2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Snakehead (Latijnse Dracocephalum) - een geslacht van eenjarige of meerjarige grassen, minder vaak struiken of dwergstruiken van de Yasnotkovye-familie, of Lipocytes. In totaal zijn er ongeveer 40 soorten, waarvan 38 soorten binnen de voormalige USSR groeien. De naam van de plant komt van twee Griekse woorden "drakon" - slang en "kephalos" - hoofd. De vorm van de bloemen lijkt visueel op de kop van een slang. Het thuisland van de plant is China, Mongolië, de westelijke Himalaya, Altai en de regio Baikal. Snakehead wordt op grote schaal gekweekt in Oekraïne, Moldavië en de Kaukasus, in kleinere hoeveelheden in Rusland.
Kenmerken van cultuur
Snakehead is een kruidachtige plant met een rechtopstaande, vertakte tetraëdrische stengel van groene kleur of met een violetrode pigmentatie tot 80 cm hoog en een tapwortelsysteem. De bladeren zijn donkergroen, langwerpig, tegenoverstaand, gesteeld, gekartelde randen. De bloemen zijn wit, paars slib blauwachtig-paars, gerangschikt in ringlagen rond de stengel in de vorm van dunne trossen of valse kransvormige bloeiwijzen. De bloei is geleidelijk: van de onderste bloemen naar de bovenste. Zaden zijn klein, langwerpig-ovaal, geribbeld, 1,5 mm in diameter, tot 3 mm lang. De snakehead wordt gekenmerkt door een verhoogde koudebestendigheid, de zaden ontkiemen bij 5-7C. Zaailingen kunnen gemakkelijk vorst verdragen tot -3C. Langdurige temperatuurdaling wordt niet weerspiegeld in de groei van de snakehead.
Groeiomstandigheden
Snakehead geeft de voorkeur aan lichte, matig vochtige grond, rijk aan humus. Accepteert geen drassige, moerassige, zoute bodems en sterk beschaduwde gebieden. De verlichting is bij voorkeur intens, de cultuur is niet gunstig voor de noorden- en westenwinden, evenals voor gebieden met stilstaande koude lucht, dat wil zeggen voor de laaglanden.
Grondbewerking en zaaien
Het perceel voor het kweken van de slangenkop wordt in de herfst voorbereid: de grond wordt opgegraven en humus wordt geïntroduceerd. In het voorjaar worden de ruggen losgemaakt tegelijk met het inbrengen van meststoffen. Het zaaien gebeurt in een vroeg stadium, om precies te zijn, eind april - begin mei. Zaden worden in een rij-methode gezaaid met een interval van 40-60 cm. De afstand tussen de planten moet ongeveer 8-10 cm zijn. Bij een zaaischema met twee regels is de afstand tussen de linten 50-60 cm. diepte is 1,5-2 cm De zaaihoeveelheid is 10 g voor 1 vierkante meter. m. Zaailingen verschijnen in ongeveer 12-14 dagen. Voor het verkrijgen van vroeggroen wordt winterzaai toegepast, in dit geval worden de gewassen bedekt met een dikke laag zaagsel.
Zorg
Een van de belangrijkste procedures voor het verzorgen van slangenkoppen is wieden. Onkruid heeft een negatief effect op de groei en ontwikkeling van planten, daarom wordt het eerste wieden onmiddellijk na het verschijnen van scheuten gedaan, de tweede - wanneer de planten een hoogte van 12-15 cm bereiken. In de toekomst kunnen de slangenkoppen zelf deze taak aan, het onkruid onderdrukken met hun massa.
Het oogsten gebeurt vóór de bloei. Planten worden hoog gesnoeid, op de lijn van het hoofdgebladerte, omdat de onderste delen geen essentiële oliën bevatten en niet geschikt zijn voor voedsel. Het aroma van gedroogde bladeren wordt intenser na 2-3 weken opslag in een goed afgesloten container.
Sollicitatie
Snakehead is een uitstekende culinaire specerij, het stimuleert niet alleen de eetlust, maar verbetert ook het verteringsproces. Snakehead is rijk aan vitamines en andere heilzame stoffen, daarom wordt het gebruikt als pijnstiller, anticonvulsivum, wondgenezing, kalmerend middel en ontspannend middel. Snakehead-infusies worden gebruikt voor neuralgie, hoofdpijn, hartkloppingen, migraine en gewrichtspijn, evenals voor tandpijn.
Aanbevolen:
Stinkende Slangenkop
Stinkende slangenkop is een van de planten van de familie die labiaten wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Dracocephalum fetum Bunge. Wat betreft de naam van de stinkende slangenkopfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Struik Slangenkop
Struik slangenkop is een van de planten van de familie die labiaten wordt genoemd, in het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Dracocephalum fruticulosum Steph. Wat betreft de naam van de struikslangenkopfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Slangenkop Hangend
Slangenkop hangend is een van de planten van de familie die labiaten wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Dracocephalum nutans L. Wat betreft de naam van de hangende slangenkopfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Tijmbloemige Slangenkop
Tijmbloemige slangenkop is een van de planten van de familie die labiaten wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Dracocephalum thymiflorum L. Wat betreft de naam van de tijmbloeiende slangenkopfamilie zelf, in het Latijn zal het zo zijn:
Ruysch Slangenkop
Ruysch slangenkop is een van de planten van de familie die labiaten wordt genoemd, in het Latijn zal de naam van deze plant als volgt klinken: Dracocephalum ruyschiana L. Wat betreft de naam van de ruysch snakehead-familie zelf, in het Latijn zal het zo zijn: