Basilicum Geel

Inhoudsopgave:

Video: Basilicum Geel

Video: Basilicum Geel
Video: Growing Red Basil (Ocimum basilicum 'Purpurascens') | From Seeds with Updates 2024, Mei
Basilicum Geel
Basilicum Geel
Anonim
Image
Image

Basilicum geel behoort tot een familie die boterbloemen wordt genoemd. In het Latijn klinkt de naam van deze plant als volgt: Thalictrum flavum L.

Beschrijving van gele basilicum

Basilicum geel is een overblijvend kruid waarvan de hoogte zestig tot honderd centimeter kan bereiken. Deze plant is begiftigd met een lange kruipende wortelstok, die gelig van kleur zal zijn en licht samentrekkend en bitterzoet van smaak, bovendien is de plant begiftigd met een gegroefde stengel. Basil gele bladeren zijn vaginaal, geveerd en verdeeld in drie lobben. De bloemen van deze plant zijn klein van formaat, hebben een zeer geurig aroma en zijn groenachtig crème van kleur en begiftigd met een groot aantal meeldraden, bovendien worden de bloemen verzameld in een pluimvormige bloeiwijze.

Bloeiende basilicum geel valt in de periode van juni tot juli. Onder natuurlijke omstandigheden wordt deze plant gevonden op het grondgebied van Oekraïne, Wit-Rusland, maar ook in het Europese deel van Rusland, inclusief het Europese Noordpoolgebied. Ook is de plant te vinden in Centraal-Azië, Moldavië, maar ook in West- en Oost-Siberië. De plant groeit in oever- en oeverbossen, maar ook aan bosranden, in struikgewas, in uiterwaarden, drassige weiden met struiken, en daarnaast ook langs de oevers van beken en rivieren. De plant heeft zeer waardevolle decoratieve eigenschappen en is bovendien giftig: de wortels van de plant zijn giftig.

Beschrijving van de geneeskrachtige eigenschappen van gele basilicum

Voor medicinale doeleinden wordt het aanbevolen om stengels, bladeren, wortels en ook gele basilicumbloemen te gebruiken. De bladeren en het gras van de plant moeten in juni-juli worden geoogst, maar de basilicumwortels worden in de herfst geoogst.

De volgende alkaloïden worden aangetroffen in de wortels van de plant: talflavine, talikarpine, talflavidine, talikminine, magnoflorine, thalexine, cryptopin, evenals berberine of talsine.

Het is opmerkelijk dat het bovengrondse deel van de plant saponinen, organische zuren, vitamine C, tannines, harsen, coumarines, triterpeen-alkaloïden bevat. De vruchten van gele basilicum bevatten vette olie, evenals de volgende vetzuren: lignoceric, ceratic, oleic, linolic, stearic, arachidic, behenic, palmitic, isolinolic, talitric, ranunculenic of aquilegic.

Basilicum geel kan koortswerende, ontstekingsremmende, antiseptische, kalmerende, wondgenezende, laxerende en hemostatische effecten hebben. Deze plant wordt veel gebruikt in de volksgeneeskunde. De infusie en het afkooksel bereid uit de wortels van deze plant moeten oraal worden ingenomen voor een verscheidenheid aan gastro-intestinale aandoeningen, voor geelzucht, voor malaria, ascites, oedeem, koorts en ook als een laxeermiddel voor epilepsie. Bovendien worden infusie, tinctuur en afkooksel van het kruid aanbevolen om te worden gebruikt als diureticum en laxeermiddel dat de eetlust kan verhogen, evenals reumatische pijnen, huidziekten en epilepsie. Wat betreft een afkooksel van gele basilicumbladeren, het is effectief bij malaria als laxeermiddel. De Tibetaanse geneeskunde gebruikt de bladeren van de plant om de pezen sneller te genezen.

Er moet aan worden herinnerd dat de plant met benijdenswaardige voorzichtigheid naar binnen moet worden gebracht, omdat de gele basilicum een giftige plant is.

Om de eetlust te vergroten, wordt aanbevolen om de volgende remedies te bereiden: je moet een eetlepel droog gehakt geel basilicumkruid nemen voor een glas kokend water, het resulterende mengsel een uur laten trekken en dan zeven. Zo'n middel moet drie keer per dag worden ingenomen, één eetlepel.

Aanbevolen: