2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Blauwoog (lat. Sisyrinchium) - een talrijk plantengeslacht met een moeilijk uitspreekbare Latijnse naam en een ondergronds deel in de vorm van een hardnekkige wortelstok of pijnappelklier. In tegenstelling tot de naam van het geslacht, zijn de bloembladen van de eenvoudige bloemen niet bij alle soorten blauw gekleurd, en de Latijnse naam verbergt een heel andere betekenis. Dit neemt niet weg dat de plant populair is bij tuinders, omdat de stevigheid en vitaliteit u de extra zorg van de plant ontlasten.
Wat staat er op jouw naam?
Er zijn twee versies van de oorsprong van de Latijnse naam van het geslacht "Sisyrinchium".
De eerste, oudere, die niet bij veel botanici past, breekt het lange Latijnse woord in twee Griekse, wat betekent, vertaald in het Russisch, "varken" plus "snuit". Deze oorsprong wordt geassocieerd met het favoriete tijdverdrijf van varkens om hun muilkorven in de grond te graven, wortels en bollen te extraheren voor hun voedsel, inclusief het beschreven plantengeslacht.
De tweede versie wordt ook geassocieerd met het ondergrondse deel van de plant, hoewel het iets nobeler klinkt. Carl Linnaeus, die een Latijnse naam toekende aan het geslacht van planten, was gebaseerd op het Griekse woord "sisyra" dat door Plinius en Theophrastus is opgenomen in de naam van een plant uit de Iris-familie "Moraea Sisyrinchium" voor het verschijnen van de knollen van deze plant. Het oppervlak van de knollen deed hen denken aan een mantel van ruig geitenhaar, die overdag als kledingstuk en 's nachts als deken diende. Zo'n universele regenjas werd "sisyra" genoemd.
Planten van het geslacht worden vaak "blauwogige grassen" genoemd, hoewel ze volgens hun morfologische gegevens niet tot kruiden behoren.
Beschrijving
Onder de talrijke vertegenwoordigers van het geslacht komen wortelstokken of bolvormige vaste planten vaker voor, hoewel er ook soorten zijn die slechts één jaar leven. De wortelstok, in staat om nieuwe laaggroeiende scheuten te vernieuwen die kenmerkend zijn voor planten van het geslacht "Sisyrinchium" of Goluboglazka, dient vele jaren.
Smalle, puntige dunne bladeren vormen basale rozetten, die zich soms in een dichte familie op de grond bevinden, waardoor de grond dicht begroeid is.
Een dunne stengel stijgt op uit de rozet van bladeren en eindigt in een enkele bloem of een bloeiwijze in de vorm van een borstel. Pretentieloze kleine bloemen, in tegenstelling tot de generieke naam, kunnen niet alleen blauwogig zijn, maar ook wit, goudgeel (in Californisch Blue-eyed) en violetblauw van verschillende tinten.
Als vertegenwoordigers van de Iris-familie hebben planten van het geslacht "Blue-eyed" veel externe en interne kenmerken die vergelijkbaar zijn met planten van andere geslachten van de familie, waaronder irissen en Moreya.
Verschillende soorten van het geslacht
* Bermuda blauwoog (lat. Sisyrinchium bermudiana)
* Blauwogige gevorkte (Latijnse Sisyrinchium dichotomum)
* Bergblauwoog (Latijn Sisyrinchium montanum)
* Blauwogige granen (Latijnse Sisyrinchium graminifolium)
* Blue-eyed frosty (Latijnse Sisyrinchium pruinosum)
* Californische blauwoog (Latijn Sisyrinchium californicum)
* Blauwogige kleingekleurde (Latijnse Sisyrinchium micranthum)
* Smalbladige blauwoog (Latijn Sisyrinchium angustifolium)
* Elmer's blauwogige (Latijnse Sisyrinchium elmeri).
Gebruik
Blauwogige kruiden worden gebruikt in de sierteelt. Wat zijn deze zeer eenvoudige planten met dunne, hele bladeren en kleine bloemen die geen steekpenningen hebben?
En ze kopen om met hun vermogen om met succes wintervorst te doorstaan; bestand zijn tegen langdurige droogte zonder extra water; pretentieloosheid voor bodems en verlichting; levensduur en het vermogen om niet op te vallen, maar om als achtergrond te dienen voor andere, helderdere, kameraden van de plantenwereld.
