Meststoffen Deel 3

2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43

Foto: A. Singkham / Rusmediabank.ru

We blijven de soorten meststoffen en de kenmerken van hun gebruik bespreken.

Deel 1.

Deel 2.

Bacteriële meststoffen zijn gericht op het verhogen van de vruchtbare eigenschappen van de bodem. Bovendien zullen dergelijke meststoffen stikstof omzetten in een voor planten acceptabele vorm.

Bacteriële meststoffen omvatten azotobacterine, nitragine, fosforobacterine en enkele andere soorten. Nitragine is een mengsel van bacteriën die in de wortels van peulvruchten leven en die allemaal het vermogen hebben om stikstof uit de lucht op te nemen. Een dergelijk preparaat moet worden opgelost in water voordat het op de grond wordt aangebracht. In de oplossing die in dit geval zal blijken, moeten de zaden worden bevochtigd.

Wat betreft fosforobacterine, het zijn bacteriesporen die worden gemengd met kaolien. Een dergelijke meststof zal het vermogen hebben om fosfor uit organische verbindingen vrij te maken.

Azotobacterine is een meststof die wordt geproduceerd uit de zogenaamde bodemmicro-organismen. Deze elementen zullen stikstof uit de lucht opnemen en tegelijkertijd omzetten in verbindingen die nuttiger zijn voor planten. Dit product wordt alleen aanbevolen voor gebruik met vochtige bodems. Bovendien zullen dergelijke preparaten die micro-organismen bevatten die in staat zijn organische stoffen af te breken en daaruit ammoniak af te geven.

Micromeststoffen zijn een apart type meststof. Dergelijke preparaten zullen elementen bevatten die nuttig zijn voor planten, zoals: ijzer, mangaan, koper, boor, zink, molybdeen en vele andere. Dergelijke elementen zijn zeer effectief bij het bestrijden van schimmelziekten. Dergelijke meststoffen moeten in zeer beperkte hoeveelheden op de grond worden aangebracht. De meest voorkomende preparaten van dit type meststof zijn ijzervitriool, boorzuur en mangaanmeststoffen. Voor het besproeien van zowel bomen als struiken zullen micromeststoffen worden gebruikt.

Heel vaak missen groenteplanten zeer belangrijke sporenelementen in de bodem: bijvoorbeeld boor, koper en molybdeen. Deze elementen zijn het belangrijkst voor bieten en bloemkolen. In dergelijke situaties moeten bloemkoolzaden vijf tot zes uur worden behandeld met boorzuur, kaliumpermanganaat en molybdeen. Deze elementen moeten in de volgende hoeveelheden worden ingenomen: 0,3 g / l, 0,5 g / l, 1 g / l. Bovendien kunnen dergelijke meststoffen op de grond worden aangebracht in de vorm van speciale preparaten die te koop zijn. Dergelijke meststoffen zullen ook koper, stikstof en kalium bevatten.

Opgemerkt moet worden dat niet alle meststoffen kunnen worden gemengd voordat ze op de grond worden aangebracht. Daarom is de beste uitweg uit deze situatie om ze afzonderlijk te introduceren.

Na verloop van tijd beginnen veel tuinders door het uiterlijk van planten de elementen te bepalen die in de grond ontbreken. Laten we proberen uit te vinden hoe dit te doen. Als de planten stikstof missen, zullen de bladeren van zo'n plant klein van formaat zijn, lichtgroen van kleur, na verloop van tijd zullen ze geel worden en dan volledig afvallen.

Gebrek aan fosfor kan worden bepaald door de kleur van de bladeren: ze zijn donkergroen of blauwachtig met een rode tint. De bladeren drogen uit en worden bijna zwart.

Als de planten niet genoeg kalium hebben, zullen de randen van de bladeren geel worden en na verloop van tijd afsterven. De bladeren zelf zullen kreuken en beginnen naar beneden te krullen.

Als planten meer calcium nodig hebben, worden de wortels en apicale knoppen beschadigd en sterven ze na verloop van tijd helemaal af.

Bij een gebrek aan magnesium in de grond zullen de bladeren lichtere tinten krijgen. Aan de randen zullen dergelijke bladeren geel worden, rood worden of een paarse kleur krijgen. Deze kleurverandering wordt niet alleen aan de randen waargenomen, maar ook tussen de nerven van de bladeren.

Als de planten ijzer nodig hebben, worden de bladeren bleekgroen en beginnen de weefsels af te sterven. Tussen de aderen zal ook verlichting merkbaar worden, wat chlorose wordt genoemd.

Wanneer er een gebrek aan koper is, zullen de uiteinden van de bladeren eerst wit worden en na verloop van tijd zal chlorose verschijnen. Als er meer borium nodig is, vallen de bladeren af, komt er geen bloei en sterven de wortels en apicale knoppen af.