Amandel

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Amandelen (Latijnse Prunus dulcis) - een ondergeslacht van struiken of kleine bomen van het geslacht Plum van de Pink-familie. Eerder klonk de Latijnse naam van de plant anders, of beter gezegd, Amygdalus communis of Prunus amygdalus. Vaak wordt de cultuur gerangschikt onder de Orekhovs, maar dit is een waanidee.

Verspreiding

In de natuur groeien amandelen in Centraal- en West-Azië en de Middellandse Zee. Typische plaatsen zijn rots- en grindhellingen op een hoogte van 800-1600 m boven zeeniveau, minder vaak de kust. Tegenwoordig zijn er grote amandelplantages te vinden in China, de VS, de Kaukasus, de Krim, Centraal-Azië, Tadzjikistan, de Westelijke Tien Shan en de Kopetdag. In kleine hoeveelheden worden amandelen verbouwd in Tsjechië en warme streken van Slowakije.

Kenmerken van cultuur

Amandelen zijn een struik of kleine boom tot 10 m hoog met een ronde, piramidale, treurige of spreidende kroon en een krachtig wortelstelsel, waarvan de individuele wortels 4-5 m diep zijn. Er zijn twee soorten scheuten: verkort generatief en langwerpig vegetatief. De bladeren zijn lancetvormig, met een spitse punt, zittend op bladstelen. Bloemen zijn wit of lichtroze, solitair, tot 2,5-3 cm in diameter. De kelk is komvormig, met sylphytic. De bloemkroon is rood of roze.

De vrucht is een droge, fluweelachtige, ovaalvormige odnokostyanka. De vruchtwand is leerachtig, groen, vlezig, oneetbaar. Wanneer het rijp is, wordt het vruchtwand gemakkelijk van het bot gescheiden. De zaden zijn bedekt met kleine kuiltjes of groeven over het hele oppervlak, uiterlijk zeer vergelijkbaar met de zaden van een abrikoos of perzik. Amandelen bloeien in maart-april, in sommige regio's in februari, de vruchten rijpen in juni-juli. De cultuur draagt 30-50 jaar vrucht, planten leven tot 130 jaar. De cultuur verschilt niet in koudebestendige eigenschappen, hoewel sommige soorten vorst tot -25C kunnen weerstaan.

Groeiomstandigheden

Dankzij het goed ontwikkelde wortelstelsel is de plant zeer droogtebestendig. Het kan zonder problemen groeien op droge grond, maar op vochtige gronden kun je hoge kwaliteit fruitopbrengsten krijgen. Lichte klei en leem zijn optimaal, evenals gewone chernozems, kalkhoudende en uitgeloogde gronden met een hoog kalkgehalte. Zure, sterk drassige en zoute gronden zijn niet geschikt voor de teelt van amandelen. De standplaats is bij voorkeur zonnig, beschermd tegen koude, doordringende wind.

Voortplanting en planten

Amandelen worden vermeerderd door zaden en knopen (enten). De tweede manier komt vaker voor. De onderstammen zijn zaailingen van perzik, zoete of bittere amandelen, pruimen of kersenpruimen. Vaccinatie wordt uitgevoerd op de leeftijd van twee. Het planten met zaailingen wordt uitgevoerd in het vroege voorjaar of de herfst volgens het schema van 7 * 4 m of 7 * 5 m. Aangezien amandelen een kruisbestoven plant zijn, moeten 4-6 bestuivende variëteiten op de site worden geplant.

Amandelen worden in de herfst gezaaid. Zaaien in de lente is niet verboden, maar in dit geval worden de zaden onderworpen aan stratificatie van drie maanden. Zaden worden gestratificeerd in nat zand in een kamer met een temperatuur van 2-5C. Bij het zaaien in de herfst ondergaan de zaden een natuurlijke gelaagdheid. Inschrijvingen evolueren zeer snel. Wanneer de zaailingen 30 cm bereiken, worden ze op een vaste plaats geplant. Jonge planten verdragen transplantatie goed, bloeien in het derde jaar.

Zorg

Gewasverzorging is in principe standaard. Formatief snoeien is een belangrijke onderhoudstaak. Met deze procedure kunt u struiken en bomen krijgen met een mooie compacte kroon. Sanitair snoeien is ook noodzakelijk, het bestaat uit het verwijderen van droge, slecht groeiende en beschadigde scheuten.

De eerste snoei wordt onmiddellijk na het planten uitgevoerd, eenjarige zaailingen worden ingekort op een hoogte van 80-100 cm, scheuten op de stengel worden in een ring gesneden en in de kroonzone worden ze ingekort met twee of drie ogen. Gedurende 3-4 jaar is het belangrijk om een komvormige kroon te vormen, vergelijkbaar met een perzik. In de toekomst wordt formatief snoeien gereduceerd tot het verwijderen van verdikkende takken en vette scheuten. Verjongend snoeien voor amandelen is mogelijk.

Wieden, losmaken en water geven zijn ook van vitaal belang voor de normale ontwikkeling van amandelen. Planten reageren goed op voeding. In de herfst wordt organisch materiaal (compost, mest of verdunde vogelpoep), kalium- en fosformeststoffen in de nabije stamzone gebracht en stikstofmeststoffen in het voorjaar.