2024 Auteur: Gavin MacAdam | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 13:43
Scopolia (Latijnse Scopolia) - een geslacht van kruidachtige planten van de familie Solanaceae. Het geslacht omvat slechts 6 soorten. Het geslacht kreeg zijn naam ter ere van de Italiaans-Oostenrijkse natuuronderzoeker Giovanni Antonio Scopolli. Vertegenwoordigers van het geslacht worden het vaakst gevonden in de bergachtige regio's van Oostenrijk, Hongarije, Joegoslavië, Polen, Roemenië en bijna op het hele grondgebied van de Russische Federatie (behalve in de noordelijke regio's).
Veel voorkomende soorten en hun kenmerken
* Carniolian scopoly (Latijnse Scopolia carniolica) - de soort wordt vertegenwoordigd door vaste planten met een krachtig wortelstelsel en verschillende stengels tot 40-50 cm hoog (er zijn soorten die een hoogte bereiken van 70-80 cm). De bladeren zijn groen, langwerpig, puntig, afwisselend, kort gesteeld. De bloemen zijn solitair, hangend, zittend op lange steeltjes gevormd uit de oksels van de bladeren. De kelk is lichtgroen, groeit aan de vrucht en omsluit de vrucht stevig. De vrucht is een bolvormige capsule met een eigenaardig deksel, gevuld met een groot aantal zaden. De soort is medicinaal, de wortels van de plant worden beschouwd als de bron van alkaloïden, zoals atropine en scopolamine, die veel worden gebruikt in de geneeskunde.
* Himalaya scopoly (Latijnse Scopolia stramonifolia) - deze soort wordt vertegenwoordigd door meerjarige kruidachtige planten met een karakteristiek goed ontwikkeld systeem en stengels tot 1,5 m hoog. Het verschilt van de Carniolian scopoly-soort in een groengele kelk, even groot als de bloemkroon; dicht behaarde bladeren en stengels. De plant is rijk aan alkaloïden - hygrin en hyoscyamine.
* Tangut scopoly (Latijnse Scopolia tangutica) - de soort wordt vertegenwoordigd door vaste planten met een krachtige verticale wortelstok en stengels tot 1, 6 m hoog. Het verschilt van de vorige soort door een kelk, waarvan de bladvormige kelkblaadjes zijn aangegroeid tegen 2/3. Scopolia bloemen van Tangut paarse of lichtpaarse kleur, er zijn ook bijna zwarte exemplaren. De plant bevat ook alkaloïden.
Groeiomstandigheden
Scopolia is een vochtminnende plant, daarom hebben goed bevochtigde, losse, vruchtbare grond de voorkeur voor het verbouwen van gewassen. Accepteert laaglandscopoly, maar zonder stagnatie van koude lucht. Schaduwrijke zones zijn optimaal voor planten; het is niet mogelijk om planten te kweken in open zonnige gebieden, omdat ze brede mesofytische bladbladen hebben die enige schaduw nodig hebben. Het is niet verboden een gewas te planten onder bomen met een opengewerkte kroon, tussen struiken en aan schaarse bosranden.
Groeien
Scopolia wordt gekweekt door zaailingen of door zaden in de volle grond te zaaien. Voor zaailingen worden de zaden in maart-april in zaailingdozen gezaaid. Met de opkomst van zaailingen wordt dunner gemaakt. Zaailingen worden eind mei - begin juni in de volle grond geplant, op welk moment de zaailingen minstens 4-5 echte bladeren moeten hebben. Onder gunstige omstandigheden bereiken de planten tegen het einde van het groeiseizoen een hoogte van 40-70 cm (afhankelijk van de soort).
In de toekomst kan scopolia vegetatief worden vermeerderd, of liever door de wortelhals te verdelen (afhankelijk van het aantal knoppen erop). Het wordt aanbevolen om deze procedure onmiddellijk na de bloei uit te voeren. Delenki worden onmiddellijk in de volle grond geplant en overvloedig bewaterd. Voor het eerst zijn jonge planten in de schaduw.
Zorg
De watergift is matig en regelmatig, de grondlaag mag niet uitdrogen en drassig worden. Watervolumes en irrigatiefrequentie nemen toe met de komst van warmte. Topdressing is optioneel, in het voorjaar (kort voor de vorming van knoppen) kunnen rotte mest en minerale meststoffen worden toegevoegd. Scopolia heeft geen winteropvang nodig, omdat het meer vorstbestendige eigenschappen heeft. Alle werkzaamheden met scopoly moeten met handschoenen worden uitgevoerd, omdat alle delen van de planten giftig zijn. De cultuur is resistent tegen plagen en ziekten.
Sollicitatie
Vanwege het feit dat de plant giftig is, wordt hij zelden in huistuinen gekweekt, hoewel hij ideaal is voor het decoreren van schaduwrijke gebieden. Scopolia mag niet worden geplant in tuinen waar kinderen vaak te gast zijn. In Rusland worden tegenwoordig twee soorten scopolia gekweekt, maar deze worden uitsluitend voor medische doeleinden gebruikt.
