2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Planten van de boekweitfamilie hebben mensen veel nuttige en smakelijke producten gepresenteerd, waaronder de geliefde boekweit en vitaminestengels en -bladeren van rabarber. Bovendien is rabarber niet alleen nuttig voor het menselijk lichaam, maar ook zeer decoratief en zal daarom graag een decoratie van de buitenwijken worden
Staaf Rabarber
Vijftig soorten vaste planten van kruidachtige wortelstokken worden gecombineerd in het geslacht
Rabarber (Reum).
De Almachtige schonk hen een massa vaardigheden waar de mens om vraagt. Rabarber wordt verbouwd als groentegewas; het wordt gebruikt bij genezingsprocedures; de tannines van de plant worden gebruikt in leerdressing; het decoratieve uiterlijk van grote bladeren siert tuinbedden en bloembedden op het platteland.
Langstelige grote bladeren vormen een schilderachtige basale rozet. De felle kleur van de onderkant van de bladeren geeft de bladeren een bijzondere charme.
Halve meter rechtopstaande steeltjes tonen de wereld van bloeiwijzen-pluimen of bloeiwijzen-oren, verzameld uit kleine bloemen. Het uiterlijk van de bloeiwijzen, met zijn onopvallendheid, voegt geen decorativiteit toe aan de plant, maar dient de voortzetting van het leven van het geslacht.
Rassen
* Zwarte zee rabarber (Rheum rhaponticum) is een hoge plant tot anderhalve meter hoog met een pittoresk wortelrozet van bladeren en geelachtige bloemen.
* Palmvormige rabarber (Rheum palmatum) is een gigantische plant tot 4 meter hoog. De enorme bladeren zijn gerangschikt op geribbelde vlezige bladstelen. De achterkant van groene bladeren met een paarse tint.
* Rabarber cultureel (Rheum x cultorum) - er wordt aangenomen dat deze soort een hybride geesteskind is van de twee hierboven beschreven soorten. Eetbare bladeren zitten op lange bladstelen, waarvan de onderkant wordt beschermd door licht behaard. Lichtgele bloemen bloeien in de zomer.
* Alexanders rabarber (Rheum alexandrae) - een relatief lage soort tot 1,2 meter hoog. Vanuit de korte wortelstok dringen de wortels van de plant diep in de grond. De korte bladstelen bevatten groene eivormige bladeren met een glanzend oppervlak. Aan het begin van de zomer bloeien pluimvormige bloeiwijzen met grote geelachtig crèmekleurige schutbladen, kruipen over elkaar heen en geven een decoratief effect aan de struik.
* Edele rabarber (Rheum nobile) - de naam sluit nauw aan bij het uiterlijk van de plant. Ergens in de Himalaya staat een soort eenzame knappe man van twee meter, vol moed en nobelheid, de grond bedekkend met zijn ronde bladeren en in de zomer crèmekleurige bloemen tonend..
* Rabarber officinalis (Rheum officinale) - een populaire sierplant met hele bladeren die tot een meter lang worden, stijgt naar de zon tot een hoogte van 3 meter. Kleine groenachtig witte bloemen verzamelen zich in dichte pluimvormige bloeiwijzen en verschijnen in de zomer in de wereld. Dit type rabarber heeft helende eigenschappen en helpt bij het gezond functioneren van het menselijke spijsverteringsstelsel.
Groeien
Het kweken van rabarber wordt als een middelmatige moeilijkheid beschouwd, hoewel de plant geen speciale aanspraak maakt op de tuinman.
Een zonnige plaats is voor hem beter geschikt, maar in de halfschaduw zal hij zonder problemen groeien. De cultuur is winterhard. Eigenlijk hoeft alleen de wortelstok te overwinteren, aangezien het bovengrondse deel van de plant tegen de winter afsterft.
De grond voor rabarber heeft vruchtbaar nodig, bemest met organisch materiaal, los, niet-zuur, vochtig, maar zonder stilstaand water. Zomers water geven aan de plant is overvloedig.
Reproductie
Er worden twee soorten reproductie beoefend:
1) het zaaien van zaden, die in het voorjaar direct in het open veld kunnen worden uitgevoerd;
2) verdeling van een volwassen struik, of beter gezegd, de wortelstokken. Elk deel moet zijn eigen wortels en minstens één levende knop hebben.
vijanden
Rabarber doet in de regel uitstekend werk met potentiële vijanden en bezwijkt niet voor hun provocaties.
Het zwakke punt van de plant zijn de wortels, die bij een teveel of stagnatie van vocht in de grond kunnen worden bedekt met schimmel, wat de hele plant verder zal aantasten.
Bovendien eten schadelijke insecten die in de bodem leven soms de wortels, die zo hard knagen dat de plant zijn voeding verliest en sterft.
