2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
De luzerneschep is het schadelijkst voor luzerne, sojabonen en vlas, maar beschadigt ook vaak maïs met granen. De grootste schade wordt veroorzaakt door de vraatzuchtige rupsen van de luzernemot, die zaden opeten en bladeren verslinden, wat op zijn beurt onvermijdelijk leidt tot een afname van de opbrengst van landbouwgewassen. Het is daarom erg belangrijk om deze aardige indringer tijdig op de site te vinden en er alles aan te doen om haar zo snel mogelijk kwijt te raken
Maak kennis met de plaag
De luzernemot is een schadelijke vlinder, die 30 - 38 mm groot wordt. De voorvleugels zijn geschilderd in groenachtig grijsachtige tinten met een lichte geelachtige tint en zijn begiftigd met niervormige vlekken en een golvende band van donkere kleur met een kleine vlek boven de voorste rand. Gemiddeld bereikt de spanwijdte 28 - 32 mm. De borst van het ongedierte is bedekt met grijsachtige haren en de antennes zijn draadachtig. Donkergrijze buiken krijgen een roestbruine kleur dichter bij de uiteinden.
De eieren van de luzernemot zijn geribbeld en vrij groot. Ze zijn aan de basis iets afgesneden en bereiken een lengte van 0,5 - 0,6 mm. Pas gelegde eieren zijn wit en even later krijgen ze een groengele kleur (soms feloranje). Alfalfamotrupsen worden tot 40 mm lang en zijn vrij licht van kleur met donkere haren en stippen. Soms zijn ze donkerrood, maar in ieder geval zullen ze aan de onderkant lichter zijn dan aan de bovenkant. De koppen van schadelijke rupsen zijn gelig, bedekt met zwarte vlekken en stippen. De grootte van de poppen is ongeveer 20 mm. In de regel zijn ze geelbruin of roodachtig, soms met een lichte groenachtige tint. Het gerimpelde lichaam van de poppen is aan de zijkanten voorzien van een paar knobbeltjes. Meestal overwinteren ze in de grond.
De jaren van de eerste generatie motten vallen in mei en de tweede in juni. Nadat de vrouwtjes extra verzadigd zijn met bloemennectar, beginnen ze eieren te leggen op de stengels en bladeren van planten (meestal één ei per keer). De totale vruchtbaarheid van vrouwtjes bereikt vaak zevenhonderd eieren. En het gebrek aan bloemen en droogte dragen in hoge mate bij aan hun steriliteit.
De embryonale ontwikkeling van vraatzuchtige parasieten duurt vijf tot negen dagen. De uitgekomen rupsen voeden zich en ontwikkelen zich 19 - 33 dagen. Ze beschadigen vooral de bovengrondse delen van de vegetatie. De verpopping van rupsen van de eerste generatie vindt plaats in de grond op een diepte van twee tot vier centimeter en de duur van het popstadium in de eerste generatie is tien tot zeventien dagen. Rupsen van de tweede generatie verpoppen op een diepte van zes tot negen centimeter in de grond en voeden zich met een groot aantal verschillende wilde en gecultiveerde planten. In de steppe- en bossteppezones wordt de ontwikkeling van de luzernemot waargenomen in twee generaties.
Hoe te vechten?
Vroegtijdig zaaien van zonnebloemen, bieten, vlas en andere gewassen zou een goede preventieve maatregel zijn tegen de luzernelepel. Alle gewassen moeten regelmatig van onkruid worden ontdaan en het wordt aanbevolen om diep in de herfst te ploegen en te schijven in gebieden met luzernemotten. Tijdens de periode van massale eierlegging van schadelijke parasieten, wordt ook rijteelt tussen rijen uitgevoerd.
Als er voor elke vierkante meter gewassen een paar rupsen zijn, worden de gewassen besproeid met insecticiden. Het gebruik van verschillende virale en bacteriële preparaten en het gebruik van vergiftigd lokaas is ook toegestaan.
In de fase van ontluikende en stalking van alfalfa-testikels worden behandelingen met "Zolon", "Fufanon", "Karbofos" of "Bazudin" uitgevoerd. En in het stadium van bloei van zaadalfalfa tegen jonge rupsen, wordt besproeid met "Bitoxibacilline". Na tien dagen moet deze behandeling worden herhaald.
Aanbevolen:
Luzerne Zaaien
Luzerne zaaien is een van de planten van een familie die peulvruchten wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Medicago sativa L. Wat betreft de naam van de familie van alfalfa, in het Latijn zal het zo zijn: Fabaceae Lindl.
We Vechten Tegen De Aardappel Scoop
De aardappelschep is een insectenplaag die naast aardappelen ook rabarber, tomaten, maïs, kool, hop, uien, suikerbieten, zuring, aardbeien en frambozen en soms zelfs rogge en gerst aantast. De aardappelschep schuwt geen onkruid en geniet met plezier van waterzuring en irissen. Als er geen wens is om het gewas met een plaag te delen, dan zul je ermee moeten vechten
Spectaculaire Bluehead Scoop
De blauwkopschep, die bijna overal leeft, beschadigt abrikozen met appelbomen, pruimen met peren, perziken, evenals kersen en kersen behoorlijk. En deze spectaculaire plaag is niet onverschillig voor meidoorn, doornen, lijsterbes met amandelen, gewone vogelkers, maar ook voor hazelaar, wilg, populier en eik. Ze houdt vooral van de knoppen en bladeren van verschillende fruitbomen, daarom moet deze schurk worden bestreden om de oogst te behouden
Leuke Borstelige Salie Scoop
De borstelvoetige saliemot wordt gekenmerkt door een vrij solide habitat en beschadigt salie, evenals de Kaukasische kattenkruid, munt, lavendel en enkele andere essentiële oliegewassen. Vooral rupsen van stekelige saliemotten zijn schadelijk, ze eten de steeltjes op, vreten de eierstokken van bloemen weg en beschadigen de bladeren behoorlijk. En ze eten meestal groeiende gewassen van boven naar beneden. Om geen significant deel van de cultuurgewassen te verliezen, is het uiterst belangrijk om maxi
Gulzig Uitroepteken Scoop
Het uitroepteken is overal. Deze polyfage plaag beschadigt een grote verscheidenheid aan gewassen uit een grote verscheidenheid aan families. Ook wintergewassen lijden onder zijn aanvallen. Niet minder geliefd bij deze schurk zijn zonnebloem, katoen, aardappelen, aardbeien, maïs, bieten, sla, rapen, bonen, erwten, uien en kool met wortelen. Uitroepscheppen doen enigszins denken aan winterscheppen, maar komen iets minder vaak voor en zijn beter bestand tegen kou. Meestal beschadigen ze
