2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
De gewone gecultiveerde pruim, waarvan de vruchten smakelijk en geliefd zijn, heeft een verre voorouder die nog steeds in de natuur leeft. Dit is de stekelige pruim of sleedoorn, die zijn helende vermogens heeft behouden, wat een persoon helpt om met ziekten om te gaan. De kracht van het genezende effect van stekelige pruim is veel groter dan die van zijn gekweekte afstammeling
Habitat
Niet voor niets wordt de stekelige pruim Thorn of Thorn genoemd. Van zijn stengels met scherpe doornen is het mogelijk dat er een doornenkroon is gemaakt, die door de folteraars op het hoofd van Gods zoon, Jezus Christus, is gelegd. Het is waar dat het woord "doorn" werd gebruikt om veel doornige planten te noemen, daarom hebben theologen gedurende tweeduizend jaar geen overeenstemming kunnen vinden in de naam van de plant die zo'n onbetamelijke daad diende. Laten we echter hopen dat de stekelige pruim, die in het wild in staat is om onbegaanbaar struikgewas te vormen, niet betrokken is bij zo'n vreselijke gebeurtenis.
Het groeit immers aan de randen van loofbossen bijna in heel Europa en Klein-Azië; vormen bosjes in de steppen van Noord-Kazachstan; beklimt de hellingen van de bergen van de Kaukasus en verzamelt in zijn bladeren, bloemen, vruchten en wortels een harmonieus complex van stoffen die het menselijk lichaam kunnen genezen van kwalen.
Gewoonte
De sleedoorn houdt van struikgewas, of het nu een struik is of een kleine boom die tot 5 meter hoog kan worden, waarvan de stengels worden beschermd tegen vijanden door scherpe doornen.
De stekelige pruim is niet alleen rijk aan doornen. De langwerpige elliptische bladeren zijn donkergroen aan de bovenzijde en aan de onderzijde - alsof ze een zilverachtige bloei hebben uit de puberteit. Op korte takken die door de natuur zijn gemaakt voor vruchtvorming, worden kleine witte bloemen verzameld in trossen, soms met een roze tint. De bloemen veranderen in de eerste helft van september in zwartblauwe sappige vruchten en houden de twijgen stevig vast tot het erg koud is. Ze worden meestal geoogst na de eerste lichte vorst. In het groene vruchtvlees van de vrucht bevindt zich een eivormig of bolvormig bot comfortabel - een garantie voor voortzetting van het leven.
Groeien
Het is heel goed mogelijk om een wilde op het land te kweken, altijd met je eigen dokter bij de hand.
De sleedoorn heeft geen haast om te groeien en neemt langzaam in hoogte toe. Houdt van zonnige plaatsen en weigert uitbundig te bloeien in de schaduw.
Geeft de voorkeur aan kalkhoudende of kleiachtige bodems, vruchtbaar, vochtig, hoewel behoorlijk bestand tegen droogte.
Doornen worden vermeerderd door worteluitlopers of door enten.
Behorend tot het geslacht Plum, wordt de sleedoorn aangetast door dezelfde vijanden als de gecultiveerde pruim, daarom mag men bij het verwerken van fruitbomen in de tuin de sleedoorn niet vergeten.
Om het decoratieve uiterlijk te behouden, worden droge takken en toppen verwijderd (verticale scheuten op de stengels van sleedoorn, waardoor de immuniteit van de plant wordt verzwakt). Doornhagen worden eenmaal per jaar gemaaid. Hij tolereert gemakkelijk een knipbeurt, zodat je doornige dichte heggen kunt vormen, beschermend tegen ongenode gasten en nieuwsgierige blikken van buren.
Genezende vermogens
Het complex van stoffen in de bladeren, bloemen, vruchten en wortels van sleedoorn heeft een helende werking op het menselijk lichaam. Bladeren en bloemen reguleren een verstoorde stofwisseling in het lichaam, hebben een kalmerende, bloedzuiverende, diuretische, laxerende werking. Rijp fruit daarentegen heeft een samentrekkend effect en helpt bij indigestie.
Mensen met diabetes mellitus nemen de vruchten en bladeren van sleedoorn op in hun dieet. Vers fruitsap is goed tegen geelzucht. En acne, roodheid in het gezicht, eczeem van het gezicht en oren worden behandeld met het vruchtvlees.
Inzameling van geneeskrachtige grondstoffen
Tijdens de bloei van de sleedoorn worden de bloemen geoogst en na de bloei worden de nog niet uitgeharde bladeren geoogst. Zwart en blauw fruit wordt vaak geoogst na de eerste lichte vorst en de wortels in de herfst of lente, waarbij het verzamelen van geneeskrachtige grondstoffen wordt gecombineerd met het uitdunnen of verwijderen van bijzonder wendbare planten die de grenzen van anderen schenden.
Afkooksels en infusies worden bereid uit de afgewerkte grondstoffen, thee wordt gebrouwen, fruit wordt vers gegeten.
Aanbevolen:
Sleedoorn: Grote Kracht Van Een Kleine Bes
Sleedoorn is pretentieloos voor groeiomstandigheden en is in de natuur bijna overal te vinden - van warme zuidelijke tot koude noordelijke regio's. Maar in de moestuin is dit niet zo'n veel voorkomende cultuur. Misschien komt dit door het feit dat rauw fruit een te zure en zure smaak heeft en dat de boom zelf van bescheiden omvang is. Maar er gaat niets boven het genot van hete thee met doornjam, wanneer buiten het raam sneeuw en rijp is
