2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Drijvende mannik wordt gevonden in de meeste gebieden van het Europese deel van Rusland. Hij schoot ook goed wortel in Oekraïne, West-Siberië, de Kaukasus en de Oeral. En in het buitenland groeit manna inundating in Europa, Turkije, Noord-Amerika, Noord-Afrika en zelfs in Australië. Deze plant heeft uitstekende decoratieve eigenschappen en zal een geweldige decoratie zijn voor bijna elk water
De plant leren kennen
Drijvende mannik is een kruidachtige graanplant. Het kan niet alleen ondiep zijn, maar ook aan de kust. De hoogte van deze vaste plant met wortelstok varieert van anderhalve tot twee meter. De gladde stengels vertrekken eerst licht hellend van de wortelstokken en gaan dan omhoog. Dergelijke eigenaardige stengels eindigen met pluimen gemaakt in de vorm van grote aartjes, die in verschillende richtingen zijn gericht. Op één tak kunnen er 3 - 6 aartjes zijn, en soms zijn er acht. Aanvankelijk hebben alle aartjes een lichtgroene kleur, maar geleidelijk worden ze bruin en worden ze bedekt met bizarre eivormige schubben, waarvan de lengte soms 3 - 3, 5 cm bereikt. Van een afstand lijkt het alsof het mannae volledig stroomt geschilderd in grijsgroene tinten.
De bladeren van deze plant zijn ruw, licht puntig en vrij smal - hun breedte is meestal niet meer dan een centimeter. Deze grappige bladeren verliezen hun frisheid pas aan het begin van het winterseizoen. Ook is het vloeiende manna begiftigd met een kruipende wortelstok die is uitgerust met ondergrondse scheuten. De bloemen zijn groenachtig en de vruchten zijn ellipsvormige langwerpige caryopsis. Hun buitenzijden zijn uitgerust met eilandjes van kolommen, en de binnenste zijn vrij vlak en begiftigd met smalle groeven.
Toepassing van het manna van de instroom
De zaden en internodiën van het manna van de instroom worden gegeten en hebben een zeer eigenaardige en aangename smaak. De zaden van de caryopses van deze plant bevatten zetmeel (tot 75%), as (0,6%), eiwit (10%), vezels (0,2%) en vet (0,4%). Het oogsten van zaden wordt alleen bemoeilijkt door hun extreem heterogene rijping. In de regel worden ze geoogst wanneer de aartjes bruin worden en de twijgen geel. Als dit moment wordt gemist, beginnen de zaden tijdens hun verzameling sterk af te brokkelen.
Deze geweldige zaden worden gebruikt om tortilla's te bakken, soepen en ontbijtgranen te koken, en ook om vullingen voor taarten en verschillende smaakmakers te bereiden.
In een aantal West-Europese landen worden de voedzame granen van deze plant "manna" genoemd en maken ze er ongelooflijk lekkere zoete pap van. En de granen uit de zaden van het manna van de toestroom worden "Pruisisch griesmeel" of "Poolse granen" genoemd. De smaak doet vaag denken aan rijst of sago. Vroeger werden dergelijke granen gebruikt als een zeer voedzaam en licht voedingsproduct.
Het is opmerkelijk dat de bladeren van het overstromende manna ook geschikt zijn als tabaksurrogaat om te roken.
Hoe te groeien
Absoluut elke grond voor het kweken van manna is geschikt. Maar hij heeft veel licht en zon nodig. Manna wordt geplant in containers of direct in de grond. Wat betreft de plantdiepte, daarvoor is een diepte van twintig tot veertig centimeter het meest geschikt.
Dit waterdier plant zich niet alleen voort door de struiken te verdelen, maar ook door zaden. Wat zaden betreft, is het vermeldenswaard dat ze het beste kunnen ontkiemen met het begin van de lente. In dit geval moet de waterlaag drie tot vijf centimeter bereiken. Het ontkiemen duurt gemiddeld ongeveer drie weken. En aan het einde van de lente is het toegestaan om zaden direct in de volle grond te zaaien.
De verspreiding van het manna dat van tijd tot tijd stroomt, moet worden beperkt, omdat het vrij sterk groeit. Daarom wordt aanbevolen om overtollige scheuten te verwijderen. In de regel wordt het snoeien van het manna van de instroom uitgevoerd in de herfst of in het vroege voorjaar. Ook heeft deze plant een goede winterhardheid en koudebestendigheid, waardoor hij in onze omgeving gemakkelijk te kweken is. En het vloeiende manna vereist geen speciale zorg.
Aanbevolen:
Drijvende Walnoot
Drijvende walnoot is een van de planten van de familie die waternoten wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Trapa natans L. Wat betreft de naam van de familie van de waterwalnoot zelf, in het Latijn zal het zijn:
Rdest Drijvende
Rdest drijvende is een van de planten van de familie die vijverkruid wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Potamogeton natans L. Wat betreft de naam van de drijvende waterkruidfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Drijvende Ricciocarpus - Prachtig Mos
Zwemmende Ricciocarpus is gemakkelijk te zien in waterlichamen in verschillende delen van onze uitgestrekte planeet. Het groeit even goed in het Verre Oosten en West-Siberië, als in Centraal-Azië en de Kaukasus. Dit ongewone drijvende mos vormt ongelooflijk delicate opengewerkte struikgewas op het wateroppervlak. Het ziet er niet minder indrukwekkend uit in aquaria en combineert perfect met bijna alle groene aquariumhuisdieren. Het is echter mogelijk dat u geen Ricciocarpus aantreft in huisaquaria
Drijvende Limnobium Ontsnapt
Limnobium escaping is een luxe drijvende plant, waarvan het leefgebied is aangegeven in de tropische en subtropische gebieden van Noord- en Zuid-Amerika. Op onze breedtegraden wordt de scheut limnobium meestal in aquaria gehouden, en het wordt er extreem snel in geacclimatiseerd en vervult niet alleen decoratieve functies, maar ook schaduwfuncties. Met een snelle groeisnelheid is deze knappe man in staat om het hele oppervlak van het aquarium volledig te bedekken. En de vezelige wortels van deze plant zuiveren het water perfect
Salvinia - Drijvende Varen
Salvinia is een nogal interessante in het water levende varen. Er is echter geen uiterlijke gelijkenis met de varens die in het bos in Salvinia groeien. Het kreeg zijn naam ter ere van de Italiaanse wetenschapper van de 17e eeuw - Anton Maria Salvini. Je kunt deze eigenaardige plant alleen ontmoeten in reservoirs met langzaam stromend of stilstaand water. Het is vrij zeldzaam en daarom wordt het speciaal gekweekt om vervolgens in aquaria te worden geplaatst
