Sedum Paars

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Sedum paars is opgenomen in het aantal planten van de familie genaamd Crassulaceae, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Sedum purpureum L. Wat betreft de naam van de familie van muurpeper zelf, in het Latijn zal het als volgt zijn: Crassulaceae DC.

Beschrijving van muurpeper paars

Sedum paars is een kruid, begiftigd met knolwortels en enkele rechtopstaande stengels. De hoogte van dergelijke stelen zal schommelen tussen de dertig en tachtig centimeter. De bladeren van deze plant zijn zittend, afwisselend, sappig, ovaal-langwerpig, gekarteld langs de rand en ook begiftigd met een nogal zure smaak. De bloemen van muurpeper zijn vrij klein van formaat, ze zijn geschilderd in roze tinten, begiftigd met vijf bloembladen, vijf stampers en tien meeldraden. Dergelijke bloemen verzamelen zich helemaal bovenaan de stengel van deze plant in een corymbose pluim. De vrucht van de purpurine muurpeper is een multileaf.

Onder natuurlijke omstandigheden wordt deze plant gevonden op het grondgebied van Oekraïne, het Europese deel van Rusland, Wit-Rusland, het Verre Oosten, West- en Oost-Siberië.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van purpura vetkruid

Sedumpaars is begiftigd met uiterst waardevolle geneeskrachtige eigenschappen. Opmerkelijk is dat de bladeren en stengels van deze plant positief reageren op alkaloïden, terwijl het kruid positief reageert op flavonoïden. In de vorm van lotions en als uitwendig wondgenezingsmiddel wordt aanbevolen om water te gebruiken dat eerder door de verse bladeren van deze plant werd gedestilleerd. Dergelijke genezende middelen worden gebruikt voor brandwonden, snijwonden, bloedingen, kneuzingen, zweren, wratten, eelt, voor de genezing van karbonkels en oude wonden, bovendien worden dergelijke middelen gebruikt als ontstekingsremmende, bloedzuiverende, hemostatische middelen.

Schurft, panaritiums, scrofulous tumoren, wonden en zweren moeten worden gewassen met het sap van het purpurine muurpeperkruid. Zalven en kompressen bereid op basis van het kruid van deze plant zijn geïndiceerd voor gebruik bij aambeien en chronische zweren.

Een infusie bereid op basis van het kruid van deze plant wordt aanbevolen voor gebruik in geval van hartkloppingen, longontsteking, longtuberculose, epilepsie, hartfalen, en ook als een tonicum voor verschillende zenuwaandoeningen en algemene zwakte. Vroeger werd voor onvruchtbaarheid en als afrodisiacum een infusie van een kruid op basis van deze plant en zijn verse wortels gebruikt.

Deze plant is effectief bij verschillende ziekten van de nieren en blaas, scheurbuik, waterzucht, koorts en tumoren. Bovendien worden dergelijke fondsen gebruikt voor reuma en jicht en voor verkoudheid. Bij gastralgie, gebrek aan voeding en verschillende gastro-intestinale aandoeningen, wordt het aanbevolen om het kruid purpura muurpeper te gebruiken.

Verse kruiden van deze plant moeten worden gebruikt als braakmiddel, antihelminthicum en laxeermiddel. Het is opmerkelijk dat experimenteel werd gevonden dat het extract van het kruid van deze plant de regeneratie van bloedeiwitten verbetert en ook de hoeveelheid totaal eiwit in het bloedserum verhoogt met een gelijktijdig verhoogd gehalte aan fibrinogeen, globulinen en albumine in het bloed. Ook zal een dergelijk extract schendingen van het eiwitmetabolisme, die werden veroorzaakt door herhaald bloedverlies, verzwakken of verwijderen. Als biostimulant wordt een preparaat gebruikt op basis van de verse wortel van het kruid van deze plant: in feite zal zo'n middel vergelijkbaar zijn met het sap van aloëbladeren.