Bonenkever - Bonen Gourmet

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

De bonenkever wordt verspreid door lokale foci in de zones van de teelt van bonen. Naast het feit dat het absoluut alle soorten bonen beschadigt, weigert het ook niet te smullen van erwten in graanschuren. En in het geval van kunstmatige vestiging beschadigt dit ongedierte sojabonen en zeer waardevolle voederbonen. Meestal vallen de vijanden van de bonen de vroegste gewassen aan

Maak kennis met de plaag

Een bonenkever is een kever, waarvan de grootte varieert van 2,8 tot 3,5 mm. Van bovenaf is het bedekt met grijsachtige haren die talloze vage vlekjes vormen. Het pronotum van deze bonenliefhebber is klokvormig, zonder tanden aan de zijkanten, en daaronder, aan de binnenranden van de dijen van de achterpoten, heeft het één scherpe tand, gevolgd door 2 - 3 van dergelijke tanden.

De grootte van kleine ovale eitjes van de parasiet is 0,5 - 0,7 mm. Ze zijn mat, wit, soms licht gebogen. De kleine cilindrische larven, met een lengte van ongeveer 4 mm, zijn vrij sterk gebogen en voorzien van vrij lange borstelharen. En de larven van jongere stadia worden gekenmerkt door drie paar poten die verdwijnen als ze de volgende eeuw bereiken. De grootte van de geel-witte poppen is ongeveer 3-4 mm.

Vijanden van bonen overwinteren niet alleen in opslagplaatsen in de granen, maar ook in het veld - onder de talrijke overblijfselen van allerlei soorten planten, in de grond en ook in aas. Individuen die zich in magazijnen hebben gevestigd, planten zich in de zomer in hoog tempo voort en langzamer in andere seizoenen (bijvoorbeeld in de winter). En in vrij warme kamers kunnen deze parasieten zich het hele jaar door continu vermenigvuldigen en ontwikkelen ze zich in vijf tot zes generaties. Welnu, in het veld vindt de ontwikkeling van de vijanden van bonen plaats in één generatie, en alleen in het zuiden van Rusland kunnen ze soms een tweede vormen, de zogenaamde optionele generatie.

In het voorjaar beginnen de kevers zich uit hun overwinteringsgebieden te verspreiden op een afstand van maximaal drie kilometer en beginnen ze zich te voeden met bloemen, bloembladen, evenals stuifmeel en voortplantingsorganen van verschillende peulvruchten. Aan het begin van de vorming van bonen bevolken ze de bonen en massale kolonisatie vindt al plaats in het stadium van rijping van deze bonen. Talloze eieren worden op hun kleppen gelegd, evenals in gaten die door vrouwtjes in de dorsale naden van de bonen worden geknaagd, kleine scheurtjes of rimpels door schadelijke insecten. De periode van het leggen van eitjes duurt gemiddeld 12 - 18 dagen en de totale vruchtbaarheid van vrouwtjes van de vijandige boon bereikt ongeveer 50 - 60 eieren. Embryo's ontwikkelen zich in het veld, afhankelijk van de temperatuur, van zes tot elf dagen. De schadelijke larven die de eieren verlaten, bijten onmiddellijk eerst in de bonen, en wat later in de korrels. Hun volledige ontwikkeling in de zomer is voltooid in 21 dagen en 8 - 10 dagen zijn voldoende voor de ontwikkeling van poppen.

Bonenpitten worden geclassificeerd als thermofiel type met een constante behoefte aan een hoge luchtvochtigheid (van 75 tot 90 procent). De bovenste temperatuurdrempel van hun ontwikkeling wordt beschouwd als 36,3 graden, de onderste is 14, en het meest optimaal voor parasieten is het bereik van 18,7 tot 30,3 graden. Bonenpitten zijn ongewoon gevoelig voor lage positieve en vooral negatieve temperaturen. Kevers buiten de granen sterven in 15 dagen bij temperaturen van 0 tot 2 graden, in 10 dagen - bij 4 graden, en in een dag of twee - bij temperaturen van 12 tot 18 graden.

In één korrel kunnen vaak tot 18 - 30 schadelijke larven naast elkaar bestaan, waardoor de korrel bijna volledig wordt vernietigd. De hele ontwikkelingscyclus van bonenkevers vindt plaats in de korrel, waaruit de kevers vervolgens naar buiten komen door de ronde gaten die ze vormen. Vroege bonengewassen hebben meer last van deze parasiet, terwijl latere bonen minder worden beschadigd doordat ze asynchrone rijping van bonen en de timing van het verschijnen van kevers hebben.

Hoe te vechten?

Om aanvallen van de bonensnuitkever te voorkomen, is het aan te raden de zaden daarvan vrij te zaaien. Bonen moeten tijdig worden geoogst zodra ze beginnen te barsten.

Het koelen van het graan is ook een goede maatregel - de plaag verdraagt geen lage temperaturen. Als je het gewas drie dagen naar de vriezer stuurt, is er geen spoor van de parasiet.

De bonen drie minuten in de oven verwarmen zal niet minder effectief zijn - hoewel de schil van de korrels een beetje krimpt, zal dit de smaak van de bonen op geen enkele manier beïnvloeden. En ongedierte dat de hitte niet heeft weerstaan, zal sterven. Na deze procedure worden de afgekoelde bonen in potten onder plastic deksels geplaatst en op een koude plaats geplaatst.

Bij het bewaren van bonen in zakken, worden gesneden knoflookteentjes op hun bodem gelegd of worden dillezaden gegoten - de bonenkever, die dergelijke aroma's niet verdraagt, trekt zich ook snel terug.

Wanneer een bonenkever op het terrein verschijnt aan het begin van de bonenvorming, kunnen de gewassen worden besproeid met insecticiden.