Stachis

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Stachis (lat. Stachys) - een geslacht van eenjarige en meerjarige kruidachtige planten of dwergstruiken van de familie Yasnotkovye. Andere namen zijn Chinese artisjok, chisetz of khorogi. Het geslacht bevat meer dan 300 soorten verspreid over de hele wereld, met uitzondering van Australië en Nieuw-Zeeland. Ongeveer 10 soorten groeien op het grondgebied van Rusland, de plant wordt voornamelijk verspreid in West-Siberië, Altai en het Europese deel van Rusland. In centraal Rusland worden de volgende soorten het vaakst gevonden: rechte beitel (lat. Stachys recta), eenjarige beitel (lat. Stachys annua), bosbeitel (lat. Stachys sylvatica), moerasbeitel (lat. Stachys palustris).

Kenmerken van cultuur

Stakhis is een vaste plant, minder vaak een eenjarig kruid of een dicht behaarde dwergstruik tot 100-110 cm hoog. De bladeren zijn geheel of getand, tegenovergesteld. De bloemen zijn klein, paars, lila, roze, geel of wit, verzameld in valse kransvormige bloeiwijzen en vormen aartjes. De kelk is vijftandig, klokvormig of buisvormig, uitgerust met scherpe tanden. De vrucht is een langwerpige of eivormige driehoekige noot. De bloemkroon is tweelippig, de bovenlip is helmvormig of hol, de onderlip is drielobbig.

Groeiomstandigheden

Stachis ontwikkelt zich het beste in open zonnige gebieden, met uitzondering: grote stachis - geeft de voorkeur aan halfschaduw. Bodems zijn bij voorkeur los, vers, met een matig gehalte aan rotte mest of plantenhumus. Wollige Stachis houdt van arme gronden. De cultuur van zoute, zure en drassige bodems accepteert niet.

Zorg

In het vroege voorjaar wordt het gebied onder meerjarige exemplaren vrijgemaakt van puin en mulch. Tijdens het hele groeiseizoen worden water geven, voeren en losmaken uitgevoerd. In wollige stachis worden steeltjes afgesneden tijdens het ontluiken, omdat ze de decorativiteit van de aanplant verminderen. Na verloop van tijd worden meerjarige struiken in het centrale deel erg kaal, daarom wordt in het voorjaar een deel van de plant uitgesneden met een schop en worden jonge rozetten op het vrijgekomen gebied geplant en wordt humus toegevoegd.

Voortplanting en planten

Stachis wordt vermeerderd door zaden, stekken en het verdelen van de struik. Zaden worden in de lente of herfst direct in de volle grond gezaaid. Het kweken van een cultuur door zaailingen is niet verboden. In de fase van 2-3 echte bladeren worden de gewassen uitgedund, waarbij een afstand van 5-8 cm tussen de planten overblijft. De stachis wordt na een jaar op een vaste plaats geplant met een tussenruimte van 15-20 cm. struik is verdeeld in de lente, augustus of september.

In dezelfde periode kunnen stekken worden uitgevoerd. Stekken worden gesneden vanaf de onderkant van de stengel. Stekken schieten snel wortel, het is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat het plantmateriaal niet gaat rotten en uitdrogen. Stachis wordt ook vermeerderd door knobbeltjes, die worden geplant in vooraf voorbereide gaten van 5-7 cm diep. De afstand tussen planten moet 30-35 cm zijn, tussen rijen - 70 cm In de regel geeft één knol tot 200 exemplaren.

oogsten

De knollen worden geoogst in september-oktober. Knollen worden opgeslagen in kelders of kelders bij een temperatuur van 0-2C in dozen gevuld met droog zand. De knollen zijn de hele winter en het voorjaar te gebruiken, ze zijn vrij lang houdbaar.

Sollicitatie

Stakhis wordt veel gebruikt in de keuken en in de traditionele geneeskunde. Met name houtstachis wordt aanbevolen door de officiële geneeskunde voor vrouwen in de postpartumperiode. Stachis moeras werkt als een diureticum, ontstekingsremmend, choleretisch en anti-exudatief middel. De portemonnee van de apotheek heeft dezelfde eigenschappen. De cultuur wordt ook gebruikt als sierplant; wollige stachis zal erg indrukwekkend zijn op het tuinperceel.