2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
De mediterrane fruitvlieg is een zeer gevaarlijke plaag die pruimen met perziken, sinaasappels met abrikozen en sommige andere groenten en fruitgewassen beschadigt. Hongerige larven die zich voeden met het vruchtvlees veroorzaken hun geleidelijke abscissie. En schade aan de tere schil van zich ontwikkelend fruit tijdens de legperiode leidt tot de ontwikkeling van schimmel erop en vervolgens verval. Vooral vaak met deze heldere schadelijke vliegen zijn te vinden in subtropische en tropische gebieden
Maak kennis met de plaag
De volwassen grootte van de Mediterrane fruitvlieg is ongeveer 4,5 - 5 mm. De ogen van dit ongedierte zijn meestal wijnrood van kleur, met een duidelijk zichtbare groenachtige glans. Op hun zwarte glanzende borsten zie je veel geelwitte stippen en lijnen, en in het schoudergebied van elk individu zijn er mooie kleine witte ringen. De geelachtige buiken van schadelijke vliegen zijn uitgerust met grijze dwarsstrepen en hun zeer eigenaardige vleugels zijn versierd met intermitterende donkere dwarsstrepen en talrijke vlekken van bruinachtig, geel en zwart. En de basis van de vleugels en hun voorranden zijn iets donkerder.
De hoofden van de vrouwtjes worden gekenmerkt door witachtig grijsachtige tinten en zijn begiftigd met een slurf met donkere strepen. De voelsprieten van vraatzuchtig ongedierte bestaan uit een bruinachtige borstel en drie kleine segmenten, terwijl de eerste twee segmenten ook bruinachtig van kleur zijn en de laatste en derde grijsbruin. En op de okergele poten van de vrouwtjes vanaf de zijkant van de rug zie je drie loodgrijze dwarsstrepen. De buiken van deze gevaarlijke schurken zijn licht gebogen en afgeplat. Wat de mannetjes betreft, hun borstelharen eindigen in grappige ruitvormige bruinachtige lobben die zijn geverfd in gelige tinten.
De grootte van de enigszins langwerpige eieren van deze bizarre plagen varieert van 0,5 tot 0,9 mm. Alle eieren zijn roomwit van kleur en hebben licht spitse punten. En bij onderzoek onder een microscoop is een karakteristiek reticulair patroon te zien op de gelegde eieren. De larven, die in lengte van 7 tot 10 mm groeien, hebben geen poten en bestaan uit twaalf segmenten. Aan de dunne voorste uiteinden van hun lichaam bevindt zich een oraal apparaat dat bestaat uit kleine zwarte chitineuze haken. Hier bevinden zich ook kleine voorste siphonen, bestaande uit negen of elf vingervormige uitlopers. En de achterste uiteinden van de lichamen van schadelijke larven zijn altijd stomp - ze hebben de achterste siphonen die zijn uitgerust met drie ademhalingsspleten.
Poppen van kleurrijke vliegen worden 4 - 5 mm lang en verschillen in een enigszins langwerpige ovale vorm. De kleur van hun hoezen kan variëren van geel tot donkerbruin. Trouwens, in poppen zijn de achterste siphonen duidelijk zichtbaar en is de segmentatie zeer uitgesproken.
De vliegen die vervolgens uit de puparia tevoorschijn kwamen, paren vrijwel onmiddellijk en beginnen al snel eieren te leggen in rijpende vruchten. De schil van de vrouwelijke vrucht wordt doorboord met de legboor, waarna ze één tot twintig eieren leggen in de gevormde holtes. De vruchtbaarheid van elk vrouwtje kan gemakkelijk driehonderd eieren bereiken. En de embryonale ontwikkeling van plagen vereist slechts één of twee dagen. Na deze tijd komen er miniatuurlarven uit de eieren, waarvan de grootte aanvankelijk ongeveer 1 mm is. Alle larven bewegen geleidelijk in de vrucht (naarmate het vruchtvlees vergaat). Elk individu voedt twee tot drie weken, waardoor de door hen aangevallen vruchten bijna altijd voortijdig vallen. En van de vernietigde gevallen vruchten gaan de vraatzuchtige larven meteen de grond in, waar ze zich later verpoppen.
Hoe te vechten?
Gelukkig is deze buitenlandse gast een quarantaineplaag op het grondgebied van de Russische Federatie, dus inwoners van de zomer hoeven er niet mee om te gaan - alle in Rusland geïmporteerde vruchten ondergaan een grondige inspectie en verplicht onderzoek. Bovendien is het ten strengste verboden om citrusvruchten te importeren in de regio's van mogelijke acclimatisatie van deze schadelijke parasieten in de periode van 1 april tot 1 oktober en op andere momenten van het jaar worden de vruchten pas geïmporteerd na een goede desinfectie.
Aanbevolen:
Mediterrane Olijf
Voor degenen die niet in Italië zijn opgegroeid, zoals de vrolijke Cipollino, zijn vijgen en olijven exotische planten waarvan de vruchten geen wonder meer zijn. Toegegeven, in hun thuisland worden ze geen olijven genoemd, maar olijven die groeien aan groenblijvende bomen, bekend sinds de oudheid
