zullen de bloemen in de kleinst mogelijke hoeveelheid verschijnen. Bij het kiezen van een plaats om dit gewas te laten groeien, moet u speciale aandacht besteden aan gebieden die worden beschermd tegen sterke windstromingen. Hoewel het de moeite waard is om te onthouden dat bijna altijd in de eerste paar jaar na het planten een lila struik afbreekt door wind of sneeuw die in de winter valt. In geen geval mag een plant in een moerassig gebied worden geplant, omdat deze in de lente- en herfstseizoenen onder water staat. Als het zomerhuisje zich in een laagland bevindt, moet u een struik planten op een heuvel die is besprenkeld met aarde, die ook moet worden omgeven door een muur van stenen om een back-up te maken. Hongaarse seringen kunnen op zeer natte grond worden geplant. Het verdraagt overtollig vocht goed.

Wat de grond betreft, deze hoeft niet vruchtbaar te zijn om seringen te kweken. Als je jezelf echter wilt plezieren met de overvloedige en mooie bloei van seringen, dan moet je land oppakken met een matig vochtgehalte, uitstekende vruchtbaarheid en goede drainage. De voorkeur gaat uit naar neutrale of lichtzure grond.

De meest gunstige tijd voor het planten van seringen is de laatste zomermaand of september. Als de struiken in een groep in de tuin worden geplant, is het noodzakelijk om een afstand van twee of drie meter tussen hen aan te houden. Plantkuilen moeten vijftig centimeter diep zijn. De diameter van het gat moet exact hetzelfde zijn. Bij lila aanplant op zandgrond is het verplicht de plantgaten te vullen met een speciaal mengsel dat humus, superfosfaat en houtas bevat.

De plantdiepte van de struik moet zo worden gekozen dat de nek van het wortelstelsel zich ter hoogte van de bovenste grondlaag bevindt. Tijdens het plantproces moet de kroon enigszins worden bijgesneden (meestal in twee of drie knoppen). De wortels moeten vertakt zijn en als er te lange wortelprocessen aanwezig zijn, moeten ze iets worden ingekort door een deel af te snijden. De plant zelf wordt in het centrale deel van het gat geplaatst, waarna het wortelstelsel gelijkmatig wordt verdeeld en humus in het gat zelf wordt geplaatst. De volgende stap is bodemverdichting en overvloedig water geven.