2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Edelweiss (lat. Guaphalium) - een bloeiende vaste plant uit de familie Astrovye. De tweede naam is leeuwenpoot. En vertaald uit het Duits klinkt edelweiss als "edelwit".
Beschrijving
Edelweiss is een vaste plant met wortelstok die zowel witachtig als grijs tomentose kan zijn. De hoogte van deze plant varieert van tien tot vijfentwintig centimeter, maar soms worden er ook exemplaren van een halve meter gevonden.
De smalle edelweissbladeren zijn altijd wollig van onderen - deze eigenschap beschermt ze betrouwbaar tegen overmatige verdamping van vocht. En bovenop zijn de bladeren meestal geschilderd in zilverachtige tinten die aangenaam zijn voor het oog. Lanceolate bladeren zitten zeer dun op de stengels en in de onderste delen van de stengels vormen ze steevast sierlijke basale rozetten.
De complexe eindbloeiwijzen van edelweiss zien eruit als kleine manden die zich verzamelen in hoofdvormige bloeiwijzen, en elke bloeiwijze is van onderaf omgeven door een kleine rozet van behaarde bladeren. En zeer kleine, licht gelige of witte bloemen bloeien meestal in juli.
In totaal zijn er meer dan dertig soorten edelweiss bekend in de natuur.
Waar groeit
Edelweiss wordt het vaakst gevonden in de bergachtige regio's van Eurazië (het kan vooral vaak worden gezien in Zuidoost-Azië), met uitzondering van West-Azië, de Kaukasus en Zuid-Amerika. En heel vaak groeit het op een hoogte van tweeduizend meter, op moeilijk bereikbare plaatsen en hellingen, maar ook in rotsachtige spleten of op talus.
Gebruik
In siertuinieren wordt voornamelijk alpine edelweiss gebruikt, die niet alleen bekend staat om zijn hoge decorativiteit, maar ook om zijn nogal indrukwekkende pretentieloosheid. Edelweiss is vooral goed voor het decoreren van zonnige rotstuinen, maar deze prachtige bloem zal er niet slechter uitzien op de voorgrond in bloembedden. En tuinders zijn dol op het planten van edelweiss in rotstuinen.
Wanneer ze gedroogd zijn, behouden edelweiss-bloeiwijzen hun vorm en kleur perfect, en deze eigenschap maakt ze een uitstekende aanvulling op spectaculaire winterboeketten.
Edelweiss past goed bij kruidenkruidnagel, alpenaster, maar ook bij ageratum, viooltjes en rozen.
Edelweiss wordt veel gebruikt in de volksgeneeskunde: het is een uitstekende hulp bij kinkhoest, reuma, hypertensie, angina pectoris en cholelithiasis. Bovendien wordt het extract van deze plant vaak toegevoegd aan verschillende cosmetische producten die zijn ontworpen om de probleemhuid te verzorgen.
Groeien en verzorgen
Edelweiss mag alleen worden geplant in zonnige gebieden, op lichte en goed doorlatende, matig vruchtbare en kalkrijke bodems. En bij het voorbereiden van de grond voor de daaropvolgende aanplant van deze prachtige plant, is het aan te raden er grof zand of fijne steenslag aan toe te voegen.
De knappe edelweiss water geven is alleen nodig in zeer lange droge perioden. In de regel heeft het geen schaduw van de zon nodig en is het ook perfect bestand tegen droge lucht. En het wordt meestal vermeerderd door de struiken te verdelen, die zowel in de lente als in de herfst met evenveel succes worden geproduceerd. Bovendien kan deze plant met het begin van de lente of vroege zomer ook worden vermeerderd door stengelstekken. Wat betreft zaadreproductie is het ook mogelijk - het wordt meestal uitgevoerd met het begin van februari of maart. Zaden worden gezaaid in vooraf voorbereide dozen, vervolgens bedekt met polyethyleen en op een warme plaats geplaatst. En wanneer de spruiten tot twee centimeter hoog worden, worden ze in aparte potten getransplanteerd.
